Ik doe aangifte tegen Geert Wilders

Ik woon niet meer in Nederland, maar ben nooit weggegaan omdat ik het niet meer leuk vond. Er lagen gewoon mooie uitdagingen elders in de wereld. Ik ben een Nederlander in hart en nieren. Juist nu ik in het buitenland woon, realiseer ik mij dat temeer omdat de verschillen in cultuur waarneembaar zijn. Ik hou van Nederland en ben meestal trots op het feit dat ik Nederlander ben. Meestal. Vanmorgen werd ik kotsmisselijk van wat ik op het (lokale) nieuws zag. Dat in mijn Nederland mensen zo zijn opgehitst en dat in mijn Nederland mensen zich zo hebben laten ophitsen. Het maakt me bang. Ik heb op school geleerd over haatzaaierij, over volksmennerij, over discriminatie. Opdat we nooit vergeten. Dit mag nooit meer gebeuren.
Mensen die de overeenkomsten niet willen zien, moeten de geschiedenisboeken er maar eens even bij pakken. Niet de periode 40-45 maar daarvoor, halverwege de jaren 30. Duitsland. Crisis. Angst voor de toekomst. Onzekerheid. Het opstaan van een sterke leider. Zijn retoriek. Het aanwijzen van 1 bevolkingsgroep...
Ogen open, Nederland! Het gebeurt opnieuw. Na de Marokkanen zijn het misschien de Roemenen. Of de Antilianen. Of de homo's. Of zij die anders denken. Zij die in opstand komen.
Wordt wakker en verzet je hiertegen. Ongeacht wat je achtergrond is en wat je ervaringen met andere bevolkingsgroepen zijn. Want volksmennerij is 1 van de gevaarlijkste verschijnselen in een land waar onzekerheid de grond vruchtbaar maakt voor de zaden van haat.