Eis het ontslag van Jozias van Aartsen

Rutger Castricums reportage over de demonstrerende Wilders-aanhangers is menige vaste Geenstijl-‘reaguurder’ in het verkeerde keelgat geschoten. Van een Powned-medewerker op Twitter begrijp ik dat veel Powned-leden nu al uit woede hun lidmaatschap hebben opgezegd. De heren en sporadische dame vinden de reportage tendentieus, want je ziet er alleen maar rare mensen in.

De kritiek op de tendentieuze reportage begint opmerkelijk genoeg al in het filmpje zelf, waar we Michiel Mans op Castricum zien kankeren omdat die “mensen met een kale kop interviewt”. Mans, die zelf toegeeft geen idee te hebben waarover Castricum en de kale kop het over hebben gehad, vindt dat zulks “zo’n beeld schept”. De vrijheidslievende Mans zou het liefst van tevoren bepalen wie van de demonstrerenden door de media mogen worden geïnterviewd. En dat wil dan Clairy Polak naar Noord-Korea sturen.

Ook Internet-activist Bottehond is zeer ontdaan. Op de extreemrechtse prostaatpatiëntensite Het Vrije Volk schrijft hij dat Castricum ‘een gedrocht van een reportage’ heeft gemaakt waarin hij ‘uiterst selectief mensen uitkoos om te interviewen’. Nu ontstaat volgens Bottehond het beeld van de Wildersaanhang als een “bende domme schreeuwers.”

Bottehond, die ook bij de demonstratie was, gaat er waarschijnlijk vanuit dat als Castricum de microfoon onder zíjn neus had gehouden, dat beeld was genuanceerd. Dat het publiek dan een verstandige, intelligente, emotioneel stabiele Wildersaanhanger aan het woord zou hebben gezien. 

Wat een schrijnend gebrek aan zelfkennis. 

Bottehond is een fanatieke Geenstijl-reaguurder, die in 2008 in de top-3 van reaguurders stond met iets van een miljard reacties. En als dat niet genoeg bewijs is dat we hier met een gevaarlijke gek te maken hebben – het jaar daarvóór kreeg meneer het aan de stok met de Geenstijl-redactie omdat hij Castricum tijdens het maken van een reportage had bedreigd.

Bottehond was niet alleen bij de Wildersdemonstratie, hij was daar samen met Joost Niemöller. O, maar die Niemöller is een gerespecteerde journalist, en een redelijk gewaardeerde schrijver, zult u misschien denken. Ja, ooit was Niemöller dat, maar tegenwoordig predikt hij met klakkeloze verve het woord van zijn messias Wilders en dreigt hij met geweld in het geval dat de Venlose volksmenner veroordeeld mocht worden.

Ook bij de meeste andere schrijvers op Het Vrije Volk, vrijwel zonder uitzondering fanatieke Wildersaanhangers, mankeert er het een en ander aan het mentale breiwerk. Oproepen om Femke Halsema ‘als moffenhoer’ kaal te scheren, president Obama te vermoorden, journalist Arnold Karskens dood te schieten en de werknemers in het Hilversumse Mediapark af te knallen, zijn op HVV heel gewoon. Eén van de productiefste HVV-medewerkers, Lodewijk Nasser, van wie de laatste weken bar weinig meer horen, heeft onlangs gedreigd mij te vermoorden en de naam van zijn vriendinnetje in mijn lijk te kerven. Dat was omdat zij weigerde ten onrechte aangifte tegen mij te doen wegens aanranding, een ideetje van meneer.

Iedereen heeft de afgelopen week uiteraard met ontzetting kennisgenomen van de haatmails aan Peter R. de Vries, nadat die wat kritiek op Wilders had geuit.

Bottehond moest het maar onder ogen zien: Castricums reportage geeft een accuraat beeld van de Wildersaanhang. Als dat, in zijn woorden, een beeld is van ‘een bende domme schreeuwers’, dan komt dat doordat de Wildersaanhang een bende domme schreeuwers is. Domme en levensgevaarlijke schreeuwers.

Hoe ironisch, dat dezelfde mensen, die jarenlang ijverig hebben bijgedragen aan het eenzijdige en tendentieuze beeld van moslims als voorgeprogrammeerde haat- en moordmachines, nu lopen te mekkeren dat de media een verkeerd beeld scheppen van de Wilders-aanhang. 

Indertijd hamerde ik er steeds op dat het niet de media zijn, die de islam neerzetten als een intolerante en gewelddadige religie, maar de moslims zelf. Nu wijs ik er volgens dezelfde lijn der redenatie op dat het niet de media zijn die een beeld scheppen van Wildersstemmers als een bende domme schreeuwers, maar de Wildersstemmers zelf. Wie zijn camera op een willekeurige Wildersaanhanger richt, krijgt een domme schreeuwer te zien.

Het is aan de Wildersaanhang – aan Michiel Mans, Bottehond, Joost Niemöller, de man met het kale hoofd en de dronken lor met zijn Nederlandse vlaggetje – om daar verbetering in te brengen, en niet aan Rutger Castricum.