Hij heeft er een keuken opgezet waar hij dagelijks voor 500 vluchtelingen ontbijt en avondeten kookt.

Vrijwilligers
Hij krijgt daarbij hulp van veel vrijwilligers uit Engeland en Limburg. L1 bezocht hem in Calais en maakte een reportage over zijn werk in het kamp, waar volgens officiële cijfers ongeveer 6000 mensen verblijven. Maar volgens Aarts ligt dat cijfer te laag. "Het zijn er zeker 8000." 

Ondernemer
Leon Aarts (link is external) was een succesvol ondernemer toen hij besloot het roer om te gooien en mensen te gaan helpen. Hij legt uit waarom: "Deze mensen hebben recht op een fatsoenlijk bestaan, op veiligheid, op een dak boven hun hoofd, op goed eten, op de basis die we allemaal hebben. Thuis hebben ze dat niet om verschillende redenen. Toen ik door een vriend werd gevraagd hier in Calais te helpen zei ik ja. Je kunt geen nee zeggen."

Schrikbarend
Een van de vrijwilligers die Aarts te hulp kwamen is André Terlingen uit Valkenburg. Hij was onder de indruk van de omstandigheden in het kamp: "Ik had op internet vooraf gekeken wat hier loos was, maar het is toch wel schrikbarend. Je verwacht dit niet. Er zijn zoveel mensen hier, veel meer dan er in de krant staat. Die hebben allemaal honger, die willen allemaal slapen en die willen allemaal naar Engeland. De vraag is of dat gaat lukken. Dat krijgen ze allemaal langzaam in de gaten. Dus er is hier heel veel spanning in het veld."

Menu
Het eten dat gekookt wordt voor de vluchtelingen is afhankelijk van wat er gedoneerd wordt aan de voormalige Maastrichtse kok. De ene dag krijgt hij veel eieren, de volgende dag iets anders. Hij  stelt het menu samen op basis van wat er is en van wat de vluchtelingen lekker vinden. "In de ochtend houden ze van zoet en 's avonds willen ze het heel zout."

Geen instanties
Het kamp in Calais wordt bijna volledig in stand gehouden door vrijwilligers. Officiele hulporganisaties zijn er niet. André Terlingen daarover: "Als er geen vrijwilligers zouden zijn zou er niks gebeuren. Als niemand zou helpen, zouden de vluchtelingen misschien op rooftocht gaan in de stad.  Als je honger hebt zorg je wel dat je eten krijgt."

Dorp
Het vluchtelingenkamp begint steeds meer op een dorp te lijken.  Er is een kerk, café, winkeltjes en een school. Want er zijn ook veel kinderen op het kamp.  

Voldoening
André Terlingen  blikt aan het einde van de L1-reportage terug op zijn week in Calais. Hij komt terug, zegt hij: ''Niet volgende week maar ik kom nog een keer terug. Het werk brengt heel veel voldoening. En ik zal mensen in Maastricht en de in de buurt vragen om mee te komen of om spullen of eten te doneren. Ik blijf me er  voor inzetten. Het blijven toch mensen." 

Bron