Aan de rand van het dorp is al 20 jaar een AZC. Het is in tijden heel vol geweest, tot duizend mensen of meer, zelfs caravans stonden er op het terrein om mensen op te vangen, en het heeft ook tijden lang leeg gestaan.

Wij hebben er nooit last van gehad. Een goede vriendin, een slanke blonde knappe kleine goedlachse dame van (destijds) 35, een die gelijk alle hormonen aan de gang brengt, heeft er gewerkt in de keuken, samen met die testosteron-bommen.

Nooit op welke manier dan ook seksueel benaderd, zelfs niet op een vriendelijke manier. 

Een andere vriendin was er huisarts, en ook zij heeft nooit enige last gehad op dat gebied. Wel op medisch gebied, mensen hebben soms andere manieren om met een dokter om te gaan, maar ook wat dit betreft, nooit echt vervelend.

Wij in het dorp, het AZC was enkele kilometers buiten het dorp, en het is, zoals ik zei, een groot dorp, nooit enig probleem gehad. De asielzoekers kwamen niet veel in het dorp. Ze hadden immers niet veel geld, het was ook wel enkele kilometers lopen, naar het postkantoor gingen ze soms, of naar het ziekenhuis.
Je zag ze wel eens lopen, in de buurt van het ziekenhuis, je herkende ze op honderd meter afstand. Slecht gekleed, duidelijk gekregen kleding. Maar het meest opvallend was hun houding. Geen vrolijk uitgelaten mensen, ook niet overdreven triest, maar er straalde een soort vermoeidheid van ze uit.

Het bos rondom het azc werd (en wordt) veel gebruikt door mensen die in het dorp wonen, om te sporten, om te wandelen met de hond. In het bos wordt veel hardgelopen, ook door dames. Precies die weg voor het azc is heel populair voor hardlopers, geen verkeer maar toch lekker breed.
Ik heb nog nooit iets vernomen over iets vervelends vanuit het AZC.

Nu zijn er weer 400 vorig jaar, 800 later dit jaar, en 1200 totaal gepland. Afhankelijk van hoeveel er naar ons land gaan komen. Geen overspannen raadsvergaderingen, geen woedende volksmassa’s. De meeste mensen interesseert het niet. We hebben nooit vervelende dingen meegemaakt, en we verwachten dat ook nu niet. De meesten zijn de hele dag op het terrein, en alleen diegenen die voor een boodschap weg moeten gaan naar buiten.