Aangifte tegen Mevrouw Sylvana Simons wegens haatzaaierij

Het spijt mij dat ik deze petitie moet ondertekenen. Mijn vraag aan mevrouw Simons: Mag ik nog bestaan? Ik ben een blanke vrouw, ik werk hard voor mijn bestaan en ik doe mijn best iedereen gelijk te behandelen. Maar blijkbaar ben ik toch een racist, want ik ben blank. Ik moet volgens mevrouw Simons bloeden voor iets wat mijn voorouders ooit mogelijk hebben gedaan. Ik weet niet wat mijn voorouders hebben gedaan; ik was er niet bij. Ik kan er dus ook geen mening over hebben. Ik ontken niet dat Nederland fouten heeft gemaakt in het verleden. Elke natie heeft fouten gemaakt. Door te vallen, leer je op te staan. Maar in plaats van boven de fouten uit te stijgen, wil mevrouw Simons niets anders dan wraak. Wraak (naar aanleiding van iets van honderden jaren terug) wat haar niet persoonlijk is aangedaan, maar iemand anders, mogelijk zelfs iemand die ze niet eens persoonlijk kent en de situatie dus niet kent. Dus terwijl ik hard werk, mij inzet om de wereld van kleur te voorzien en geloof in de gelijkheid van de mens (ongeacht kleur, gender, voorkeuren, religie etc), ben ik volgens mevrouw Simons een slecht mens: want ik ben blank. Ik weet niet wat het is om achtergesteld te worden. Mevrouw Simons, moet ik mijn baan gaan opgeven aan een willekeurige gekleurde man of vrouw? En op straat gaan leven? Moet ik mij laten onderdrukken; weet ik dan pas wat men honderden jaren terug heeft meegemaakt? Of moet ik zwijgen in mijn prachtige ivoren torentje (die niet eens van mij is)? Mag ik geen mening hebben? Moet ik dan ook maar gelijk mijn kiesrecht inleveren? Mijn mening doet toch niet toe. Is dit wat ik mijn kinderen moet leren: Lieverds, jullie moeten lief zijn voor iedereen die een kleurtje heeft, want wij zijn wit. Wij zijn altijd de baas geweest (oh ja? Niets van gemerkt in mijn leven...) dus nu moeten wij zwijgen. Wij moeten 4 stappen achteruit doen. Wij mogen geen kansen hebben in het leven. Die mogen zij nu hebben. Dus, het spijt me, kinderen, jullie hebben geen bestaansrecht meer. Mevrouw Simons zegt dat. Zij zegt dat alle blanken, ook zij die nog niet geboren zijn, discrimineren en geloven in blanke onschuld en superioriteit. Zij zegt dat wij niet weten wat het is om onderdrukt te worden, dus wij mogen geen mening hebben. Wij mogen enkel nog monddood zijn. Dus, mevrouw Simons, wederom de vraag: mag ik nog bestaan?