Aanlijn- en muilkorfplicht en fokverbod gevaarlijke honden.

#338: -  

 Goh,

dus als we de cijfers mogen vertrouwen dan worden de volgende honden verbannen :

- Labradors
- Rottweilers
- husky's

- Chiwawa's
goh.. ik zie hier geen Pitubulls en/of staffords bij staan ?

nee dat klopt, de reden dat dit klopt is omdat 99% van de bijt incidenten nooit bekend word gemaakt door onze hype geile media vrienden.

"
In opdracht van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij (LNV) is de ernst, omvang en toedracht van hondenbeten in kaart gebracht. Doel van het onderzoek is inzicht krijgen in:

*

De kenmerken van honden die veel bijtincidenten veroorzaken en waarvoor slachtoffers in ziekenhuizen worden opgenomen, respectievelijk moeten worden behandeld op de Spoedeisende Hulpafdeling (SEH) van een ziekenhuis.
*

De mate waarin (ras)honden en/of honden, die geheel of gedeeltelijk zijn opgeleid voor bewakingsdoeleinden, bijtincidenten veroorzaken.
*

De belangrijkste toedrachten, oorzaken en aanleidingen van bijtincidenten.
*

Mogelijkheden om bijtincidenten te voorkomen.

Er is een vragenlijst-onderzoek uitgegeven onder slachtoffers van hondenbeten die zijn behandeld op een SEH-afdeling van een ziekenhuis. Van 164 slachtoffers werd een bruikbare ingevulde vragenlijst ontvangen. De respons was ruim 50%.
De responsgroep is wat betreft leeftijd en geslacht representatief voor alle slachtoffers van hondenbeten die zich op de SEH-afdeling hebben laten behandelen.

ONGEVAL- CIJFERS
In de periode 1984-1996 zijn twaalf personen, waaronder vier kinderen, overleden aan de gevolgen van hondenbeten.
Jaarlijks moeten gemiddeld 240 slachtoffers in het ziekenhuis worden opgenomen. Dit aantal is gedurende deze jaren vrij constant gebleven. Relatief veel slachtoffers zijn jonger dan tien jaar.
In de periode 1984-1994 is dit percentage gestegen van 34% naar 43%.
Jaarlijks worden 12000 slachtoffers van hondenbeten behandeld op de SEH-afdeling van een ziekenhuis.
Het aantal slachtoffers is in de periode 1987-1991 met 35% gedaald. In de periode 1992-1996 trad in deze aantallen nog een lichte, niet noemenswaardige, daling op.
Het aandeel slachtoffers in de leeftijd van 0 tot 9 jaar dat op de SEH-afdeling van een ziekenhuis behandeld wordt is kleiner dan het aantal slachtoffers dat daadwerelijk in het ziekenhuis opgenomen moest worden.
Kinderen worden relatief vaak in het hoofd gebeten, terwijl oudere slachtoffers meestal in armen of benen worden gebeten. Dit geldt zowel voor slachtoffers die behandeld zijn op de SEH-afdeling als voor slachtoffers waarvoor een opname in het ziekenhuis noodzakelijk was.
Mannen zijn iets vaker het slachtoffer van een hondenbeet als vrouwen.
Voor deze gegevens is gebruik gemaakt van de Doodsoorzakenstatistiek van het CBS, de Landelijke Medische Registratie (LMR) van SIG Zorginformatie en het Letsel Informatie Systeem (LIS) van Consument en Veiligheid.

RAS VAN DE HOND
Als gekeken wordt naar absolute aantallen dan blijken Rottweilers en Retrievers (Golden en Labrador) de meeste bijtwonden te veroorzaken.
Samen zijn zij verantwoordelijk voor 35 % van de beten door rashonden.
Als rekening wordt gehouden met de rashondenpopulatie in Nederland dan blijken vooral Rottweilers, Mechelse Herders en Bull Terriërs vaak te bijten.
De Tervuense Herders bijten ook wat vaker, al komt de precieze hoogte van het relatief risico minder eenduidig uit de gegevens naar voren.

OVERIGE KENMERKEN
Van de slachtoffers was 31% eigenaar van de hond of een gezinslid van de eigenaar. Bij 45% was de eigenaar een bekende van het slachtoffer en bij 24 % was de eigenaar voor het slachtoffer een vreemde.
Slechts 15% van de bij beten betrokken honden had een functie voor waak- en verdedigingsdoeleinden.
40% Heeft één of meerdere cursussen gevolgd.
Het aandeel honden dat al eerder iemand gebeten had, is toegenomen van 35% in 1989 tot 50% in 1997.
Van de bij beten betrokken honden is 70% een reu.

OMSTANDIGHEDEN
Van de bijtincidenten die op straat, trottoir of in het bos/park plaatsvonden, was 69% van de honden NIET aangelijnd. Van de slachtoffers was 48% vlak voor het bijtincident bezig met de hond.
Uiteraard is er een groot verschil tussen de activiteit van eigenaren en niet-eigenaren.
Slachtoffers die door de eigen hond zijn gebeten waren meestal bezig met de hond (80%), terwijl slachtoffers die door andermans hond zijn gebeten meestal geen contact hadden met de hond of met de eigenaar van de hond.
Slechts 1/3 van de respondenten zegt dat de hond kort voor het incident signalen gaf die erop wezen dat de hond zou kunnen gaan bijten.