Artsen moeten sneller testen op Vit.B12 tekort bij vage klachten

#70: - onbegrip?! B12 

 Ik ben 65 jaar en eind 2011 ingestort, ik werkte 40 jaar in de kinderopvang. 2 jaar in de ziektewet met veel onbegrip van bedrijfsarts, werkgever, huisarts en UWV.

Allerlei specialisten gezien, scans, bloedprikken,psychotherapie,natuurartsen,enz.

Regulier niets te vinden, dus huisarts antidepressiva voorgeschreven, hier werd ik alleen maar zieker van en zelf na een half jaar afgebouwd, was vreselijk. Huisarts vond alkes psychosomatisch, terwijl ik zieker en zieker werd.

De natuurtherapeuten konden ook niet echt de vinger erop leggen en ik werd volgestopt met allerlei homeopatische middelen, maar niets hielp.

de klachten werden steeds erger, moe,heel duizelig, evenwicht kwijt, pijn (brandend)in benen, wazig zien,enz,enz.

Kon de deur niet meer uit, ondertussen zelf mijn baan opgezegd, terwijl ik met hart en ziel in de kinderopvang werkte, maar ik kon geen stap meer zetten.

Waardes bloed steeds goed, 3 jaar geleden op b12 geprikt, zat toen al in het grijze gebied, ondanks dat ik b complex slikte, huisarts heeft er niets mee gedaan, vond dat grote onzin.

Nu een andere therapeut in Arnhem gevonden, die me behandelt met 10 injecties in 5 weken en nu 1 injectie per week met hoge dosering(5000) methylcobalamine, dat haalt hij uit Duitsland, want in Nederland zijn de injecties met vloeistof wat nog omgezet moet worden niet te koop.

in Belgie, Duitsland, Canada,enz. werken de artsen wel met deze vloeistof.

De dagen, dat ik geen injectie krijg, heb ik 2 soorten smelttabletten, die hoeven ook niet omgezet re worden.

Her lijkt of de klachten  iets minder worden, maar nog een lange weg te gaan, want meestal zijn er beginverergeringen.

Nog steeds niet zonder begeleiding naar buiten, alles is teveel, ook geestelijk, mijn sociale leven staat op 0.

Mijn huisarts wil er niets van weten, terwijl ik met de dag zieker word, nu gelukkig een andere huisarts gevonden, die wel achter mijn zoektocht staat.

De injecties zulken maanden gaan duren, maar dat maakt mij niet uit, want ik knok nu al meer dan 3 jaar voor mijn gezondheid, ik hoop alleen, dat ik ooit weer leuke dingen kan doen met mijn man, kinderen en kleinkinderen.

Dus iedereen heel veel doorzettingsvermogen en blijf naar je lichaam luisteren, ondanks dat artsen zeggen, dat het tussen je oren zit.