Domrechts privilege

Toen Hassnae in 2008 een Turks-Nederlandse imam de oren waste, ontstak een groot deel van haar niet-islamitische lezers in grote woede. De imam had een nogal bedenkelijk advies gegeven aan een meisje dat door haar neef was verkracht. Kort en goed kwam het erop neer dat ze het er zelf naar had gemaakt omdat ze zich met die neef had afgezonderd, en dat aangifte niet per se was aan te raden, want dat zou die neef én haarzelf in een lastig parket brengen.

Hassnae schreef dit soort stukken op mijn aandringen. “Mijn lezers zijn bang voor moslims omdat ze alleen maar islamitische griezels in de media zien”, zei ik. “Jij kunt ze als liberale moslim geruststellen.” Ze had helemaal geen zin in die discussie maar ze deed het, deels, omdat ik het vroeg.

Dat was helemaal niet waar die lezers op zaten te wachten. Hassnae moest maar onder ogen zien dat de achterlijke opvattingen van die imam bij haar geloof hoorden, oreerden ze. Háár islam was niet de echte islam. Wat die imam preekte, dát was de echte islam. Het werd me snel duidelijk dat zogenaamde ‘islamcritici’ juist de liberale, of zoals zij het noemen ‘gematigde’, moslims intens haten omdat die hun gekoesterde beeld van de vreeswekkende islam bedreigen.

Authentieke islamitische bronnen

Er ontstond een oorlog tussen ons en die lezers, die doorklonk tot in de kolommen van onder andere Trouw, Elsevier en De Telegraaf en die nog altijd niet is afgelopen. 

Dit alles laat zien dat er sinds 2008 geen enkele voortgang is te zien in het ‘islamdebat’. Toen werd dat overschreeuwd door zelfbenoemde niet-islamitische islamgeleerden die eerst en vooral gezegd willen hebben dat het de islam is en nu wordt dat overschreeuwd door zelfbenoemde islamgeleerden die erop hameren dat de islam de oorzaak is van alle ellende in de wereld.

Gisteren had de Volkskrant het 13678e opiniestuk waarin werd gedramd dat “helaas” (het schijnheilige “helaas” ontbreekt nooit), Daesh niks doet dat tegen “de islam” indruist (ik zeg Daesh, niet om ISIS te irriteren maar omdat het niet mag van Domrechts). Daarbij worden dan – vaste prik – een paar citaten uit “authentieke islamitische bronnen” aangehaald en klaar is Kees.

Virulent antisemitisme

Je kunt makkelijk hetzelfde doen met het bloedbad, dat vorige week door een christen werd aangericht bij een abortuskliniek in Amerika. Abortusklinieken zijn al decennia het mikpunt van virulente haatcampagnes door conservatieve christenen en de bijbelboeken Leviticus en Deuteronomium staan vol opdrachten om zondaars te doden: ‘de mannen van haar stad zullen haar stenigen’; ‘beiden zullen zij sterven’; ‘hij zal zeker ter dood gebracht worden’; ‘ik zal u met het zwaard doden, zodat uw vrouwen weduwen worden en uw kinderen wezen’; “met vuur zal men hem en haar verbranden”; ‘beiden zullen zij uitgeroeid worden uit het midden van hun volk’; ‘stenigen zal men hun’. Enzovoort, enzovoort. 

“Ja maar”, zeggen de christenen dan, “dat is het Oude Testament! Wij volgen het Nieuwe Testament, waarin Jezus vergeving preekt!” Wat virulent antisemitisch én bullshit is, want in Mattheus, dat is het Nieuwe Testament, staat over de oude joodse wet: ‘Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet.’ Jezus zegt trouwens dat hij helemaal geen vrede komt brengen ‘maar het zwaard! Want ik kom een wig drijven tussen een man en zijn vader, tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; de vijanden van de mensen zijn hun eigen huisgenoten!’

Hoppa. Dus helaas, christenen, kun je wel voedselpaketten gaan staan uitdelen met je schijnheilige smoel, dat is niet jouw geloof, vriend. Stenigen zul je, en je geweer leegschieten op zondaars.

Vreedzame moslims

Niemand die het in zijn hoofd haalt zoiets tegen een christen te zeggen, maar het is wel heel normaal om volstrekt vreedzame moslims, die in hun hele leven geen vlieg kwaad hebben gedaan, om hun oren te slaan met allerlei uit de context gerukte citaten uit ‘authentieke islamistische bronnen’. 

Volkskrant-lezers krijgen helemaal een keiharde lul of natte kut als iemand het doet die zelf een islamitische achtergrond heeft, zoals gisteren in de Volkskrant Halim El Madkouri, die zichzelf Arabist en islamoloog noemt maar die, zo ontdekte ik na zijn naam te hebben gegoogeld, vooral bekend is geworden omdat hij een ordinaire dief is, die duizenden euro’s aan gemeenschapsgeld heeft gestolen, dat was bedoeld om radicalisering van moslimjongeren tegen te gaan. 

El Madkouri is het er blijkbaar vooral om te doen zélf beter te worden van radicaliserende moslims en als het niet linksom kan, moet het maar rechtsom. Een veel voorkomend fenomeen bij een inmiddels omvangrijke aparte bevolkingsgroep, de zogenaamde Volkskrant-Marokkanen.

Terroristische aanslag

“Waarom wordt eigenlijk die discussie gevoerd of Daesh wel of geen islam is?”, vroeg moslimkenner Martijn de Koning zich af. Omdat de koortsachtige moslimhaat moet worden gelegitimeerd, natuurlijk. Daesh wordt hier niet gehaat; Daesh is juist zeer geliefd in Nederland. Niet bij moslims, maar bij moslimhaters. 

Na elke terroristische aanslag worden door moslimhaters op het Internet altijd razendsnel filmpjes verspreid van juichende moslims, om lekker verontwaardigd te kunnen zijn én om te laten zien dat, zie je wel, de moslims willen ons dood hebben. Die filmpjes blijken altijd nep, altijd blijkt het te gaan om jaren oude opnamen van moslims die juichen omdat ze de loterij hebben gewonnen of omdat Marvel eindelijk de nieuwe trailer voor Captain America: Civil War heeft vrijgegeven.

Bom op Utrecht Centraal

Maar weet u wie echt om terreur juichen, in alle openheid zelfs? Nou, de door Domrechts op handen gedragen Arthur van Amerongen bijvoorbeeld, die geen traan laat om de slachtoffers van Daesh in Parijs, maar vooral moet lachenom de angstpsychose waarin België meteen na de aanslag is geschoten: ‘Ik vind het grappig om die linkse Belgen nu op hun bek te zien gaan.’ Van Amerongen zit zelfs te wachten op een aanslag in Nederland: ‘Misschien dat er dit jaar nog iets in Amsterdam gebeurt’. 

Van Amerongen is de enige niet. De bij vooral de Evangelische Omroep populaire islamdeskundige Annabel Nanninga zou graag zien dat er een jood wordt vermoord, alleen maar om politiekcorrecte landgenoten van hun ‘moraalpaard te zien donderen’. Op Twitter zie je domrechtserds ook regelmatig wanhopig bidden om een aanslag: ‘Hoe ver moet het komen voordat jouw standpunt eindelijk wordt overgenomen? Een bom op Utrecht Centraal?’

Hopen op een aanslag, lachen om dode Parijzenaars zonder ervan beschuldigd te worden een ‘vriendje van ISIS’ te zijn. Ik noem dat domrechts privilege.

Helaas, lieve kijkbuiskinders, de man die vorige week drie mensen doodschoot bij een abortuskliniek, deed niets dat tegen de christelijke leer indruist.