Geen asielzoekers opvang in Centrum Breda

En een goede ingezonden brief van dhr Noorhoff vandaag bij geenazcinbinnenstad.weebly.com

Commissie Maatschappij op 3 september j.l.

We kennen pessimisten, realisten en optimisten. Bij de insprekers troffen nog een andere groep aan: de naïeven. Naïviteit lijkt me het ontbreken van iets waarmee je uiteraard 

niet geboren bent: ervaring. Als je daarvan wilt leren.

De gemeenteraad  is  uiteraard  verdeeld in coalitie en oppositie. SP (6), CDA (6), PvdA (3), GL (3) en B97 (2) versus VVD (8), D66 (8), Trots/OPA (1), BOB (1) en

 Lijst Jamal Nouhi (1). De coalitie is  misschien juist door de minimale meerderheid die zij nu heeft (20/39)  zeer verenigd. De oppositie (19/39) is verdeeld, waardoor zij dus

 feitelijk geen oppositie voert. Er zijn er die met de coalitie meestemmen.

Daarmee lijken de omwonenden mij kansloos. Ook een juridische procedure zal niets uithalen, vrees ik. Rechtbanken zijn bemand  sorry, bemenst  door D66 en daarmee politiek 

correct. Zij zijn deel van de linkse elite en lopen die niet voor de voeten.

De SP voert puur communistische machtspolitiek: als je de macht hebt, moet je die gebruiken. Vooral om je tegenstanders uit te schakelen. Vandaar hun verzet tegen 

bespreeknotities van de oppositie. Want die doorkruisen de regie door het college. Vandaar bezwaren van omwonenden geblaat noemen.

De sleutel ligt bij het CDA. Zolang die dit gedoogt gaat dat door. Ze zijn af en toe wat kritisch, maar gaan toch steeds mee met het college.  

Herbert Marcuse heeft dat beschreven als de repressieve tolerantie: Je staat je onderdanen kleine afwijkingen toe, waardoor hun spanning afneemt. Dan kun je de grote 

afwijkingen beter beheersen. Dat is een zeer effectieve bestuursstijl.