Zeg nee tegen azc Brunssum

Het is natuurlijk opmerkelijk dat de PVV-aanhang als door een bij gestoken reageert als je commentaar p ze levert, terwijl zij zelf zich het schreeuwende recht toekennen iedereen te beledigen en aan te vallen. Analytisch gezien maakt dat duidelijk dat zij fundamenteel geïrriteerd zijn en dat het gaat om uiterst gevoelige zieltjes. Dat gaat overigens veelal gepaard met een macho betonnen buitenkant.

In de twee voorgaande blogs heb ik een reeks van PVV-leugens besproken en geloof me, er zijn er meer. Eén van de grootste die nog blijft, is de gedachte dat de PVV altijd zegt wat ze denkt en vasthoudt aan haar inzichten. In de praktijk is al vaak gebleken dat de partij gemakkelijk afwijkt van een eenmaal ingenomen standpunt. In dat opzicht is het ook een echte politieke partij zoals we die de laatste dertig jaar kennen. De fundamenten daarvoor zijn overigens gelegd door D66 maar daarover een andere keer.

Het betekent allemaal niet dat de PVV nooit iets zegt dat waar is en dat zij alleen maar onbegrijpelijke, hitserige taal uitslaat. De pogingen om een soort multicultureel paradijs in te richten, waren bij voorbaat gedoemd te mislukken. Waarom? Omdat zij volledig voorbijgaan aan het ween van de mens: niet flexibel en onlosmakelijk verbonden aan gewoonten en tradities  Dat de politieke top zich daarvan niets heeft aangetrokken, wordt haar met recht verweten.

De vervreemde opvattingen die aan de multiculturele samenleving ten grondslag liggen, zijn  het gevolg van de overmaat aan academisch gevormden in de leidende lagen van de partijen en samenleving. De gedachte dat een bul en intellect hetzelfde zijn, is wijd verbreid in deze groeperingen maar absoluut foutief. Intellect heeft te maken met het denkend vermogen en niet met aangeleerde wijsheden. Zij laten zich niet leiden door hun inzichten in de maatschappij of emoties. Nee, zij baseren zich op een stroom aan objectieve, totaal nietszeggende rapporten vol cijfers en gebakken lucht wijsheden over de toekomst.  Daardoor is er een enorme kloof ontstaan tussen zogenaamde “politiek leiders” en hun achterban.

In praktische zin betekende het verwoeste volkswijken en onbegrip en problemen op stations, in de bus en zelfs in de supermarkt.

De multicultisamenleving zoals die in Nederland was bedacht is haast infantiel van aard en bestaat nergens op aarde, ook niet in de VS. In dat laatste land leven grote groepen van verschillende afkomst volslagen langs elkaar heen met een minimum aan bindende factoren. Eén van die factoren is, o rampspoed, het leger. Daarom hebben de VS steeds nieuwe oorlogen nodig want bijna alleen daarin manifesteert zich hun eenheid. Kortom: een multicultisamenleving heeft ene redelijke kans van slagen mits het aanatal bindende factoren minimaal is, zij het wel voor iedereen gelijk. Daarbij behoort het spreken van éénendezelfde taal voorop te staan.