De Verwilderisering van de Nederlandse samenleving

22 oktober 2015

Nederlandse waarden en normen worden bedreigd. Nederland Verwilderiseert. Dit komt door een steeds grotere en luidruchtigere groep die elementaire Nederlandse waarden als tolerantie, non-discriminatie, solidariteit en vrijheden als de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van godsdienst terzijde schuift. 

Zorgwekkender is misschien wel het proces van zelfverwilderisering. Dat is het proces waarbij politici, bestuurders en journalisten uit angst voor de stoottroepen van deze luidruchtige groep zwijgen of bij voorbaat toegeven aan hun eisen. Nederland dreigt hierdoor steeds meer Tokkiestan te worden. 

Neem de inspraakavond gisteren in het zwaar bewaakte Noord-Brabantse Steenbergen over de mogelijke komst van een AZC.

Burgemeester Vos, die nog geen standpunt had ingenomen, kreeg een aubade ('We gaan op Vossenjacht"). Een vrouwelijke voorstander van het AZC werd ook toegezongen door de plaatselijke testosteronbommetjes ("daar moet een piemel in"). Eerder die week had dezelfde dappere vrouw al een steen door de ruit gekregen. Ieder die het in Steenbergen waagde een ander standpunt in te nemen dan een simpel ‚azc nee’, werd uitgescholden, inclusief woest dreigende gebaren van een groep die bang is dat asielzoekers geen respect zullen hebben voor onze normen en waarden. En de gespreksleider durfde de onbeschoft scheldende meute Tokkies niet terecht te wijzen, maar liet weten begrip te hebben voor de zorgen van de tegenstanders.

Steenbergen staat symbool voor een bredere ontwikkeling. Overal in het land worden lokale politici voor 'landverrader' uitgemaakt of bedreigd die voor een AZC zijn. Hetzelfde overkomt burgers die vluchtelingen willen helpen. Op grote schaal wordt de vrijheid van meningsuiting van Nederlandse burgers met geweld bedreigd. Een aantal, vooral rechtse media vroeg aandacht voor misstanden op AZC's als vechtpartfijen en verkrachting, waarbij de suggestie soms werd gewekt dat het om misstanden ging die onder autochtone Nederlanders nooit voorkomen. Inmiddels blijkt dat het aantal incidenten op AZC's meevalt en wordt overtroffen door Tokkieterreur. Geweld wordt in Nederland niet zozeer door vluchtelingen gepleegd, maar vooral tegen vluchtelingen of mensen die voor de opvang van vluchtelingen zijn. 

Terug naar Steenbergen. De leider van de grootste politieke partij in de peilingen twitterde, als een pyromaan die olie op het vuurt gooit over de avond in Steenbergen:

Hierop reageerde Joshua Livestro, oprichter van Jalta.nl, toch niet direct het meest linkse geluid op het Nederlandse internet, met:

Wilders

En daarmee zijn we beland bij de grote roerganger achter dit proces van de Verwilderisering, Geert Wilders.

Deze man geeft leiding aan een politieke partij, de PVV, met welgeteld 1 lid, de heer Wilders zelf. De PVV-leider roept zijn achterban op om in verzet te komen, maar laat zelf geen enkele vorm van inspraak toe (misschien hebben buitenlandse geldschieters met een anti-islam agenda wel wat te vertellen in ruil voor hun harde dollars, euro's en sjekels, maar dat weten we niet).

Geen ideologie maar een religie

Wilders' beweging heeft meer trekjes van een religieuze beweging dan van een politieke partij met een consistente ideologie: geen interne democratie, een enkele, onaantastbare profeet als onbetwist leider, handelen in angst met meer interesse voor fabeltjes dan voor feiten, kritiek op de partij of de leider wordt al snel betiteld als 'demoniseren'  en ookkent de partij enkele onvervalste haatpredikers. Het partijprogramma van de partij was voor de laatste verkiezingen nog dunner dan de Donald Duck: exact één A4 met weinig concrete, haalbare oplossingen. In die zin heeft de partij geleerd uit het verleden toen de PVV direct bij de onderhandelingen met de VVD en het CDA al een deel van haar beloftes liet vallen.

In de praktijk heeft de PVV maar één belangrijk punt: de partij is tegen de islam en doet daarvoor geregeld voorstellen die haaks staan op elementaire onderdelen van de Nederlandse grondwet als de vrijheid van godsdienst, de vrijheid van meningsuiting en het non-discriminatiebeginsel.

In de peilingen is dit gedachtengoed inmiddels goed voor 38 zetels, wat betekent dat ruim 2 miljoen volwassen Nederlanders aangeven dat ze overwegen op de PVV te stemmen. Daarmee is de aanhang van de PVV ruim twee keer zo groot als het aantal moslims in Nederland.

Meet the Tokkies

Wat weten we van de achterban van Wilders?

Ze zijn over het algemeen laag opgeleid, lezen vaak de Telegraaf en bezoeken graag GeenStijl.  Verder weten we uit dit artikel dat een kwart van de PVV aanhang(politiek) geweld onder bepaalde omstandigheden acceptabel vindt om bepaalde doelen te bereiken (zie het onderzoek The New Face of Digital Populism van de Britse denktank Demos of het onderzoek van Motivaction uit 2009 (blz. 5). Dit percentage ligt fors hoger dan de 14% van de moslims (blz 247) die geweld soms toelaatbaar vindt. Uit hetzelfde Motivaction onderzoek (pagina 5 en 6) blijkt dat PVV'ers opvallend minder vaak problemen hebben met liegen in moeilijke situaties - wat ze in PVV-kringen graag taqqiya noemen. PVV-stemmers hebben minder op met culturele en etnische diversiteit en de emancipatie van vrouwen en homo's, Ze hebben ook weinig moeite met samenwerking met anitisemitische partijen in Europa.

De PVV-aanhang vind je bijvoorbeeld op facebookpagina's als WijSteunendePVV,  Liefde voor Holland, Nederland ons Vaderland, Nederland Mijn Vaderland, anti islam pagina's als Stop de islamisering van Nederland  of extreemrechtse pagina's als die van Identitair Verzet. Maar ook zitten er veel PVV'ers bij pro Zwarte Pietenpagina's en onder de reaguurders op de pagina's van bijvoorbeeld GeenStijl, de Digitale Standaard, De Telegraaf, Elsevier, E.J. Bron en Joost Niemöller. De pro-PVV reaguurders kenmerken zich overigens opvallend vaak door een slechte beheersing van het Nederlands. Op moslimhaat.tumblr.comvindt u enkele fijnzinnge voorbeelden die in slechts een paar dagen zijn verzameld.

Okay, een relativering voordat de indruk ontstaat dat ik iets tegen Wilders-aanhangers zou hebben. Dat heb ik niet. Ik heb vooral moeite met hun intolerante religie/ideologie die haaks staat op veel Nederlandse waarden. Mijn brave buurman die zo lief voor zijn katten is, is ook een PVV'er en ook in mijn schoonfamilie heb ik mensen die overwegen PVV te stemmen. En natuurlijk zijn niet alle PVV-aanhangers geweldsverheerlijkende tokkies en lager opgeleid. In 2009 en deze week werd gemeten dat ongeveer 1 op 7 PVV-aanhangers hoger opgeleid is.

Ook zijn niet alle PVV-aanhangers racist of extreemrechts. Omgekeerd zijn de meeste extreemrechtse en racistische Nederlanders wel PVV-aanhanger. En dat is, zo blijkt de laatste weken,  een groep die niet bang is geweld te gebruiken of te dreigen met geweld. Ook in Duitsland, waar extreemrechts geweld al een tijdje de belangrijkste vorm van terreur is,  klinkt inmiddels de waarschuwing voor een verdere radicalisering van extreemrechts geweld.

Nieuwe politieke correctheid en zelfverwilderisering

Tegelijkertijd staren Nederlandse politici en journalisten als konijntjes in de koplampen van het Wilderiaanse en extreemrechtse geweld. De les van de moord op Fortuyn was dat de bezorgde, boze burger serieus moest worden genomen en dat populistische leiders niet te snel met extreemrechts vergeleken moesten worden. Maar we zijn wat doorgeslagen in die les.

Dat heeft geleid tot een nieuwe politieke correctheid. Tot gespreksleiders als gisteren in Steenbergen die onbeschoft dreigende tokkies niet ter verantwoording roepen, maar ongepast begrip tonen en tot politici die erbij zitten en er niets van durven te zeggen. Er zijn publicisten die agressie zoals in Steenbergen en eerder in Woerden zelfs volkomen logisch vinden.

De nieuwe politieke correctheid heeft de afgelopen decennia geleid tot artikelen in serieuze kranten en tv-programma's  over de islam en moslims die nog veel ongenuanceerder en tendentieuzer zijn dan wat ik hierboven schreef over PVV-stemmers. Terwijl journalisten over elkaar heen buitelen om problemen met integratie te 'benoemen',  schiet iedereen in een kramp als het over de PVV gaat. Bijvoorbeeld wanneer iemand het aandurft de PVV en haar leider te vergelijken met de vooroorlogse Hitler of de NSB. Los van de vraag of die vergelijking terecht is of niet, hij mag gemaakt worden, net als Wilders en zijn aanhangers de islam met het fascisme mogen vergelijken. Vrijheid van meningsuiting nietwaar?

Over vrijheid van meningsuiting gesproken: de nieuwe politieke correctheid heeft geleid tot  een klimaat waarin mensen die zich positief uitlaten over vluchtelingen, moslims of de multiculturele samenleving op lijsten met landverraders of volksvijanden komen te staan.

De nieuwe politieke correctheid heeft ook geleid tot zelfverwilderisering: uit electorale angst nemen politieke partijen geregeld standpunten in die  een slap aftreksel van de PVV zijn en haaks staan op uitgangspunten van onze grondwet en door Nederland ondertekende internationale (mensenrechten)verdragen. Dieptepunt in de Nederlandse politieke geschiedenis blijft wat dat betreft het eerste kabinet Rutte met de PVV als gedoogpartner. De enige winst van dat kabinet was misschien dat Wilders heeft aangetoond dat hij helemaal geen verantwoordelijkheid kan en wil nemen; blijkbaar zijn 2 miljoen volwassen Nederlanders dat inmiddels weer vergeten.

In een dramatisch slecht en aan alle kanten rammelend artikel (let op, paywall) waarschuwde Elsevier journalist Syp Wynia onlangs voor islamisering en zelfislamisering. Hij schrijft over de Nederlandse islamitische gemeenschap, bestaande uit 660.000 volwasssenen, intern tot op het bot verdeeld en met amper politieke macht.

Ik maak me zorgen over de verwilderisering van onze Nederlandse samenleving. Dan heb ik het over een politieke partij die verreweg het grootste is in de peilingen, die intern niet democratisch is en van de ongelijke behandeling van een bevolkingsgroep haar belangrijkste agendapunt heeft gemaakt. Deze partij heeft meer dan 2 miljoen volwassen aanhangers, waarvan een (klein?) deel zich inmiddels dagelijks laat horen via xenofobe posts op sociale media, door middel van gewelddadige acties rond AZC's of moskeeen en door bedreigingen gericht tegen mensen met een andere mening.