POLITIEAGENT TOT MAX 62 JAAR

Al in 2002 kwam het eerste signaal dat we langer door moesten. Daarna zijn er nog vele beslismomenten geweest, die allemaal door ons, maar zeker ook door onze bonden, zijn gemist.

In die jaren zijn we van mensen met een zwaar beroep opgewaardeerd tot supermensen die met 67+ nog met gemak elke boosdoener de baas kunnen en tot in lengte van jaren elk trauma kunnen verwerken. Ouderenbeleid? Dat was er al die tijd al nauwelijks, maar onze werkgever doet er alles aan om het restant daarvan tot nul terug te brengen. Dat zal ook niet nodig zijn, politiemensen worden immers niet ouder, toch? Ze kunnen ook boven de 60 elke situatie aan en elke boef er onder krijgen.....

Elke maand verbaas ik me er weer over dat ons salaris die status van onverslijtbare supermensen niet bevestigt.... maar waarschijnlijk heeft Superman ook geen salaris..... en geen pensioen.

Uiteindelijk heb ik geen enkel vertrouwen meer dat onze werkgever ons zal geven waar we recht op hebben, een pensioen op een reële leeftijd. Ik verwacht niet dat welk initiatief dan ook het redt. Onze overheid gaat het immers niet om recht, maar om de centen en de macht. Dat is ook de reden waarom alle afspraken voor een vroegpensioen uiteindelijk de prullenbak in zijn verdwenen.

Ik zal dus doen wat onze fijne werkgever wil: voortijdig opkrassen met een dunne sigaar uit eigen doos. Elders worden politiemensen wél gewaardeerd om hun jarenlange inzet, maar dat is in Nederland nu eenmaal niet zo. Dat is wel iets dat aanstaande politiemensen zich goed moeten realiseren, voor ze kiezen voor deze baan. Die keuze heb ik helaas niet meer. Maar: tot het moment dat ik het me enigszins kan permitteren en er mee stop, zal ik me blijven inzetten. Ik houd me immers, in tegenstelling tot mijn louche werkgever, wél aan mijn verplichtingen.....