Steun de aangifte tegen de doofpotters in de Vaatstra-zaak

Wakker geworden uit de droom!!

Wat kan de waarheid pijnlijk, niet te bevatten schokkend en lelijk zijn. De Marianne Vaatstra-zaak is er (weer) zo een..

De auteurs van dit boek zijn zeker niet over een nacht ijs gegaan; het onderzoek is zeer grondig, systematisch, specifiek en gedetailleerd voorbeeld na voorbeeld volgen elkaar op inclusief belangwekkende getuigenissen, steeds weer diepgaand geverifiëerd.

Onderzoekers onafhankelijk tegen de stroom in doorgegaan; dat dwingt respect af. Zeker omdat zij de taak van de politie hebben moeten overnemen bij gebrek aan integriteit van laatstgenoemden. Bizar en beschamend voor een rechtsstaat.
Misschien is de toedracht nog omvangrijker en met nog meer spelers dan beschreven in dit boek maar wat er staat is al veel te groot om ons, de samenleving te onthouden.

Het gaat vele malen verder dan een individuele moord op een jonge vrouw met een verkeerde dader hoe vreselijk ook voor alle betrokkenen. Het gaat over een heel achterliggend in en in ziek verdorven belangenverstrengeld systeem waarbij integriteit en eerlijkheid ingeruild zijn voor macht manipulatie chantage en bedriegerij: het ene feit is nog ontluisterender dan het andere mede door de dagboekaantekeningen van Maaike Vaatstra zelf. Verbijsterd ben ik dat dit plaats kan vinden in ons land.

Mijn eigen overheid, rechtshandhavers kan ik als "staats"burger niet meer vertrouwen omdat het teveel "elementen" bevat die niet deugen. De media die ons niet of niet juist informeren.
Dat is bij elkaar nog al wat...
Ook daarop zal vanuit de samenleving een antwoord dienen te komen.

Mijn moeder zaliger van friese afkomst en met karakter zou indien ze nog geleefd had iets opgemerkt hebben in de trant: "goed werk jongens gerechtigheid, dwars tot op het bot de zaak uitgezocht niet teruggedeinsd je plicht gedaan zoals een echte fries betaamd."

Moge de inhoud van dit boek ook een oproep zijn aan veel andere schrijvers, journalisten juristen politiemensen etc. om "werk te maken van hun werk" en zich te bezinnen op de interne vraag: "wie en wat dien ik nu eigenlijk"? Daar hoort bij zich te beraden en zich ook zeker beroepshalve maatschappelijk uit te spreken. Dat kan als je 't hart op de juiste plaats hebt. . altijd en alsnog.