In deel 1 besprak ik de eerste drie bladzijden van ‘De Immigratieramp van Nederland’,het boek van Tweede Kamerlid Sietse Fritsma. De belangrijkste conclusie was dat hij – om het zachtjes uit te drukken – nogal goochelt . Vandaag zullen we zien dat Fritsma nog leeft in het verleden van de twintigste eeuw.
Op bladzijde 19 en 20 beschrijft Fritsma onder de kop ‘Wie komen?’ dat gezinshereniging en gezinsvorming de belangrijkste immigratiereden zijn.

Volgens het CBS (zie ook deze CBS-tabel) is gezinsmigratie inderdaad het belangrijkste migratiemotief. Althans: tot 2007, dat moment wordt arbeidsmigratie het belangrijkste motief. Let wel: we hebben hier over álle immigranten met een niet Nederlandse nationaliteit.

Fritsma vervolgt: ‘Nu we weten dat gezinshereniging en gezinsvorming de migratie naar Nederland domineren, is ook verklaard waarom de Turkse en Marokkaanse gemeenschappen in Nederland in korte tijd enorm zijn gegroeid: deze landen staan sinds jaar en dag bovenaan de lijstjes van gezinshereniging en gezinsvorming’.

Merk op hoe Fritsma hier van alle migranten ineens de sprong maakt naar Turken en Marokkanen. Heeft hij gelijk? Ja, voor de 20e eeuw, niet voor de 21ste. Want dit zijn de cijfers van Turken en Marokkanen:

Het beeld is drastisch veranderd. De gezinsmigratie, in 2002 nog 9.000 personen sterk, is in 2007 zwaar gekrompen en bedraagt dan nog maar een derde van de totale immigratie. Opzienbarend is ook het verschil met de 20ste eeuw: in 1980 bijvoorbeeld kwamen er 28 duizend immigranten uit Turkije en Marokko naar Nederland, vermoedelijk vrijwel allemaal gezinsmigranten. In 2006, het jaar voordat Fritsma zijn boekje schreef, waren dat er nog maar 4,5 duizend. Gek toch dat zulke belangrijke feiten geheel onvermeld blijven in het boek van de heer Fritsma. We kunnen gerust stellen dat de massa-immigratie van importbruiden al in de twintigste eeuw tot een halt kwam. (of: een halt werd toegeroepen). Dit mede dankzij de nieuwe Vreemdelingenwet 2000, waarvoor PvdA-staatssecretaris van Justitie Job Cohen tekende.

Interessant is ook om eens te kijken welke verschuivingen zich in de loop der tijd voordeden in de herkomstlanden. De tabel hieronder geeft de top-15 landen van gezinsmigranten weer voor de jaren 1996 en 2006. 

De verschillen zijn duidelijk: niet alleen is het totaal aantal gezinsimmigranten met een derde gedaald, maar ook zijn Turkije en Marokko verdreven door Polen. Stonden de Polen in 1996 nog op de zevende plaats, in 2006 staan ze met stip bovenaan. 
Conclusie: Fritsma leeft nog in de 20ste eeuw. De veranderingen die sinds2001 hebben plaatsgevonden zijn aan hem voorbij gegaan.

Dit is deel 2 van de bespreking van het boek ‘De immigratieramp van Nederland’van Sietse Fritsma.