Men organiseert eens iets leuks voor Syrische vluchtelingen in een woonzorgcentrum, een kookavond, maar onder de kinderen van één der bewoners bevindt zich een hersenceluitgedaagde Bezorgde Burger die bezwaar maakt. PVV-apparatsjik Faber van de Provinciale Staten van Gelderland schiet dan ook gelijk in een nog ergere kramp dan waarin ze zich normaalgesproken al  lijkt voort te bewegen, en licht de propagandasite voor Kristallnachtlievend Nederland, ook wel bekend onder de naam GeenStijl, in.

De locatiemanager Grete Visscher van het woonzorgcentrum kreeg gelijk allerlei vrouwenhatende bedreigingen aan haar adres van de vrijheids- en democratielievende Neanderthalers van het vooral door de PvdD en de SP zo bewonderde GeenStijl/GeenPeil, en zag vanwege de commotie geen andere mogelijkheid meer dan de zaak af te blazen.

Mijn vraag is: hoe lang laten we ons nog terroriseren door dit soort vastgekoekte stukken stierenstront die zich op de bodem van de gierput van onze samenleving begeven?

PVV’er Faber is tevreden. Ze gelooft niet dat er alleen Syrische vrouwen zouden koken. “Dat is het begin. Daar blijft het niet bij. Daarna gaan ze de boel oprekken. Je laat toch ook geen vreemden, van wie je niks weet, zomaar in je eigen huis?” (De Gelderlander)

Ik laat willekeurig welke vreemde eerder in mijn huis dan jou, Faber. De brandslang gaat erop als ik die kop van jou voor mijn deur ontwaar.

En de boel oprekken? Hoezo? Wat valt er op te rekken? In Fabers hysterische fantasie is de volgende stap waarschijnlijk het al Allahu Akbar krijsend onthoofden van niet-islamitische bewoners van het wooncentrum, stel ik me zo voor. Weet je wat zaken oprekken is, Faber? Het feit dat jij zonder dwangbuis mag rondlopen, het feit dat er politieke bewegingen bestaan die tot in de achtste dimensie rechtsgedraaide mutanten als jou emplooi bieden, en tenslotte het volslagen surrealistische feit dat incompetente, sociopathische, extreemrechtse haatloeders als jij fractievoorzitter kunnen worden in de Eerste Kamer, dàt is pas zaken oprekken.