De immigratie-expert van de PVV, Sietse Fritsma, heeft een boekje geschreven. Het heet
 
De Immigratie ramp van Nederland
 

Conclusie luidt na drie bladzijden: Fritsma gebruikt verkeerde cijfers.

Vandaag beginnen de echte onderhandelingen voor het nieuwe kabinet en het is nuttig met welke kennis de PVV, een van de belangrijkste onderwerpen van de onderhandelingen, de immigratie, ingaat.

Het boekje is al bijna drie jaar oud, maar dat maakt het eigenlijk des te interessanter om eens te kijken wat er allemaal van klopt. Bovendien zijn de standpunten nog hetzelfde.

Het begint met een inleiding van Wilders: ‘De immigratieramp van Nederland. Een treffende titel van een eerlijk en onthullend boek van ervaringsdeskundige Sietse Fritsma die zes jaar lang bij de Immigratie en Naturalisatiedienst (IND) werkte voordat hij kamerlid werd voor de Partij van de Vrijheid.’

Een ‘eerlijk en onthullend’ boek. Nu als dat geen warme aanbeveling is.

Op blz.17 begint Fritsma en na een inleiding, waarmee de toon al wordt gezet, schrijft hij op blz  18in de paragraaf ‘Op het verkeerde been gezet’ dat asielmigratie helemaal niet belangrijk is, maar dat het belangrijkste deel gezinsmigratie betreft:

‘Het IND had in 2004 9.800 asielaanvragen te verwerken tegenover 125.800 overige aanvragen. In 2005 was deze verhouding 12.350 tegenover 99.200,’

schrijft hij op blz. 19.  U vindt die cijfers hier bij de rapportages van het IND, onder het kopje Verblijfsvergunning Regulier (VVR). We moeten dit nader bekijken.

Het allerbelangrijkste vind ik zelf belangrijker wie een verblijfsvergunning krijgt. Ik noem het de drie W’s: Wie, Wanneer, Waarom. Aanvragen zijn minder belangrijk, tenzij het asielzoekers zijn die zich hier melden want daar zijn veel extra kosten aan verbonden. De leges voor overige aanvragen zijn fors en zijn in principe kostendekkend.
Waarom Fritsma dan hier de aanvragen neemt is mij een raadsel. Hogere getallen? Van het totaal aantal aanvragen wordt tenslotte een behoorlijk deel afgewezen.

Het jaar 2004  heeft 74% toekenningen gehad volgens de IND. Dat zouden er dan 93.000 zijn van de 125.800, maar in 2005 komen we op 61% toekenningen oftewel 60.500 van de 99.200 aanvragen. Nogal een verschil met 2004 nietwaar?

Hoeveel mensen immigreren er nu werkelijk? Daarvoor kijken we naar de cijfers van het CBS die de immigratie ogv inschrijving bij de Gemeentelijke Basisadministratie -GBA oftewel bevolkingsregister-  heeft gelegd naast het bestand van de IND (en haar voorloper).  De tabel Immigratie van niet-Nederlanders; migratiemotief, geboorteland, leeftijd geeft naar mijn mening de beste informatie over de immigratie want hier zie je de drie W’s.
Nu zien we iets merkwaardigs: 2005 van het CBS (61.100) lijkt dan inderdaad op het cijfer van de IND (60.500), maar 2004 heeft volgens het CBS 62.500 immigranten gehad, terwijl we hier boven hebben gezien dat het er 93.000 toekenningen waren volgens het IND. Een paar duizenden kan het verschillen  -toekenning aanvraag en daadwerkelijke inschrijving in GBA hoeft niet in hetzelfde jaar te zijn bijvoorbeeld-  maar niet zoveel.
Dit is het verslag over 2006 van de IND. Als we hier kijken bij VVR dan zien we over het  jaar 2006 77.550 nieuwe aanvragen en 80% inwilliging. Dat komt neer op 62.000 toekenningen en dat komt dan weer in de buurt van het CBS met 64.750 immigranten. Maar als we kijken in het verslag van 2006 naar 2005, dan zien we staan 84.700 nieuwe aanvragen. Hé? Dat waren er in de rapportage het jaar ervoor nog 99.200, volgens de IND en Fritsma. Hier klopt geen hout van. Onder de getallen in het verslag van 2006 staat een intrigerende regel: ‘waarvan overige procedures’ en dan bij 2006 32.850 en bij 2005 34.000 Bij de toelichting staat:

met overige procedures worden hier de procedures bedoeld waar geen aanvraag om vergunning of verlenging aan ten grondslag ligt. Voorbeelden hiervan zijn intrekkin­gen, ongewenstverklaringen en terugkeervisa.

Dat zijn dus geen nieuwe aanvragen, maar simpelweg zaken van mensen die al een aanvraag hebben ingediend of al een verblijfsvergunning hebben.
Totaal geeft het verslag aan dan in 2006 110.400 procedures waren en in 2005 118.700. Dan begrijpen we ook ineens waar die 125 duizend uit 2004 vandaan komt:  al die overige ‘zooi’ zit erin. Dan klopt het cijfer van het CBS dus wel en zal de ‘zooi’ wel iets van 35.000 zijn hetgeen dan op een juister aanvraagcijfer komt van maximaal 90 duizend in 2005.

Conclusie: een hoop misverstand is veroorzaakt door Fritsma door de foute cijfers te gebruiken. Verderop in zijn boek beschrijft hij dat het zo’n enorme puinhop bij de IND was (is). Waarom dan wel klakkeloos de cijfers accepteren? Waarom gebruikte hij over 2005 het cijfer van 99.200 terwijl in het verslag van 2006 een veel lager cijfer staat? Het verslag over 2006 was in maart 2007 beschikbaar, een half jaar voor het verschijnen van zijn boekje. Waarom gebruikt hij überhaupt die aanvraagcijfers?  Over 2004 komt hij met 125 duizend aanvragen, terwijl het aantal immigranten de helft was. Daadwerkelijke immigranten, dat is waar het om gaat.
Zijn paragraaf begint dus met ‘Op het verkeerde been gezet’:  Een passender titel voor deze paragraaf had ik niet kunnen bedenken.
Ik ben dus drie bladzijden ver gekomen in zijn boek. Dat schiet op.

UPDATE
Ik vond de volgende tekst in de rapportage vreemdelingenketen sept-dec 2006 (onderste link) blz 21

Met ingang van deze rapportage wordt bij het inwilligingspercentage geen rekening meer gehouden met de categorie VVR overig om een beter inzicht te verschaffen in het percentage van de aanvragen die leiden tot een vergunning of verlenging van een vergunning. De gegevens over 2005 zijn conform de nieuwe werkwijze weergegeven in grafiek 2.6 en wijken daarom af van de percentages zoals in eerdere rapportages weergegeven.

Inderdaad dus precies wat ik vermoedde de ‘zooi’ zat erin. Fritsma wist dus dat de cijfers van 2004 niet klopte want dit kamerstuk is op 7 maart 2007 naar de kamer gezonden, een half jaar voordat zijn boek uitkwam.

In deel 1 besprak ik de eerste drie bladzijden van ‘De Immigratieramp van Nederland’,het boek van Tweede Kamerlid Sietse Fritsma. De belangrijkste conclusie was dat hij – om het zachtjes uit te drukken – nogal goochelt . Vandaag zullen we zien dat Fritsma nog leeft in het verleden van de twintigste eeuw.
Op bladzijde 19 en 20 beschrijft Fritsma onder de kop ‘Wie komen?’ dat gezinshereniging en gezinsvorming de belangrijkste immigratiereden zijn.

Volgens het CBS (zie ook deze CBS-tabel) is gezinsmigratie inderdaad het belangrijkste migratiemotief. Althans: tot 2007, dat moment wordt arbeidsmigratie het belangrijkste motief. Let wel: we hebben hier over álle immigranten met een niet Nederlandse nationaliteit.

Fritsma vervolgt: ‘Nu we weten dat gezinshereniging en gezinsvorming de migratie naar Nederland domineren, is ook verklaard waarom de Turkse en Marokkaanse gemeenschappen in Nederland in korte tijd enorm zijn gegroeid: deze landen staan sinds jaar en dag bovenaan de lijstjes van gezinshereniging en gezinsvorming’.

Merk op hoe Fritsma hier van alle migranten ineens de sprong maakt naar Turken en Marokkanen. Heeft hij gelijk? Ja, voor de 20e eeuw, niet voor de 21ste. Want dit zijn de cijfers van Turken en Marokkanen:

Het beeld is drastisch veranderd. De gezinsmigratie, in 2002 nog 9.000 personen sterk, is in 2007 zwaar gekrompen en bedraagt dan nog maar een derde van de totale immigratie. Opzienbarend is ook het verschil met de 20ste eeuw: in 1980 bijvoorbeeld kwamen er 28 duizend immigranten uit Turkije en Marokko naar Nederland, vermoedelijk vrijwel allemaal gezinsmigranten. In 2006, het jaar voordat Fritsma zijn boekje schreef, waren dat er nog maar 4,5 duizend. Gek toch dat zulke belangrijke feiten geheel onvermeld blijven in het boek van de heer Fritsma. We kunnen gerust stellen dat de massa-immigratie van importbruiden al in de twintigste eeuw tot een halt kwam. (of: een halt werd toegeroepen). Dit mede dankzij de nieuwe Vreemdelingenwet 2000, waarvoor PvdA-staatssecretaris van Justitie Job Cohen tekende.

Interessant is ook om eens te kijken welke verschuivingen zich in de loop der tijd voordeden in de herkomstlanden. De tabel hieronder geeft de top-15 landen van gezinsmigranten weer voor de jaren 1996 en 2006. 

De verschillen zijn duidelijk: niet alleen is het totaal aantal gezinsimmigranten met een derde gedaald, maar ook zijn Turkije en Marokko verdreven door Polen. Stonden de Polen in 1996 nog op de zevende plaats, in 2006 staan ze met stip bovenaan. 
Conclusie: Fritsma leeft nog in de 20ste eeuw. De veranderingen die sinds2001 hebben plaatsgevonden zijn aan hem voorbij gegaan.

Dit is deel 2 van de bespreking van het boek ‘De immigratieramp van Nederland’van Sietse Fritsma.

In deel 1, deel 2 en deel 3 heb ik de eerste vier bladzijden van Tweede Kamerlid Sietse Fritsma’s boek ‘De Immigratieramp van Nederland’ besproken. Belangrijkste conclusie was dat er nogal wat gegoocheld werd met cijfers om het maar zachtjes uit te drukken, dat Fritsma de millenniumwisseling heeft gemist en dat hij wel een hele rijke fantasie heeft. De conclusie na dit deel kan niet anders zijn dan dat hij liegt en bedriegt.

Onderaan blz. 20 en op blz. 21 borduurt Fritsma verder op de ‘gigantische en massale’ immigratie van allochtone partners. Ik heb al aangetoond in deel 3 dat de gegevens waarop hij zijn mening baseert niet deugd en ik hoef dan verder niet in te gaan op deze beweringen. Op zijn bewering op blz. 22:  ‘(…) het (enorme) misbruik dat door grote groepen vreemdelingen is gemaakt van dat softe gezinsmigratiebeleid’ ga ik nu niet in. Komt later.
Onderaan blz. 22 en op blz. 23 gaat hij weer in op de immigratie:
In 2006 werden er volgens de jaarrapportage van de Immigratie- en Naturalisatiedienst maar liefst 30.306 verblijfsvergunningen verstrekt aan gezinsmigranten. In 2005 stond de teller op 24.443 verblijfsvergunningen die aan gezinsmigranten zijn verstrekt.
Vervolgens schrijft Fritsma over de VVD dat die ‘met cijfers smeet, die, voorzichtig uitgedrukt, niet overeenkomen met de (bovenvermelde) daadwerkelijke aantallen (gezins)migranten die een verblijfsvergunning kregen.’
En: ‘Het totaal aantal immigranten dat zich volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek in Nederland vestigde in 2006 was overigens 101.000, dat is bijna 10.000 meer dan het jaar daarvoor.
Dan een paar regels verder op blz 24 bovenaan: Bovendien zijn verreweg de meeste immigranten moslims.

We beginnen met het totaal aantal immigranten 1. Ik ben blij dat Fritsma het CBS als bron gebruikt want de cijfers van die organisatie zijn wat minder mistig –om het maar zachtjes uit te drukken- dan die van de IND. Nu kan je immigranten op verschillende manieren tellen: naar nationaliteit, geboorteland of naar herkomstgroep zijn de belangrijkste. Hoe je echter telt: het totaal aantal is hetzelfde.
Aangezien Fritsma het getal van 101 duizend gebruikt uit 2006 haal ik dat jaar eruit om die nader te ontleden en dat doe ik door te kijken naar de nationaliteit omdat die goed aansluit op het werk van de IND en de cijfers die Fritsma noemt over het aantal verleende verblijfsvergunningen.
De tabel nationaliteit geeft alleen een uitsplitsing naar Nederlanders en niet Nederlanders. Het aantal Nederlanders dat immigreerde was in 2006 33.493 van de 101.150. Een derde van de immigranten is dus Nederlander. Er blijven dan over 67.657 niet Nederlanders oftewel 2/3 van het totaal aantal immigranten. Dat getal sluit dan weer aan op de tabel immigratiereden van het CBS van nietNederlanders. Deze laatste tabel heb ik in de vorige afleveringen veel gebruikt omdat die een heel mooi beeld geeft van het aantal nieuwkomers en de reden. De gegevens maken het zelfs mogelijk om op een verantwoorde wijze de moslimlanden2eruit te halen.

Op grond van nationaliteit is de groep moslimlanden, met 11% en 11,3 duizend immigranten de kleinste van de vijf groepen. Zijn we er dan en kunnen we een vette rode streep zetten door Fritsma’s beweringen? Nee, nog niet, want we moeten twee correcties plaatsvinden. De eerste is dat er ook allochtonen, met als herkomstgroep een moslimland, zijn die met de Nederlandse nationaliteit immigreren. Dit zijn vrijwel allemaal mensen die eerder zijn geëmigreerd uit Nederland (met de Nederlandse nationaliteit) en nu weer terugkomen. Ik ga er nog wel een keer dieper op in, maar nu volstaat dat het totaal aantal allochtone immigranten met als herkomstgroep een moslimland in 2006 15,7 duizend was -waarvan dus 4,4 duizend met de Nederlandse nationaliteit- oftewel15,6% van het totaal aantal immigranten.
Niet iedereen uit een moslimland is natuurlijk een moslim. Het is ook logisch en ook onderzocht dat meer dan gemiddeld een niet-moslim uit een moslimland emigreert. Naar nationaliteit waren er dan ongeveer 10 duizend immigranten in 2006 en naar herkomstgroep 13,5 – 14 duizend.
In ieder geval is het zo dat Fritsma met zijn uitspraak ‘: Bovendien zijn verreweg de meeste immigranten moslims’, volkomen uit zijn duim zuigt.

Dan gaan we naar de beschuldiging van Fritsma richting VVD. Mij maakt het echt niet uit wie gelijk heeft, het gaat mij om de cijfers die Fritsma gebruikt.
Door de IND verstrekte verblijfsvergunningen aan gezinsmigranten in 2005 24.443 en 2006 30.306. Hoe komt Fritsma aan die cijfers? Nu op dezelfde manier als hij dat deed op blz 19. Fout dus. Ik heb daarover geschreven in deel 1.

Fritsma neemt bij aanvragen het getal 110.400 en daarvan 33% -het aandeel gezinsmigratie- en neemt daar dan weer 84% -percentage toekenning- van. Dat geeft de 30.306. Er staat echter onder aanvragen een uitsplitsing in nieuwe aanvragen en overige procedures. Die aanvragen overige procedures zijn geen aanvragen verblijfsvergunning, zoals blijkt uit de tekst onderaan het figuur. Waar het natuurlijk om gaat is het aantal toekenningen op beslissingen op nieuwe aanvragen. Het aantal beslissingen op nieuwe aanvragen is 77.300 -en het percentage toekenningen 80.
Bij gezinsmigratie is dan de berekening voor 2006 77.300 * 33% * 84% = 21.428 –Fritsma komt op een 43% hoger aantal. Voor 2005 is het cijfer 84.700 3 * 32% * 77% = 21.954.

Het aantal niet Nederlandse immigranten uit moslimlanden met als immigratie-reden gezinsvorming/hereniging was in 2006 ongeveer 7300.

Conclusie:
Ik heb nu vier artikelen geschreven over maar een paar bladzijde van Fritsma’s boekje. Het staat vol essentiële –vermijdbare- fouten. Ik kan daarom niet anders concluderen dat Fritsma bewust de zaak belazert en bedondert.

In het voorwoord schrijft Wilders:
‘De immigratieramp van Nederland. Een treffende titel van een eerlijk en onthullend boek van ervaringsdeskundige Sietse Fritsma.’
Ik heb toch een heel andere definitie van eerlijk.

Elsevier: ‘In Duitsland 4-8 nareis per asielzoeker die een verblijfsvergunning krijgt.’
Elsevier citeert Bild, wat al snel werd tegengesproken door de regering.
Iedereen die iets weet van aantallen vluchtelingen weet dat het onzin is.

Ik neem de allergrootste groep asielzoekers, de Syriërs, als voorbeeld en maak van die 4-8 kinderen gemiddeld 6 personen: één vrouw en 5 kinderen.
De eerste onzin is dat vrouwen in Syrië helemaal niet gemiddeld 5 kinderen krijgen maar eerder de helft.
Al zou de vruchtbaarheid 5 kinderen zijn dan is het natuurlijk niet zo dat iedere nareisvrouw al haar vruchtbare periode voorbij is en dus een voltooid gezin heeft. Er zitten vrouwen bij de nareis die nog helemaal geen kinderen hebben of slechts eentje.
Bovendien zijn er vrouwen die al volwassen kinderen hebben en die horen in principe niet bij de nareis.

Vanaf 2013 t/m juni dit jaar hebben er een 13.000 Syriërs asiel aangevraagd in ons land (en vrijwel allemaal gekregen) en van 2013 t/m augustus dit jaar is er 7.500 nareis binnengekomen (en een verblijfsvergunning verleend). Nu verwacht ik nog enige duizenden nareis van de asielzoekers t/m juni, maar geen tienduizenden. Nederland had namelijk in juni geen grote achterstand meer in verwerking van de asielaanvragen.

Uiteraard zijn er ook alleenstaanden die hierheen komen en zijn Syriërs die hierheen komen zijn over het algemeen wat beter opgeleid en die krijgen minder kinderen.

In de groep asielzoekers zitten natuurlijk ook vrouwen en kinderen.
Uit onderstaande tabel met berekening toegekende verblijfsvergunningen asielzoekers over het tweede kwartaal blijkt dat van de 800 verleende verblijfsvergunningen vier op de vijf verleend is aan mannen en een op de zes voor kinderen. Er blijven dan 530 volwassen mannen over: twee derde van het totaal. Aangenomen dat de 140 volwassen vrouwen vrijwel allemaal met hun man hierheen komen, blijven er potentieel 390 mannen –de helft- over om te zorgen voor die enorme hoeveelheid nareis.

De cijfers over het aantal asielzoekers vliegen je weer om de oren de afgelopen dagen. Asielinstroom, asielzoekers, migranten, het zijn allemaal begrippen die hetzelfde zouden betekenen, maar dat is niet zo. Wilders gisteren tijdens de algemene beschouwingen had het over 3.100 asielzoekers per week en dat is 150.000 per jaar en die halen ook nog familie hierheen en dan komen we op 300.000 mensen per jaar. Ik laat straks zien wat voor onzin het is. Jesse Klaver had het gisteravond over dat uit de begroting van justitie blijkt dan het aantal asielzoekers volgend jaar 14.000 minder zou zijn. Hij haalt instroom en asielzoekers door elkaar. Toegevoegd: inmiddels heeft ook de Volkskrant een fact-check gedaan, waar ik aan meegewerkt heb. Het COA is de belangrijkste leverancier van de huidige cijfers en dat is altijd de asielinstroom. In bijvoorbeeld dit artikel leg ik uit waaruit de instroom bestaat. Begrippen en betekenis cijfers IND en COA.  Wat wordt verstaan onder de asielinstroom? Eerste aanvraag: Een asielzoeker die naar ons land komt en een aanvraag voor asiel indient. Spontane aanmelders noem ik ze ook wel. Dit zijn dus o.a. de mensen die we zoveel op de televisie hebben gezien. Dit cijfer wordt bijvoorbeeld door de UNHCR gebruikt en in toenemende mate ook door Eurostat (het CBS van de EU). Ik noem deze groep de asielzoekers. Tweede en vervolgaanvragen: eventuele extra aanvraag of aanvragen die een asielzoeker kan doen nadat zijn vorige aanvraag is afgewezen. Uiteraard krijg je wel meer aanvragen, maar niet meer asielzoekers hierdoor. Dit is een cijfer die veel door Eurostat wordt gebruikt. Typisch ambtelijk om dat te doen. Dat verklaart ook waarom je meestal over 2014 een cijfer ziet van 627.000 asielzoekers die naar de EU zijn gekomen en bij mij een getal van 563.000. Dat scheelt 64.000. Als iemand twee aanvragen indient dan wordt hij toch geen twee mensen? Nareis:  Een familielid, van een eerste aanvrager die een verblijfsvergunning heeft gekregen, die naar ons land mag komen. Neem een gezin: man, vrouw en drie kinderen. Man komt naar NL en gezin blijft achter. Man krijgt verblijfsvergunning en hij (of de nareis zelf) dient 4x een aanvraag –MVV, een soort visum- in om zijn vrouw en kinderen over te laten komen. Hij wordt dan referent genoemd in IND-jargon. Als de MVV’s worden ingewilligd dan mag de familie naar ons land komen en krijgen ze een verblijfsvergunning. De nareis dient geen aanvraag in om asiel. Zij krijgen een speciale verblijfsvergunning voor gezinshereniging. De nareis zie je bij Eurostat niet terug in de asielcijfers, maar wel bij reguliere (gezinshereniging) aantallen. De familie kan ook met z’n allen spontaan naar ons land komen. Er wordt dan 5x een eerste verblijfsvergunning aangevraagd en telt dan ook in de statistieken 5x eerste aanvraag. In het geval dat de man vooruit gaat heb je 1x eerste aanvraag en 4x gezinshereniging. Baby’s Voor de volledigheid. Zolang asielzoekers nog geen verblijfsvergunning hebben moeten voor baby’s die worden geboren een eerste aanvraag asiel worden ingediend. Het zijn er vermoedelijk niet veel. Kan natuurlijk oplopen als de behandeling van de aanvragen veel langer gaan duren. Vergeet dus voorlopig maar de baby’s. Asielinstroom: Het totaal van eerste aanvragen, nareis EN tweede en vervolgaanvragen (en baby’s). De IND hanteert graag het getal van asielinstroom. Een getal dat gulzig wordt overgenomen door de pers, maar wat niets anders betekent dat het zoveel administratieve processen zijn voor de IND. Ik vertaal dat als aantal formuliertjes. Het is goed om te realiseren de statistieken van de IND dus NIET over mensen gaat, maar over procedures, aanvragen. COA gebruikt uitsluitend het begrip asielinstroom, maar legt dat nooit uit. Wel gebruikt COA ook het woord asielzoeker bij de cijfers, maar het is echter asielinstroom. Probleem bij de huidige cijfers. COA en IND vertellen u hoe groot de instroomis. COA splitst het nooit. IND wel, maar verstoppen het in de halfjaarrapportages. Naar de pers toe begint de IND altijd met de instroomcijfers. Pas daarna noemt ze (als je geluk hebt) het aantal eerste aanvragers. Voor de pers is het eerst genoemde (en natuurlijk het hoogste) cijfer het belangrijkste. Een ander probleem is dat de verschillende groepen van de instroom niets met elkaar te maken hoeven te hebben. Een asielzoeker kan in het najaar 2014 een eerste aanvraag hebben ingediend. In januari ’15 een herhaalde aanvraag. In maart ’15 een verblijfsvergunning hebben gekregen. In april ’15 een aanvraag nareis en afgelopen week is zijn familie hierheen gekomen. Die familie zit dus in de instroomcijfers van afgelopen week. Juist deze zomer komt er heel veel nareis van referenten van vorig jaar binnen. Dat kwam omdat er achterstand was ontstaan in de nareisaanvragen en om die weg te werken is daar begin dit jaar 100 man extra opgezet. Dan krijg je nu duizenden mensen extra binnen. Moet je de nareis dan niet tellen? Natuurlijk wel, maar je moet de cijfers uit elkaar trekken en al helemaal niet van de instroom asielzoekers maken. Anders krijg je Wilders met zijn absurde berekeningen. Wat wil je weten? -Hoeveel asielzoekers zijn er –bv afgelopen maand- binnen gekomen. -Hoeveel zullen daarvan naar schatting een verblijfsvergunning krijgen. -En hoeveel nareis zal dat naar verwachting teweeg brengen. Uiteraard wil je best nog wel wat meer weten, maar ik beperk me. Wat je moet doen is van de asielzoekers (eerste aanvragen) in een bepaalde periode schatten hoeveel daarvan een verblijfsvergunning krijgen en hoeveel nareis dat dan te weeg brengt. Want alleen met de cijfers van de eerste aanvragen kan je trends bepalen. Met de asielinstroom niet. Dat moge toch hopelijk nu duidelijk zijn. Schatting totaal aantal verblijfsvergunningen. Ik heb zelf schattingen gemaakt over 2014 hoeveel verblijfsvergunningen er uiteindelijk afgegeven wordt op grond van het aantal asielaanvragen van asielzoekers. Dit valt niet echt mee, maar ik denk dat de cijfers niet al te ver van de werkelijkheid zullen liggen.

1. Van de asielzoekers krijgt uiteindelijk 75% een verblijfsvergunning.
2. Iedere verblijfsvergunning zorgt voor 0,8 nareis.
3. 10% van de asielzoekers dient een tweede of vervolgaanvraag in.

Neem 1.000 asielzoekers (eerste aanvragers) daarvan krijgen dan 750 (75%) een verblijfsvergunning. Er komt dan 600 nareis (80% van 750). Totaal aantal verblijfsvergunningen: 1.350 (750 + 600). Tweede en vervolgaanvragen: 100 (10% van 1.000). Totale asielinstroom 1.700. (1.000 + 600 + 100). Wat je dus kan doen is het aantal asielzoekers (eerste aanvragen) vermenigvuldigen met 1,35 dan krijg je het aantal verblijfsvergunningen (mensen). Aanvulling 14:10: In deze link naar een CBS-tabel zie je over 2013 en 2014 het aantal eerste aanvragen, tweede en vervolgaanvragen en de nareis. Ik bespreek niet 2013, maar zie hoeveel extra aanvragen er zijn gedaan. Wat verschijnt in de pers? 17.000 asielzoekers zijn naar ons land gekomen. Kijken we naar 2014: 21.810 asielzoekers 2.725 tweede en volgende aanvragen 5.355 nareis 29.891 is dan de totale asielinstroom. Nu kijken met mijn model: 21.810 asielzoekers 2.200 extra aanvraag (10% van 21.810) 16.350 verblijfsvergunningen eerste aanvragen (75% van 21.810) 13.100 nareis (80% van 16.350) 29.450 totaal aantal verblijfsvergunningen. 37.100 totale asielinstroom (21.810 + 2.200 + 13.100). Dat wat vet is moet volgens mij gecommuniceerd worden. Mijn model geeft aan dat er 13.100 nareis volgt uit de 21.810 asielaanvragen, maar er zijn er 5.355 gekomen. Het verschil van 7.745 komt op het bordje van 2015. Eind maart was er een achterstand van 12.000 MVV-aanvragen. Om dat weg te werken is er 100 man extra personeel aangetrokken en daardoor komt er nu veel extra nareis binnen. Ik zie de cijfers oplopen van 1.000 in mei naar 1.250 in juni en 1.700 in juli. Het is niet onlogisch om te denken dat het aantal in augustus en september ook hoog zal zijn. Conclusie: Communiceren met de asielinstroom geeft een heel raar beeld.  Deze zomer zitten daar duizenden nareizigers in. Bovendien ook nog extra aanvragen van asielzoekers die al eerder als eerste aanvragers zijn geregistreerd. Ik pleit voor een andere manier van communiceren  waarbij de eerste aanvrager centraal staal staat. Die zorgt tenslotte voor de extra aanvragen en de nareis.  Een goed model kan dan aanvullende informatie geven over hoeveel mensen uiteindelijk een verblijfsvergunning krijgen.

Voorzitter. Om te beginnen wil ik weer eens stilstaan bij wat feiten en cijfers. Dat is helaas nodig, omdat vaak wordt geroepen dat de maatregelen die de PVV heeft bedongen in het gedoogakkoord, helemaal niet nodig zijn. Van massa-immigratie zou namelijk helemaal geen sprake zijn en grootschalige migratiestromen uit moslimlanden zouden al helemaal niet meer bestaan. Dus zou de PVV haar tijd verdoen door hier tegen te blijven vechten.

Aldus PVV-coryfee Sietse Fritsma afgelopen dinsdag tijdens het immigratiedebat met minister Leers. Hij vervolgt:

Voor de naïevelingen die dit zeggen en daarmee blijven weglopen voor de werkelijkheid, zet ik alles nog eens op een rijtje. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek is in 2010 met meer dan 154.000 nieuwkomers een immigratierecord gebroken. Hoewel EU-migratie hierin natuurlijk een grote rol speelt, is het aantal niet-westerse allochtonen in dit cijfer ook nog bijzonder groot. Dat is door hetzelfde CBS voor het jaar 2010 namelijk vastgesteld op meer dan 52.000 mensen. Ook het aantal migranten uit moslimlanden blijft groot. In antwoord op feitelijke vragen geeft het kabinet aan dat dit er vorig jaar meer dan 19.000 waren. Je kunt dan wel zeggen dat er steeds minder Turken en Marokkanen binnenkomen, maar daar staat een forse toename van bijvoorbeeld Somaliërs en Afghanen tegenover.

Laten we eens kijken hoe die werkelijkheid van dhr. Fritsma werkelijk is.

154.000 nieuwkomers? Tja, als je bijvoorbeeld  vergeet dat van die 154.000 er ook 28.000 in Nederland zijn geboren. Als je vergeet dat  meer dan 40.000 de Nederlandse nationaliteit hebben. Dat ook -een voor mij onbekend aantal- immigranten uit de EU zijn gekomen die hier ooit eerder zijn geweest.  Als je dat allemaal vergeet dan hebben we 154.000 nieuwkomers.

52.000 mensen uit niet-westerse landen? Dat klopt bijna –ik tel er 53.000- maar meneer Fritsma vergeet te vermelden dat er ook 34.000 vertrokken. Netto immigreerden er dus 19.000.

In tegenstelling tot vroeger hebben we nu veel meer mensen die kortdurend immigreren. Bijvoorbeeld omdat er in een bepaalde periode voor studie of voor werk. Als het werk op is gaan ze weer weg.

Als in Nederland het werkloosheidspercentage stijgt neemt de immigratie af en emigratie toevan mensen geboren in de Nederlandse Antillen. Bij daling van de werkloosheid precies andersom.  Het gaat best om behoorlijke aantallen zoals je kan zien. Al die migranten –kunnen we wel aannemen- zijn Nederlander. Een klein deel is ook autochtoon.

Bij Turken zie je dat ook, maar dan in mindere mate. Je kan wel verwachten dat het gaat toenemen.

Er is veel meer immigratie én emigratie. Tenslotte vlieg je voor 1000 euro naar het andere eind van de wereld.  Je hoeft dus als regering de economie alleen maar even wat verder om zeep te helpen en de immigratie verminderd vanzelf, westers en niet-westers.

Het aantal niet-westerse allochtonen van de 1ste generatie die immigreren met een niet-westers paspoort is zelfs minder dan 40.000 en daar zitten nu juist studenten, onderzoekers en kenniswerkers bij.

Geheel toevallig kwam ik nadat ik bovenstaand stukje had geschreven dit artikel tegen van Hein de Haas, migratie onderzoeker van de Universteit van Oxford, tegen van afgelopen dinsdag. Die beweert dus hetzelfde.

19 duizend immigranten uit moslimlanden. OK, maar is dat dan die beruchte massa-immigratie uit moslimlanden? Is dat dan de tsunami? De overspoeling van Nederland?  19.000 –ik tel er overigens 23.000 in 2010- is 0,1% van de Nederlandse bevolking.  Bovendien vergeet dhr. Fritsma dat er ook zoiets als emigratie bestaat. Dat waren er in 2010 14.000, zodat er een netto immigratie naar geboorteland is van 9.000. Tien jaar geleden was een saldo van 24.000 normaal. En dan vergeten we ook nog het negatieve migratiesaldo van de tweede generatie.

Minder Turken en Marokkanen, maar daar staat tegenover meer uit Somalië en Afghanistan?

Eens een keer een ander plaatje: het aantal eerste generatie  allochtonen per 1 januari in Nederland. Het aantal Turken en Marokkanen van de eerste generatie is lager op 1 januari 2010 dan dat zij was op 1 januari 2004. Hetzelfde geldt voor de  Afghanen.

Op 1 januari 1997 bedroeg het aantal Somaliërs  19.801. Op 1 januari 2010 waren het er 19.803. De vloedgolven van Somaliërs die onze kust hebben geteisterd bedroeg dus netto 2 man.

Fritsma vervolgt zijn betoog met:

Al deze cijfers liegen er niet om en tonen maar weer eens aan dat de door de PVV in het gedoogakkoord bedongen maatregelen bittere noodzaak zijn. Dweilen met de kraan open helpt natuurlijk niet als je grote problemen wilt oplossen als extreem hoge criminaliteit en extreem hoge uitkeringsafhankelijkheid onder niet-westerse allochtonen. Iedereen die nog steeds denkt dat het allemaal nog wel meevalt met de immigratiecijfers of die enorme aantallen als weinig ziet, staat volkomen buiten de werkelijkheid. Met heel veel Nederlanders ziet de PVV de noodzaak om tegen de massa-immigratie op te treden dus wel en daarom blijven wij trots op de maatregelen die op dit gebied in het gedoogakkoord staan.

De werkelijkheid van Fritsma is die van een heel andere planeet dan de mijne.

Nu zou je verwachten dat een goed voorbereide oppositie daarop meteen zou inspringen. Tenslotte is het niet de eerste keer dat Fritsma met Somaliërs op de proppen komt. Vergeet het maar. Direct na bovenstaande woorden interrumpeerde Dibi, maar dat ging helemaal niet over wat Fritsma gezegd heeft. Geen een ander Kamerlid ging ook daarna niet in op de (vergeten) cijfers van Fritsma.

Kamerlid en Pvv-coryfee Sietse Fritsma verdient een compliment door de uitstekende vragen die hij heeft gesteld aan de minister van Integratie en Asiel Leers. Die laatste verdient een pluim voor de beantwoording.

Het ging over het immigratierecord dat in Nederland vorig jaar werd gevestigd met 150.000 immigranten.  Ik citeer telkens een stukje en bespreek dat.

Vraag 3 van Fritsma:

Deelt u de zorg dat ook uit de cijfers is gebleken dat steeds meer autochtone Nederlanders emigreren en er dus een beeld ontstaat dat veelal laag opgeleide (niet Nederlands sprekende mensen) binnenkomen en goed opgeleide mensen vertrekken?

Antwoord minister Leers:

Nee. Uit de gepresenteerde cijfers komt mijns inziens niet naar voren dat steeds meer autochtone Nederlanders emigreren. Uit de onderliggende cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt eerder het tegendeel. Uit de berichtgeving van het CBS blijkt dat in 2010 meer in Nederland geboren personen uit Nederland emigreerden dan in 2009. Onder in Nederland geboren personen bevinden zich echter niet alleen autochtonen maar ook (tweede generatie) allochtonen. Voorts berichtte het CBS dat zich in 2010 een stijging voor heeft gedaan in het aantal immigranten, maar ook in het aantal emigranten geboren in andere EU-lidstaten.

Het geroep dat Nederland leegloopt -met hoogopgeleiden- is dus onzin. Niettemin is het een hardnekkig terugkerende mythe. Ook de VVD maakt zich daar schuldig aan.  De waarheid is echter heel makkelijk op te zoeken:

Bon: CBS

Eigenlijk verandert er niet zo heel veel. De emigratie van autochtonen ligt door de jaren heen rond de 30-40 duizend en de immigratie -voor het grootste deel terugkomers- rond de 20 duizend. Het saldo is gemiddeld -14 duizend. Er vertrekken dus jaarlijks 14 duizend autochtonen meer dan dat er terugkomen. Dat is in de grafiek uitgedrukt als aantal (groene lijn, linkeras) en als percentage van de autochtone bevolking (paarse lijn, rechteras). Het percentage varieert tussen de 0,04 en 0,17 procent.

In totaal zijn er in die 14 jaar van de grafiek 500 duizend autochtonen geëmigreerd en 300 duizend geïmmigreerd. De 200 duizend extra emigranten is 1,6% van de autochtone bevolking. Peanuts.

De onderliggende cijfers van het CBS laten zien dat emigratie van in Nederland geboren personen sinds 2006 elk jaar daalde en nu voor het eerst, in 2010, licht is gestegen (met 2%). Binnen deze groep is de emigratie van autochtonen licht gedaald, terwijl de emigratie van (tweede generatie) allochtonen is gestegen. 

Nog verdere daling van de emigratie dus van autochtonen en dat terwijl de emigratie van tweede generatie allochtonen is gestegen. Allemaal precies tegenovergesteld van wat er altijd wordt beweerd.

Het is opmerkelijk dat de emigratie van autochtonen niet is gestegen. Misschien komt het omdat het nu moeilijk is het huis te verkopen en door de daling van de prijzen de potentiële emigrant vindt dat hij onvoldoende financiële buffers heeft voor een buitenlands avontuur.

Daarnaast steeg de immigratie van personen die in een ander westers land zijn geboren met 9%, waar de emigratie van deze groep met 2% steeg. Wat de groep mensen betreft die geboren zijn in een niet-westers land daalde de immigratie in 2010 met 2% en steeg de emigratie uit Nederland met 14%.

Dit zijn voor mij nieuwe cijfers. Het migratiesaldo was in 2009 voor niet-westerse allochtonen van de eerste generatie 24 duizend en daalt daarmee naar 19 duizend. Dat de immigratie uit westerse landen -lees Oost Europa- stijgt –door het aantrekken van de economie- na een aanvankelijke daling in 2009, mag niemand verbazen.

Het CBS heeft deze immigratie- en emigratiecijfers in zijn berichtgeving over het verloop van de bevolking niet gekwalificeerd naar opleidingsniveau of het criterium of Nederlands wordt gesproken of niet. Noch heeft het CBS bericht over de onderliggende migratiemotieven van de immigranten en emigranten. Indien migratie wel in samenhang met opleiding of afkomst wordt bezien, ontstaat een gevarieerd beeld. Zo blijkt uit recent onderzoek van het bureau Regioplan naar motieven van hoger opgeleide emigranten niet dat er sprake is van massaal vertrek. Autochtonen emigreren vooral vanwege het verlangen naar de ruimte en naar een mooie natuur. Het rapport van dit onderzoek is op 26 januari jl. door de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties aan de Tweede Kamer aangeboden.

Dat rapport is twee weken voordat deze vragen door Fritsma zijn gesteld naar de kamer gestuurd. Het is echter zeker al de tweede keer want ook in dit belangrijke kamerstuk uit 2009, staat dat er geen braindrain is. Als dat nog niet genoeg is hebben Fritsma en Wilders ook al in 2007 vragen gesteld over dit onderwerp. Toen is door het ministerie ook gewezen op een onderzoek van het NIDI uit 2005. Rust en natuur zijn de belangrijkste onderwerpen waarom autochtonen emigreren.

Voorts blijkt uit recent onderzoek van het CBS, gepubliceerd in het Jaarrapport Integratie 20107, dat er onder de tweede generatie allochtonen geen sprake is van braindrain. Onder de tweede generatie zijn het vooral de lager opgeleiden die Nederland verlaten.

Over dat onderzoek van het CBS heb ik al eerder geschreven in het door mij hierboven al aangehaalde artikel.

Daarnaast blijkt bijvoorbeeld uit informatie van de IND dat vreemdelingen die gebruik maken van de Nederlandse kennismigrantenregeling afkomstig zijn uit een breed scala van landen. Deze vreemdelingen hebben de nationaliteit van zowel westerse als niet-westerse landen.

Het succes van die kennismigrantenregeling is onmiskenbaar.  Het grootste deel van hen komt uit een niet-westers land. Deze regeling is een belangrijke motor geweest van de stijging van de immigratie in 2008 en 2009 uit niet-westerse landen.

Conclusie:

Ik was in eerste instantie blij dat Fritsma deze vragen stelde, want uit de antwoorden blijkt nu juist dat zijn beeld van de werkelijkheid onjuist is. Fritsma is dé immigratie-expert van de PVV. Dé expert in wat het belangrijkste onderwerp is voor de PVV (en ook voor veel Nederlanders). Is het dan te veel moeite dat, voor de 95.000 euro vergoeding die je van de gemeenschap krijgt, je de Kamerstukken over dit onderwerp leest? Is het ook te veel moeite om zijn eerdere vragen daarover te onthouden?

Uit alle onderzoeken komt naar voren dat voor autochtonen rust, ruimte en natuur de belangrijkste reden zijn om te emigreren. Dan lijkt het huidige kabinet met haar plannen, de emigratie van autochtonen alleen maar te willen bevorderen.  Dat  het misschien niet gebeurt door de situatie op de huizenmarkt, is dan niet de verdienste van dit Kabinet.

Waarom dan toch deze vragen? Voor Henk en Ingrid staat het vast dat er sprake is van massale emigratie van autochtonen, die dat natuurlijk doen vanwege de allochtonen.  In meerdere discussies heb ik al aangegeven wat hierboven staat. De reacties zijn altijd hetzelfde: de regering liegt, het CBS liegt -geleid door de PvdA’ers-, ik lieg natuurlijk ook  en de PVV  heeft natuurlijk gelijk. De vragen van Fritsma bevestigen voor H&I wat ze natuurlijk al wisten. De antwoorden doen er niet meer toe.

Dat het in dit land helemaal niet meer over feiten gaat is het meest verontrustend. Meningen zijn feiten geworden.  Misschien moet ik maar emigreren.

Het is weer zover, in de Volkskrant van vorige week maandag krijgt Tweede Kamerlid Sietse Fritsma weer alle ruimte om zijn ideeën over de ‘massa-immigratie’ de vrije loop te laten. Veel argumenten missen echter (voldoende) onderbouwing.

Onder de kop Tijd voor noodrem gezinsmigratie! schrijft Fritsma:

Tot op de dag van vandaag loopt de instroom van gezinsmigranten in de tienduizenden per jaar. En terwijl de instroom van bijvoorbeeld Marokkanen afneemt, neemt de instroom van Somaliërs weer toe, waardoor er steeds weer nieuwe (vaak kansarme) 1e generatie migranten naar Nederland komen en alle integratieproblemen blijven bestaan.

 

De feiten
In 2009 is aan 21 duizend vreemdelingen een verblijfsvergunning verleend in het kader van gezinshereniging en -vorming. Dat is 15% van de totale immigratie in 2009. 1)
Als je het stukje van Fritsma leest, dan krijg je de indruk dat die tienduizenden Marokkanen en Somaliërs zijn. Geheel onjuist. In werkelijkheid waren er 1700 Somalische en 1600 Marokkaanse immigranten.2)
Die 21 duizend zijn alle immigranten van buiten de EU, dus ook Russen, Argentijnen, Amerikanen, Australiërs, Chinezen enz. Het aantal laagopgeleiden onder hen is slechts een minderheid. Van hen die in het buitenland een inburgeringscursus moesten doen was maar een kwart laagopgeleid.3)

Volgens Fritsma is er niets veranderd in Nederland en is het allemaal nog net zo als in de vorige eeuw. Het tegendeel is echter waar. De nieuwe Vreemdelingenwet, ingevoerd in 2001, en de verhoging van het inkomensvereiste naar 100 procent van het minimumloon per 1 januari 2002 zijn twee maatregelen, ingevoerd door Cohen, die, samen met de latere maatregelen van Verdonk, voor een duidelijke vermindering van het aantal kansarme migranten hebben gezorgd.

De volgende tabel laat de immigratie naar geboorteland zien vanuit zes belangrijke immigratielanden gedurende de periode 1996 tot en met 2009. 4) In totaal immigreerden er 263 duizend mensen uit deze landen, gemiddeld 19 duizend per jaar. Dat is natuurlijk een flink aantal. Wat Fritsma en de PVV echter stelselmatig verzwijgen, is het bestaan van emigratie. In dezelfde periode emigreerden er ook weer 116 duizend mensen, dat is 44 procent van de immigratie. Het migratiesaldo over de periode 1996 – 2009 was dus 148 duizend, ofwel: 11 duizend per jaar.

Zoals ik al aangaf is er veel veranderd in migratieland. Dat wordt nog beter zichtbaar wanneer we de cijfers hierboven splitsen in twee periodes: 1996 t/m 2001 en 2002 t/m 2009. We zien grote verschillen tussen die twee periodes. De immigratie halveerde en de emigratie steeg. Dat had grote gevolgen voor het migratiesaldo. Was dat in de eerste periode nog gemiddeld 19 duizend per jaar, in de tweede periode daalde het naar gemiddeld vier duizend per jaar.

Marokkanen en Somaliërs
In de afgelopen 14 jaar kwamen er 57 duizend immigranten uit Marokko naar Nederland en emigreerden er 26 duizend. Het saldo was dus 31 duizend.
Maar helemaal grappig is het migratiepatroon van Somaliërs. Afgerond 28 duizend immigranten en 22 duizend emigranten en dat geeft een saldo van 5 duizend. Inderdaad, 5182 gedurende die 14 jaar.
Maar we zijn er nog niet, want als wij kijken naar de twee periodes dan zien wij dat het migratiesaldo van Somaliërs van 2002 t/m 2009 zelfs negatief is: er vertrokken er 12% meer dan dat er binnenkwamen.
Neemt zoals Fritsma schrijft de instroom van Somaliërs weer toe? Wel in 2009, maar in 2010 is het aantal  asielaanvragen met 43% gedaald. 5) Maar dat verzwijgt hij.
Het aandeel van Marokko en Somalië in de totale immigratie stelt niets voor.

De zes geselecteerde landen zijn allemaal zogenaamde moslimlanden. Alle moslimlanden samen maakten voor 2002 een kwart van de totale immigratie uit. Van 2002 t/m 2009 was het percentage 17. 6) Laat staan dat, zoals Fritsma in zijn boekje De immigratieramp van Nederland(2007) schreef, moslims het overgrote deel van de immigranten uitmaken.

Conclusie
Fritsma’s beweringen missen voor een belangrijk deel een fundament en het trieste is dat de PVV daarvoor wederom een podium krijgt in de Volkskrant. Het zou niet zo erg zijn als de Volkskrant eens het waarheidsgehalte van de beweringen van Fritsma zou nagaan. Helaas is dat nooit gebeurd en ik vrees dat het ook nooit zal gebeuren.
Lees meer over Fritsma’s De Immigratieramp van Nederland in bijvoorbeeld dit artikel.

Nieuwe verklaring ISIS over aanslagen Parijs

Waarom aanslagen geen aanval op onze waarden zijn (en politici ons dat wel willen doen geloven)

Nog geen week voordat premier Mark Rutte verklaarde dat we ‘in oorlog’ zijn met IS, gaven verschillende Kamerfracties blijk van sympathie voor het PvdA-voorstel Defensie te ‘depolitiseren.' Daarmee bedoelden ze het vastleggen van de begroting van Defensie voor meerdere jaren zonder tussentijdse herziening omdat - bijvoorbeeld na verkiezingen - politieke voorkeuren anders liggen. In de context van aanslagen in Europa vormen een oorlogsverklaring en de depolitisering van de oorlogsmachinerie een gevaarlijke combinatie.

De depolitisering van oorlogsvoering blijkt uit het vooralsnog beperkte vocabulaire om met aanslagen in West-Europa om te gaan door regeringsleiders. De constante erin is het depolitiseren. Oorlog wordt zo voorgesteld als iets onvermijdelijks, iets waar politieke afwegingen niet voor nodig zijn.

En dat is een slechte zaak. Want van regeringsleiders mogen, nee moeten, we meer verwachten dan de vreemde combinatie van emotie (die blijkt uit de stoere oorlogstaal) en technocratie (die blijkt uit de oplossing: bommen gooien in plaats van politieke reflectie op de contraproductieve werking daarvan).

Want hoe reageert de politiek tot nu toe? Vijf elementen keren terug.

1. De aanslagen heten een 'aanval op onze waarden'

Dat is het frame dat gehanteerd wordt door regeringsleiders als Mark Rutte, David Cameron en François Hollande. Maar voor wie met enige afstand naar de geopolitieke ontwikkelingen kijkt, is een duidelijk verband zichtbaar tussen de aanslagen in West-Europa en de aanvallen door West-Europese legers in Irak en Syrië. De terroristen zeggen letterlijk: val ons aan en je krijgt aanslagen.

Dit was geen aanval op onze waarden, dit was een aanval op onze mensen

Het is duidelijk dat het in het belang van de regeringsleiders is om die keten van causaliteit af te kappen voorbij noties als ‘gefrustreerde jongeren,' want het zijn hun beslissingen geweest die terroristen nu als reden aanvoeren voor hun daden.

Terwijl, dit was geen aanval op onze waarden, dit was een aanval op onze mensen. Net zoals nu al geruime tijd aanvallen op mensen uitgevoerd worden in Irak en Syrië. De dag dat dit geweld zich in Nederland voordoet, is dan ook de dag om Mark Rutte persoonlijk verantwoordelijk te houden. Ervoor kiezen te bombarderen, wetende dat precies dat aanleiding geeft tot aanslagen en dan, als men inderdaad terugslaat, de waardigheid van slachtoffers ondermijnen door te zeggen dat het niet mensen maar waarden waren die aangevallen werden, hoe bedenk je het? Erger nog: de achtergrond van het ontstaan van IS is de door het Westen gecreëerde chaos in Irak.

Maar dat was geen chaos die we niet zagen aankomen. Miljoenen mensen hebben die chaos voorspeld en hebben gedemonstreerd tegen de oorlog in Irak. Naar hen is niet geluisterd. Ook nu vriend en vijand toegeeft dat George W. Bush en Tony Blair fout zaten, blijven westerse landen kiezen voor bombarderen. En om de irrationaliteit daarvan compleet te maken, krijgen we als alternatieve probleemdiagnose voorgeschoteld: ze hebben een probleem met onze waarden. Ook binnen de staat is dat een leugen: weinig generaals en veiligheidsexperts zullen een ‘aanval op onze waarden’ serieus als oorzaak hanteren als ze inschatten hoe de geweldsdynamiek zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld.

2. Onze 'vrijheid' is leeg

Om welke waarden gaat het volgens onze regeringsleiders dan? Om met Mark Rutte te spreken: het ging om ‘onze manier van leven' en die bestaat uit het op een terras zitten, naar een restaurant gaan, een concert bezoeken en naar een voetbalwedstrijd gaan. Bedoelde Rutte nu te zeggen dat het ging om een aanval op onze horeca en entertainmentindustrie? Vast niet, maar dat hij het niet anders deed, illustreert de ontstellende leegte die ‘onze waarden’ markeert.

Het punt is dat onze regeringsleiders niet in staat zijn om de zogenaamde fundamentele waarden die ‘ons’ kenmerken op een andere manier te verwoorden dan onze vrijheid tot horecabezoek en niet in staat zijn de daar achterliggende waarden uit te drukken. Rutte was al niet verder gekomen dan de definitie van vrijheid als de vrijheid om in je eigen huis op je eigen bank te zitten – hij probeerde die vrijheid fundamenteler te verwoorden, maar er stond een olifant in de weg.

Inmiddels is er tenminste een uitgaanselement aan toegevoegd, maar is het werkelijk niet mogelijk te beschrijven wat fundamenteel is voorbij de trivialiteit van de consumptie? Niet alleen wordt gedaan alsof mensen in het Midden-Oosten niet naar restaurants, concerten en voetbalwedstrijden gaan – het gaat daarbij immers om ‘onze manier van leven’ – die ‘manier van leven’ wordt ook nog eens als volstrekt leeg gepresenteerd.

Dat is natuurlijk de kern van de huidige neoliberale vrijheid: leegte. Geen enkele substantiële kijk op het leven mag aangehangen worden; de vrijheid is een vrijheid in vorm, niet in inhoud. De neoliberale burger wordt door die leegte gekenmerkt en alleen consumptie – die altijd vliedend is en direct vervangen moet worden door iets nieuws – mag hem of haar tijdelijk vullen.

Hetzelfde zagen we bij de aanslag op Charlie Hebdo. De ‘vrijheid van meningsuiting’ werd naar vorm gewaardeerd, maar moest een lege huls blijven. Meningen mochten nooit tot overtuigingen stollen, dat zou te veel substantie, te veel inhoud zijn voor de lege vorm die het vrijheidsconcept kenmerkt. Gevaarlijke mensen hebben overtuigingen; de rest heeft meningen. En alleen gevaarlijke mensen denken dat woorden daden zijn, bijvoorbeeld dat ze geweld kunnen uitoefenen en kunnen beledigen.

Neoliberale taal is onschuldig, want leeg. De neoliberale vrijheid van meningsuiting is de vrijheid tot volstrekt consequentieloze uitingen. Je moet wel onredelijk zijn, primitief religieus bijvoorbeeld, om te denken dat taal niet onschuldig is. Zo leeg en consequentieloos als de vrijheid van meningsuiting die begin 2015 werd gevierd, zo leeg en consequentieloos zijn de ‘waarden’ die ‘onze manier van leven’ kenmerken eind 2015. Wie zo redeneert, is nog niet begonnen te begrijpen waarmee hij eigenlijk vecht.

3. De daders heten ‘lafaards,’ ‘gekken’ en ‘barbaren’

De duistere ondertoon van de geopolitieke wereldgeschiedenis is hoorbaar wanneer neoliberalen als Rutte, Hollande en Cameron ineens gewichtig doen over ‘beschaving’ en over ‘barbaren.' Willen ze de klok 2.000 jaar terugzetten door zo’n klassiek Grieks vocabulaire te hanteren?

Vast niet, want dan wisten ze dat zulk pathos gevaarlijk was omdat het tot hybris, overmoed, leidt. En lafaards, werkelijk? Is het laffer jezelf op te blazen dan op afstand vliegtuigen of drones te sturen om bommen te werpen op mensen die je nooit in de ogen hoeft te kijken? Of zijn het dan ‘gekken,' die Frankrijk duidelijk maken dat ze precies die bombardementen betaald komen zetten?

En als het ‘gekken’ zijn, moeten we dan niet maar meteen toegeven dat preventie in welke zin ook onmogelijk is omdat gekte fundamenteel onvoorspelbaar is? Is het misschien omgekeerd? Zijn de terroristen hier rationeler dan hun verklaarders van staatswege? Zijn ze, ook al zijn het veelal jongens uit verwaarloosde buurten in het hart van Europa, misschien moediger met hun ‘weapons of the weak’ omdat ze niet de technologie hebben om zich lafheid te veroorloven?

Uiteindelijk, denk ik, brengen oordelen als ‘lafaards,’ ‘gekken’ en ‘barbaren’ ons geen stap verder. Alle pathos over lafaards en barbaren, over beschaving en over waarden zorgt er vooral voor dat de politieke dimensie systematisch ondergesneeuwd raakt. Het feit dat aanslagen voortkomen uit politieke keuzes om bommen te gooien; keuzes die met belangen in het Midden-Oosten te maken hebben.

4. We denken dat oorlog ‘daar’ gebeurt

Een van de terugkerende elementen in reacties op aanslagen lijkt een oprecht ongeloof te zijn over het feit dat hier, bij ‘ons,' geweld plaatsvindt. Het lijkt het bevattingsvermogen te boven te gaan dat oorlogsgeweld twee kanten op gaat. Oorlogsgeweld, lijkt de aanname, gebeurt ‘daar.' In de chaos bij ‘dat soort mensen,' bij die lui die hun democratische zaakjes niet op orde hebben. Wie zo denkt, heeft zich een neo-imperialistische denkstijl eigen gemaakt.

Gedurende enkele decennia die we ‘Koude Oorlog’ noemen, was het inderdaad zo dat het gebruik van wapens elders niet tot het gebruik van wapens thuis leidde. Die tijd is voorbij, en daarmee is een historisch veel gangbaarder conditie hersteld.

Laten we vooral niet vergeten dat het niet meer dan logisch is dat mensen die gebombardeerd worden, geneigd zijn geweld te gebruiken tegen de landen die hen bombarderen. De waan van immuniteit die spreekt uit de verbazing over geweld op eigen bodem komt voort uit een misplaatste ‘sense of entitlement.'

Alsof ons privilege, dat bestaat uit de minieme kans op oorlogsgeweld, een natuurlijke en terechte toestand is. Dat is het pas als we werkelijk kunnen rouwen om de dood die elders geleden wordt en daar werkelijk politieke consequenties uit kunnen trekken door ook anderen de relatieve veiligheid te gunnen die momenteel ons privilege is. 

5. ‘Terrorisme’ en ‘militair ingrijpen’ worden te makkelijk gescheiden

Augustinus vroeg zich al af wat het verschil is tussen Alexander de Grote en een piraat. En ook nu is de vraag of de terrorist zich niet verhoudt tot de terreur die op Irak en Syrië is losgelaten. Want dat is wat bombarderen uit de lucht is: een terreurwapen. Ondanks alle welbekende filmpjes over ‘precisie-aanvallen’ is bombarderen het militaire equivalent van het opereren op een lichaam met een hakbijl. Geen oorlog is duurzaam gestopt (ook die met Japan in de Tweede Wereldoorlog niet) en geen democratie is gevestigd door middel van bombardementen.

Dat voor bombarderen gekozen wordt, heeft alles te maken met de reden die ook steekt achter de inzet van gewapende drones: geen ‘boots on the ground’ betekent geen ‘body bags’ die terug naar huis komen. En dat betekent minder zichtbaarheid en dus urgentie voor een democratie om de inzet van grootschalig geweld te controleren.

Wat weten we eigenlijk van de inmiddels maandenlange inzet van bommenwerpers in Irak en Syrië door westerse mogendheden? Dagelijks worden daarmee mensen gedood. Wat een onvoorstelbare onvoorstelbaarheid is het dan dat het ons, met alle beperkte maar niettemin gruwelijke middelen, betaald wordt gezet?

Het gevaar van deze retoriek

Deze vijf elementen vormen de kern van de recent gedane oorlogsverklaring door Rutte. Het probleem daarmee is dat het geen echte oorlogsverklaring in de juridische zin is. Dat kan ook niet, want het gaat om een ‘oorlog’ met een ‘beweging' of een ‘groep.'

Zo zijn de recente gebeurtenissen een illustratie van wat ik beschreef in het eerste lemma van dit Politiek Lexicon: oorlog wordt quasi-permanent en gebeurt zonder oorlogsverklaring. In plaats van een echte oorlogsverklaring komt een warrige, pathetische retoriek over ‘barbaren’ die ‘onze manier van leven aanvallen.'

Het gevaarlijke van deze situatie is dat dit alles zich afspeelt in de context van een al enige tijd bestaande lobby voor militarisering. Recent culmineerde die zelfs in het genoemde voorstel de Defensiebegroting te ‘depolitiseren.'

De depolitisering van Defensie

Dat terwijl depolitisering nu juist het grootste probleem is van onze democratie. Neem het omgaan met Griekse schulden volgens technocratische afspraken, het beslissen over vluchtelingen op basis van kostencalculaties in plaats van werkelijke hulpoverwegingen en het feit dat het vorig jaar in de Eerste Kamer sneuvelen van de Zorgwet van minister Edith Schippers (Zorg, VVD) als een ‘groot probleem’ gezien werd omdat er afspraken waren gemaakt met Kamerleden en met zorgverzekeraars. Het laat zien dat politiek is vervangen door probleemmanagement, dat ideologische strijd plaatsmaakt voor technocratisch calculeren en dat fundamentele verschillen tussen politieke partijen zijn verdwenen.

Nu wordt oorlog als enig mogelijke optie gezien, terwijl de geopolitieke achtergrond van aanslagen weggedrukt wordt

Gevolg? Politiek verandert in bestuur en beslissingen veranderen in calculaties. Verschillen tussen politieke partijen, zoals tussen VVD en SP bij de laatste verkiezingen, zijn daarom nog slechts procentpunten in koopkrachtcijfers of in toegestane begrotingstekorten.

Zulke depolitisering is een probleem voor de democratie omdat iedereen lijkt mee te gaan in het idee dat er geen alternatieven zijn voor de manier waarop de maatschappij is ingericht. De vraag is dan wat vrijheid nog betekent in een democratie, want wat is vrijheid anders dan het hebben van alternatieven?

Depolitisering is kortom een ultiem politiek proces dat allerhande beslissingen als noodzakelijk presenteert en daarmee politiek maskeert en onzichtbaar maakt. En nu wordt oorlog als enig mogelijke optie gezien, terwijl de geopolitieke achtergrond van aanslagen weggedrukt wordt.

Wat zegt dit over Nederland?

Depolitisering lijkt nu zover te zijn doorgedrongen dat Kamerleden ongegeneerd voorstellen haar maar te institutionaliseren. De redenering is dat Defensie niet afhankelijk moet zijn van veranderingen in politieke voorkeuren. Zulke veranderingen zouden met name internationale samenwerking in de weg staan. Internationale verbanden worden dus strategisch ingezet om nationale soevereiniteit te beperken. Het uiteindelijke doel lijkt vooral te zijn de begroting van Defensie op te krikken – een lobby die dus al enige tijd gevoerd wordt.

Want waarom zou Defensie niet afhankelijk zijn van politieke voorkeuren? Juist bij zaken die betrekking hebben op leven en dood is het cruciaal politieke strijd te blijven voeren. De voorgestelde depolitisering is onherroepelijk een stap naar minder democratische controle op cruciale beslissingen binnen Defensie.

Het voorstel tot expliciete depolitisering lijkt verder geboren uit het door elkaar halen van politiek en partijpolitiek. Men lijkt te denken dat ‘politiek’ hetzelfde is als ‘partijpolitiek geharrewar’ – en wie te vaak naar het achtuurjournaal kijkt, krijgt inderdaad die indruk. De VVD-lobby voor meer geld voor Defensie lijkt zo voor de PvdA reden de Defensiebegroting dan maar te depolitiseren. Maar partijpolitieke zorgen zijn iets anders dan politieke strijd. Het effect van hun verwarring is een herhaling van de Paarse jaren: het expliciete afscheid van ideologische visies – die zijn maar lastig, een ‘olifant’ die het zicht ontneemt – en de verheffing van probleemmanagement tot politiek.

Het is te begrijpen dat Kamerleden minder aandacht aan Defensie wensen te besteden, omdat ze een overvolle agenda hebben en te weinig ondersteuning zich alle dossiers eigen te maken. Toch: in het licht van de recente aanslagen in Europa lijkt zulke ondersteuning democratisch gezien urgenter dan meer geld voor Defensie. Het zou tevens betekenen dat Kamerleden bij een volgende gelegenheid bijvoorbeeld door zouden hebben dat bankiers wetten schrijven.

Wat zegt het over een land dat militaire fantasieën belangrijker gevonden worden dan een onderzoekende houding naar de toekomst? Het zegt dat we in de ban zijn van een gebrek aan verbeelding van alternatieve levensvormen. Ik zei al dat zulke depolitisering ultiem politiek is. In dit geval is de signatuur ervan een rechts-neoliberale, precies als in de Paarse jaren. Daarachter liggen belangen van een wapen- en Defensielobby waarin de minister van Defensie zich een paar weken geleden liet rondrijden met de voorzitter van de Jongerenorganisatie Vrijheid en Democratie. Dat de ‘boys’ van Defensie hun ‘toys’ willen hebben, is begrijpelijk.

Maar laten we de democratische controle en politieke strijd erover openlijk voeren en laten we die opvoeren in plaats van afbouwen. De macht dood te brengen verdient een politieke strijd voorbij de holle retoriek over onze ‘waarden.' Wat zijn we waard, wat is onze democratie waard, als we oorlogsgeweld permanent maken zonder daarover politiek te strijden?

Net voor kerst had Een Vandaag een uitzending over Pegida. Tegen de ‘Islamisering’, maar niets tegen Syriërs hoorden we, maar tegen Serviërs en Tunesiërs.
Dan moeten we toch maar eens even de cijfers van Duitsland erbij pakken. Doen we meteen ook die van Nederland en een aantal andere landen erbij.

 De inleiding van Pieter Jan Hagens zet de toon: ‘Bijna 18.000 mensen demonstreerden gisteravond in Dresden tegen de islamsering van Duitsland.’

Iets van ‘naar hun mening’ o.i.d. ontbreekt.

Vervolgens zien we Ed en die horen we zeggen dat ze niets tegen Syriërs hebben, maar wel tegen Tunesiërs en Serviërs. Ook een mevrouw heeft het later in de uitzending over de Tunesiërs.

Dit zijn de cijfers van 2008 t/m 2013 van Servische, Tunesische en het totaal aantal asielzoekers van een aantal EU+ landen plus het totaal van de EU plus Noorwegen en Zwitserland.
Dat valt dus wel mee.  Wat de Serviërs met de islamisering te maken hebben is mij niet helemaal duidelijk. Slechts 3% van de Servische bevolking is moslim volgens de CIA.

Hier de cijfers van de eerste 10 maanden van dit jaar. Ook weinig spectaculair, behalve de Syriërs natuurlijk.

Dan kijken we ook nog even naar de toekenningen. Van 2008 t/m 2013 krijgen maar zeer weinig Tunesiërs en Serviërs een verblijfsvergunning asiel.

Dan ook nog de eerste drie kwartalen van dit jaar en dan zien we dat 130 Tunesiërs en 300 Serviërs een verblijfsvergunning hebben gekregen in de EU+. In Duitsland 30 Serviërs en nul Tunesiërs. In Nederland zijn die cijfers nul en nul.

Dat schiet dus niet op met de islamisering.

Triest weer te zien dat de interviewer alleen maar een microfoontje vasthoudt. Van enige kennis van zaken was weinig te merken.

In de Telegraaf wordt Wilders weer eens geciteerd n.a.v. een uitspraak van Leers in EenVandaag dat hij door Wilders onder druk is gezet:

Geert Wilders zegt in een reactie dat hij „de man natuurlijk onder druk heeft gezet om de immigratie fors te beperken zoals immers afgesproken was in het gedoogakkoord. Want de daling van immigratie (en dus islamisering) ging te langzaam ook door Europees verzet. Als er geen Catshuis was geweest, had het kabinet daarop kunnen vallen in 2012”. 

Het gevecht ging tussen telkens om de aantallen, aldus Leers. Wat merkwaarduig dat dan bijna niemand het over die aantallen van de islamisering heeft, behalve dan roepen dat het een massa is.
Daling van immigratie betekent dus minder islamisering. Een paar maanden geleden was er een uitspraak van Fleur Agema in de Volkskrant dat de Catshuiscrisis mede door de voortgaande islamisering is ontstaan. N.a.v. die uitspraak heb ik een opiniestuk naar de VK gestuurd. Hieronder dat stuk:

Het migratiesaldo van allochtonen uit moslimlanden van de afgelopen 10 jaar bij elkaar, was geringer dan in veel  afzonderlijke jaren daarvoor. De PVV laat wel verkiezingsspotjes zien met landende vliegtuigen, maar vertelt er niet bij dat de afgelopen 10 jaar van iedere 10 immigranten uit moslimlanden die uitstapten er ook weer 9 instapten. Er is dan geen sprake van ‘massa-immigratie’ maar van massamisleiding en op zijn minst ook van massa-emigratie.

We dachten even dat hij weg was, maar hij dook toch weer op tijdens de verkiezingstijd: het spook van de massa-immigratie. Vooral met die uit moslimlanden kan je blijkbaar nog steeds scoren tijdens de verkiezingen, althans dat werd blijkbaar gedacht. Een dag voor de verkiezingen stond er in de Volkskrant een interview met Fleur Agema, Tweede Kamerlid van de PVV: ‘We hebben er alles aan gedaan om de islam terug de dringen, en we hadden een prachtig gedoog- en regeerakkoord, maar VVD en CDA hebben op dat terrein onvoldoende geleverd’, aldus Agema. Volgens haar speelde mee bij het einde van Rutte I dat de gedoogcoalitie niet genoeg had bereikt met het terugdringen van de immigratie uit moslimlanden en daarmee de islamisering van ons land.

Nu hebben wij het verhaal over de ‘massa-immigratie’ uit moslimlanden al tot in den treuren gehoord, maar nog nooit is dat nu eens concreet gemaakt met cijfers. Dat is natuurlijk vreemd. Alsof bijvoorbeeld De Jager weg zou kunnen komen met alleen maar te roepen dat er een massa tekort op de begroting is. Misschien is de verklaring dat er maar weinig cijfers zijn gepubliceerd doordat het CBS geen groep moslimlanden kent, zoals bijvoorbeeld wel westers en niet-westers. Gelukkig stellen ze online vanaf 1996 wel beschikbaar de migratiecijfers van alle landen met immigranten in ons land.
Volgens het World Factbook van de CIA zijn er 47 landen in de wereld waarvan 50% of meer van de bevolking moslim is.

Er is flink wat migratie geweest van allochtonen, 1ste en 2de generatie, afkomstig uit moslimlanden (AML). Volgens de cijfers van het CBS immigreerden er in de periode 1996 t/m 2010 399.000 AML, emigreerden er 257.000 en dat geeft een migratiesaldo van 142.000. Gemiddeld zijn dat er resp. 26.600, 17.100 en 9.500 per jaar. Die 26.600 immigranten kan je best een massa noemen, maar wie heeft het er ooit over gehad dat AML’s ook emigreren? De PVV in ieder geval niet. Dat past ook niet in de Eurabiatheorie, waarvan Wilders een aanhanger is, die o.a. leert dat moslims hierheen komen om ons over te nemen. Als dat zo is waarom emigreren ze dan?
Overigens zijn niet alle immigranten nieuwkomers: duizenden hebben de Nederlandse nationaliteit en zijn eerder geëmigreerd uit ons land.  De laatste jaren is meer dan een kwart van de AML-immigranten Nederlander. Daarnaast zijn er ook die immigreren met een EU-nationaliteit. Aantallen daarvan kan ik niet precies berekenen, maar denk aan een getal rond de 2.000 de laatste jaren. Bovendien krijgt niet iedere nieuwe immigrant een verblijfsvergunning, duizenden niet, maar ook dat kan ik niet precies uitrekenen.

De grafiek op deze pagina laat de cijfers per jaar zien. Sinds begin deze eeuw is de immigratie sterk gedaald en de emigratie sterk gestegen. Dat heeft geresulteerd in een spectaculaire daling van het migratiesaldo: van 1996 t/m 2001 21.000 per jaar naar 1.800 gedurende 2002 t/m 2010. Dat is een daling met meer dan 90%. De gegevens van het CBS gaan t/m 2010. Uit andere cijfers van het CBS blijkt dat de daling in 2010 hoogstwaarschijnlijk is doorgezet in 2011 en 2012. We kunnen dan constateren dat het migratiesaldo AML van de afgelopen 10 jaar samen, geringer was dan in veel afzonderlijke jaren voor 2002.

Opvallend is ook in de cijfers dat van 2004 t/m 2007 het migratiesaldo zelfs negatief was: er vertrokken dus meer AML dan dat er binnenkwamen. Toen Wilders begon aan zijn retoriek tegen AML was het migratiesaldo dus al jaren negatief. Na 2006 volgde een stijging voornamelijk doordat de toenmalige minister Rita Verdonk een categorale bescherming had ingesteld voor Irakezen en Somaliërs. Nadat staatssecretaris Nebahat Albayrak deze in resp. november 2008 en mei 2009 had opgeheven daalde het aantal asielzoekers weer. Een daling die zich in ieder geval heeft voortgezet tot in de eerste 10 maanden van dit jaar.
De sterke stijging van de emigratie zie je bij alle buitenlandse herkomstgroepen omdat bijvoorbeeld de reiskosten sterk gedaald, mensen  vaker kort in een land verblijven (bijvoorbeeld studenten) en er meer economische mogelijkheden zijn in het herkomstland (Turkije). Ook zijn steeds meer AML in het bezit van de Nederlandse nationaliteit en dat maakt het makkelijker om te vertrekken want je weet immers dat je altijd weer terug kan komen.
Het aantal AML-immigranten met de Nederlandse nationaliteit is gestegen. Het aantal AML met een buitenlandse nationaliteit is daardoor nog harder gedaald. Hun aandeel daalde gemiddeld van 29.500 voor 2002 naar 17.500 na 2001. En dan zitten er in die 17.500  ook nog mensen met een EU-nationaliteit.
Waar komt die daling vandaan? In zijn geheel door de vermindering van het aantal asielzoekers. Voor het grootste deel komt dat door de invoering van een nieuwe vreemdelingenwet in de loop van 2001. Deze wet is ingevoerd door Job Cohen –u weet wel die van de Partij van de Arabieren.
Een kleiner gedeelte kan worden verklaard door een kleiner aantal mensen dat asiel zoekt in de EU.

Nu zegt immigratie uit moslimlanden ook niet meteen dat het dan ook allemaal moslims zijn. Juist niet-moslims zullen eerder emigreren uit hun land dan moslims en je kan je ook voorstellen dat de kans dat moslims weer terugkeren groter is dan die van niet-moslims.
Ik heb in dit artikel het meest de cijfers gebruikt over de totale groep AML, dus 1ste en 2de generatie. Vaak worden cijfers gebruikt enkel naar geboorteland (wat niet helemaal hetzelfde is als 1ste generatie). Omdat de PVV immigratie koppelt aan islamisering is de migratie van de 2e generatie natuurlijk net zo belangrijk.

Bij een netto-immigratie van slechts enkele duizenden AML per jaar is het onzin om te spreken van verdergaande islamisering. Je kan dan wel in verkiezingsspotjes vliegtuigen laten zien die landen (van een maatschappij die voor 2009 vijf jaar niet op Schiphol had gevlogen), maar als je er niet er bij vertelt dat de afgelopen 10 jaar van iedere 10 AML die uitstapten er ook weer 9 instapten, dan is er geen sprake van massa-immigratie maar van massamisleiding en op zijn minst ook van massa-emigratie.

Alsof die massamisleiding nog niet genoeg is haalt de PVV het in haar hoofd om midden in een grote crisis het kabinet te laten vallen mede vanwege deze fata morgana. Het is maar goed dat de rol van die partij hopelijk is uitgespeeld. Het wordt tijd dat er nu eens een echte discussie kan beginnen over alle aspecten van de immigratie zonder dat die beheerst wordt door dit soort partijen en mensen.