Marc Dullaert moet blijven als Kinderombudsman

Heel goed signaal en een goede actie! Ik sta hier helemaal achter en ik hoop op een positieve reactie van de Kamer.

Beste Mw. Lenting,

Egotripperij maakt meer kapot dan ons lief is. Iemand die zich 5 jaar lang zo integer heeft ingezet voor het onrecht dat weerloze kinderen wordt aangedaan, mag niet aan de kant geschoven worden (en al helemaal niet op onzuivere gronden, die niets met zijn talent en bewezen kwaliteiten van doen hebben). Marc Dullaert verdient het Van Zutphen op te volgen als nationale ombudsman én zelf een nieuwe kinderombudsman aan te wijzen. Ik wens u alle succes met uw actie richting Tweede Kamer!

Met vriendelijke groet,

Anneke van Schie

Dank voor de inzet! Met deze petitie is een mooi signaal afgegeven aan politiek en Ombudsman.

Goed zo. Het wordt tijd dat het Old Boy's Network van baantjesjagers en vrindjespolitiek wordt aangepakt. Dullaert is gewoon goed in zijn werk als kinderombudsman en in een democratische rechtsstaat zou dat doorslaggevend moeten zijn en niet de belangen van een eenling die graag alle credits naar zich toetrekt.

#15: - Kwaliteit vóór egotripperij 

 O, dat vind ik ook een goed idee, Anneke! Marc als ombudsman...

Ik hoop dat we niet met een kluitje het riet worden ingestuurd. Allleen al het feit dat door deze petitie het gedwongen vertrek van Marc Dullaert een publieke zaak is geworden betekent dat de politiek er zich mee MOET bemoeien en zich niet moet verschuilen achter procedurele regels. Succes!!!!

Onderstaand een brief/column van Marilse Eerkens zoals geplaatst in onlinekrant De Correspondent. 

Beste Reinier van Zutphen,

Sinds twee weken weten we dat u heeft besloten om gebruik te maken van uw recht om de aanstelling van Kinderombudsman Marc Dullaert niet te verlengen.

Die uitspraak heeft veel losgemaakt. Hoogleraren, jeugdhulpverleners, kinderen, ouders en andere betrokkenen (waaronder ik) uitten hun verontwaardiging over uw besluit in de (sociale) media. Ruim 34.000 mensen tekenden de petitie ‘Marc Dullaert moet blijven als Kinderombudsman.'

Wat ons dwarszit, is dat we uw besluit niet begrijpen. Waarom moet iemand weg die, in de ogen van heel veel betrokkenen, zijn werk goed doet?

De verklaringen waarmee u naar buiten bent gekomen, zijn niet overtuigend. U zegt steeds dat Dullaert weg moet omdat u graag gebruikmaakt van uw recht om een eigen team samen te stellen. U wilt andere accenten leggen. Toch zei u in Nieuwsuur dat u Dullaert ‘absoluut niet’ ongeschikt vindt voor zijn functie. Wél benadrukte u dat Dullaert een bouwer was. Of u daarmee bedoelt dat Dullaert niet geschikt is om door te werken ná de bouwfase werd mij niet duidelijk.

Verder zei u op zoek te zijn naar iemand die om kan gaan met de vele ‘veranderingen die gaande zijn in de samenleving.' Als voorbeeld noemt u de jeugdzorg en de digitalisering van de samenleving. Maar of Dullaert, de man die als geen ander de transitie van de jeugdzorg op kritische wijze volgde, daar niet mee om kan gaan, daar doet u geen uitspraken over.Ook met de speculatie dat uw ego zou botsen met dat van Dullaert, probeerde u korte metten te maken tijdens uw optreden in Nieuwsuur. Ondanks een uitgelekte gespreksnotitie waarin u aangeeft de rol van de substituut-ombudsmannen (waaronder de Kinderombudsman) een meer naar binnen gericht karakter te willen geven – een rol die de huidige Kinderombudsman met zijn veelvuldige mediaoptreden niet goed zou passen – blijft u ontkennen dat het besluit om Dullaert niet langer aan te stellen, iets te maken heeft met zijn karakter (Dullaert heeft volgens een ingewijde een ‘ongeremde, energieke stijl van leiding geven’ en buigt niet snel voor maatregelen die in strijd zijn met de belangen van het kind).

In Nieuwsuur gaf u aan dat u baalde van de commotie die is ontstaan. U vindt het ‘rot’ en u wilt zich heel graag weer richten ‘op waar het echt om gaat als Ombudsman.’

Ik ga ervan uit dat u dat meent. Met andere woorden: dat u de belangen van burgers – jong en oud - vooropstelt en ervoor wilt zorgen dat burgers een eerlijke behandeling krijgen van de overheid. Als dat echt zo is, dan zegt u dus eigenlijk dat de nádelen van het niet-verlengen van het contract van Dullaert opwegen tegen de vóórdelen.

Met andere woorden, dat het écht de moeite waard is:

• De continuïteit van het werk van een goed functionerende Kinderombudsman in gevaar te brengen voor iemand waarvan je niet zeker weet hoe die het ervanaf zal brengen.
• Het risico te nemen dat er vanaf 1 april een aantal maanden geen Kinderombudsman is, of een niet-ingewerkte tussenpaus – een opvolger kiezen en goedgekeurd krijgen duurt nu eenmaal lang.
• De continuïteit van het Europese kinderombudsmannenbeleid te verstoren door de voorzitter vroegtijdig te laten vertrekken; juist nu we in Europa te maken hebben met een groot aantal jonge vluchtelingen.

De enige argumenten die dit kunnen rechtvaardigen, zijn dan volgens mij:

• U denkt dat het werk van Dullaert als Kinderombudsman een stuk beter kan.
• U heeft – ondanks uw ontkenning - zóveel moeite met het karakter van Dullaert dat u bang bent dat zowel uw eigen werk als het werk van Dullaert hieronder te lijden krijgen.
• Er is iets groots wat u voor ons verborgen houdt. Weet u meer over het zakelijke verleden van Dullaert dan u in het openbaar wilt zeggen?

Wat is het?

Uw vage en ontwijkende antwoorden in deze zaak schaden uw instituut, dat juist moet opkomen voor transparantie. Uit onvrede is er zelfs al een petitie gestart waarin wordt aangedrongen op uw vertrek.

Mijn oproep: laat zien dat u het belang van burgers – in dit geval de kinderen - serieus neemt. Geef ons de werkelijke reden voor het vertrek van Marc Dullaert. Ik kom graag langs om het op te schrijven.

Met vriendelijke groet,

Marilse Eerkens

P.S. Natuurlijk heb ik deze vragen al eens aan u voorgelegd. Uw woordvoerders gaven echter aan dat u mij niet te woord wil staan. Omdat transparantie over het journalistieke proces bij De Correspondent hoog in het vaandel staat, vraag ik het u nu langs deze, wat ongebruikelijke, weg.

Het kan natuurlijk goed dat ik er naast zit met mijn observaties. Dat de werkelijkheid banaler is, of juist veel spannender dan ik het mij nu voorstel. Maar van degene die toeziet op de overheid verwacht ik meer transparantie. Omdat een journalist ook de toezichthouder van de toezichthouders is, hoop ik alsnog op een antwoord.