Eis het ontslag van Jozias van Aartsen

In Noord Afrika ligt het onderwerp van seksuele uitbuiting uiterst gevoelig vanwege heersende traditionele normen en waarden. Kinderprostitutie is vaak nauwelijks zichtbaar en verborgen in de vorm van (gedwongen) kindhuwelijken. Kindersekstoerisme en kinderprostitutie is het meest zichtbaar in Marokko, Egypte, Tanzania, Kenia, Gambia, Zambia en Zuid-Afrika. In bepaalde toeristengebieden, vooral in Noord Afrikaanse steden als Caïro, Marrakesh, Casablanca en Tunis is er een relatie tussen het toerisme en de groei van seksuele uitbuiting van kinderen. Niet alleen meisjes maar ook jongens, werkend als straatverkopers, koerier of in de huishouding zijn hier vaak het doelwit van kinderprostitutie. Kinderpornografie lijkt nauwelijks voor te komen, met uitzondering van Zuidelijk Afrika. Handel in kinderen voor seksuele doeleinden komt voor, zowel binnen een land (van platteland naar stad), als tussen landen en lijkt een steeds groter probleem te worden. Handel in kinderen voor seksuele doeleinden is verbonden met handel in kinderen voor werk. Zo worden Algerijnse meisjes naar Europa gebracht, waar ze gedwongen worden om te trouwen met daar wonende Algerijnen. In Egypte worden meisjes van het platteland uitgehuwelijkt aan rijke mannen uit de Golfstaten. Midden Oosten Er is weinig informatie over het bestaan van commerciële seksuele uitbuiting van kinderen in het Midden Oosten. De meeste landen ontkennen met klem het bestaan ervan. Culturele waarden, de positie van vrouwen en religie lijken deze houding te bepalen. Op alles wat met seks te maken heeft, heerst een groot taboe. Toch zijn er sterke aanwijzingen dat seksuele uitbuiting van kinderen in het Midden Oosten voorkomt en toeneemt. De oorzaken hiervoor zijn de verschillende langdurige oorlogen en politieke conflicten in het gebied en de aanwezigheid van welvarende buitenlandse werknemers. In veel Arabische landen is de leeftijd waarop meisjes mogen huwen erg laag. Deze wetgeving kan misbruikt worden voor seksuele uitbuiting van kinderen. De Iraanse overheid staat bijvoorbeeld korte termijn huwelijkscontracten, siqueh, toe. Hierdoor is het mogelijk dat een man gedurende een korte tijd, variërend van een paar uur tot een aantal maanden, met een vrouw kan trouwen.