Tégen antisemitisme en vóór Marokkanenhaat? Geen excuus voor deze hypocriete vertoning

Dus een politieke anti-Marokkanen- en anti-islamagenda is geen probleem in dit land. Een debat over het Marokkanenprobleem in de Tweede Kamer moet kunnen. Dat behoort onder het kopje benoemen. Moslims in het parlement wegzetten als horizonvervuiling, dat hoort in de subcategorie ‘duiding’. Om ‘minder, minder, minder Marokkanen’ roepen: ach, een bevlieging.

Maar wat écht niet kan. Waar je ‘BN-ers’ mee in actie krijgt, is een aantal losgeslagen idioten die stuitend walgelijke dingen zeggen over Joden. Dan willen ze zich wel roeren, hoor. Want haat op de straat gaat ook zo veel verder dan door de staat gelegitimeerde discriminatie en stigmatisering, nietwaar.

Tuig van de richel

Die BN-ers, bekijk de lijst eens. Wat nog het meeste wringt, zijn de sympathieke mensen die zich associëren met tuig van de richel dat voor deze gelegenheid is gepromoveerd tot ‘prominent’ en ook mee mocht ondertekenen.

Hilarisch is dat Geert Wilders, de man die van racisme politieke winst wist te maken en die samenwerkt met gecertificeerde antisemieten en homofoben, ook was benaderd voor de actie door Esther Voet van het CIDI.

Wat wordt er eigenlijk met die advertentie ‘Geen excuus voor Jodenhaat’ gezegd? Dat racisme helemaal jofel is, maar antisemitisme niet? Dat de gevoelens van Marokkanen en moslims er niet toe doen? Dat wij niet-ondertekenaars achterlijk zijn en een lesje nodig hebben in fatsoen? Dat de kleine groep scanderende randdebielen synoniem staat voor de rest van de moslimgemeenschap? Dat wij geen onderscheid kunnen maken tussen de samenleving hier en conflicten elders? Dat we moeten leren dat het niet goed is te haten?

Geweld en haat

Wíj weten dat al lang. Wíj, de mensen die geen onderscheid maken tussen slachtoffers en ellende in de wereld. Wij, de mensen die zowel de staatsterreur van Israël veroordelen als de barbaarsheid van ISIS. Wij, de mensen die al dan niet in stilte in actie komen om bijvoorbeeld de Syrische bevolking te steunen. Wij, de mensen die niet geloven in het verdachtmaken van iemands culturele, religieuze, etnische of seksuele achtergrond. Wij, de mensen die altijd de ander als mens zullen blijven zien.

Wij, dat zijn de talloze, veelal anonieme mensen die geen schouderklopje nodig hebben voor iets wat zo vanzelfsprekend is. Haat is te allen tijde verwerpelijk en funest. Onderscheid maken tussen mensen, een glijdende schaal. Geweld legitimeren, het begin van de ondergang. Niet alleen in het geval van antisemitisme, maar altijd. En vooral als het een politieke vorm aanneemt. Geweld en haat op straat kun je strafrechtelijk aanpakken. Wie beschermt de burgers tegen de staat?

Geweld en haat

Het is volstrekt normaal geworden om je haat voor Marokkanen en moslims hartstochtelijk te belijden. Om zwarte vrouwen met een mening voor ‘neofascistische dikke hoax koe‘ uit te maken en te pleiten voorknieschoten voor Oost-Europeanen. Je verwant te voelen met Breivik, moslims te vergelijken met snoepjes gevende fascisten. Te treuren om de dood van een bloggende Breivikbewonderaar, omdat je nu zijn bijdragen aan het debat moet missen. Islamofobie te verdedigen. Tweets te verminkenom critici verdacht te maken. Moslimhaat te cultiveren. Lynchmobs te organiseren tegen vermeende pedofielen. Te dreigen er voor te gaan zorgen dat iemand zijn ‘Kerstdiner door een slangetje krijgt’.

Maar ja, dit zijn prominenten en die mogen dat. Dat maakt deel uit van het debat. Een paar totaalidioten die hatelijkheden krijsen en – gelukkig – massaal veroordeeld worden en juridisch aangepakt, die zijn kennelijk gevaarlijker.

God verhoede dat de ondertekenaars ‘s lands morele kompas vormen. Niet het mijne in ieder geval.

Dood aan Arabieren

Mij, en vele anderen, zul je in ieder geval nooit onderdrukking zien rechtvaardigen of bagatelliseren en je zult ons er zeker niet op betrappen tegenstanders te ontmenselijken en het vermoorden van onschuldige kinderen te vergoelijken met onsmakelijke relativeringen als ‘het is wel oorlog, hè‘.

Elders vallen er dodelijke slachtoffers van Israëlische staatsterreur en hier menen BN-ers de schuldkaart te mogen trekken en melkt het CIDI zijn slachtofferrol tot in het obscene uit. Hetzelfde CIDI dat bij monde van haar voorzitter Voet weigert het Israëlische geweld te veroordelen omdat schone oorlogen niet bestaan. Hetzelfde Cidi dat ik geen afstand heb horen nemen van de ‘dood aan Arabieren‘ scanderende Israëliers noch van de Israëlische parlementariër die, je verzint het niet, voorstelt concentratiekampen in te stellen in Gaza. Hetzelfde CIDI, let wel, dat onder leiding van diezelfde Voet het Marokkaans-Joodse samenwerkingsverband Shalom Salaam heeft tegengewerkt, zo vertelde inititiatiefneemster Fatima Elatik me.

Politieke boksbal

Als mensen zich op straat onveilig voelen, moet dat verholpen worden. Als er spanningen zijn tussen groepen, moeten die weggewerkt worden. Niet door geblaat. Niet door goedkope beschuldigingen, maar door de onmin weg te halen, domme onwetendheid weg te nemen en antipathie te bestrijden, niet nog erger te maken.

CIDI wil helemaal geen oplossingen en een goede verstandhouding. Nee, liever richt het CIDI haar pijlen op Marokkanen en moslims (want laten we er geen doekjes om winden, die advertentie is er voor ons), die al jaren de politieke boksbal zijn in dit land. Op de een of andere manier moet het altijd over ons moslims gaan. Ook wanneer autochtonen zich openlijk antisemitisch uitlaten, moet het toch altijd over allochtoon antisemitisme gaan.

Beter naar jezelf kijken

De boodschap van de advertentie leg ik dus verre van mij neer: een deel van de ondertekenaars kan die echt beter zelf ter harte nemen. Je bent heus geen beter, fatsoenlijker mens als je alleen maar een hekel hebt aan moslims of Marokkanen in plaats van Joden.

Het CIDI kan wellicht zelf beginnen met een onderscheid te maken tussen Joden en Israël, voor ze anderen daarover de les leest. En wie van anderen zelfkritiek en actie eist, moet daar zelf mee beginnen. Heel veel moslims ageren tegen de misstanden binnen de islamitische wereld en heel veel van ons hier spreken mensen uit de eigen groep wél en keihard aan. Zo hard, daar kan het CIDI nog heel erg veel van leren.