Stop besparingen levensbeschouwelijke omroepen!

Het Levensbeschouwelijk discours is samen met het Wetenschappelijk onderzoek de basis voor een gezonde onderbouw van een democratisch gestructureerde maatschappij in zoverre beiden niet zelf deelnemen aan de macht. Macht is een zaak van de politiek. Macht dient zich echter onafhankelijk gecontroleerd te weten, zowel voor wat de moraliteit betreft als voor wat kennis betreft. Moraliteit is hierbij een zaak van Levensbeschouwing, de exactheid van kennis moet kunnen gevrijwaard worden door Wetenschap. Vermenging met macht is zowel voor Levensbeschouwing als voor Wetenschap uit den boze. Die moeten een adviserende functie hebben en moeten dus de mogelijkheid hebben daartoe. Dat echter die macht (politiek) nu Levensbeschouwing buiten spel zet, is in feite niet meer of niet minder een verdoken staatsgreep. Een poging om macht absoluut te maken door te trachten zich te ontdoen van wat in feite voor die macht eigen, van zichzelf onafhankelijk, geweten zou moeten zijn om zo die eigen morele inkadering als enige waarheid aan de man te kunnen brengen; een moraliteit daarenboven die meer en meer gebaseerd is op de immoraliteit van een louter egocentrisch gericht economisch denken. Hiermede laten alle politici die deze optie niet daadkrachtig bestrijden blijken dat zij hun macht meer en meer ongecontroleerd bevestigd willen zien. Dit druist radicaal in tegen de fundamentele geest van elke grondwet die zich democratisch noemt.

De toekomst van de globaliserende wereld ligt er niet in om elkaars onderlinge verschillen in de grond te boren doch door elkaars verschillen in concreto te begrijpen, die passend in de eigen context te vertalen en er de elkaar aanvullende waarden van te ontdekken. Dit kan enkel door elkaar te gunnen de eigen specificiteit zo goed en diepgaand mogelijk op eerlijke wijze te beleven, de gedegenheid der eigen specificiteit te bevorderen en/of aan te moedigen. Het is juist in de elkaar aanvullende waarden en in de daadwerkelijke verwerkelijking ervan dat een vrede_volle constructieve toekomst in het visier kan komen. Het alternatief is verwoestende agressie en poging tot ongebreidelde dominantie.

De dingen in de werk_elijkheid
werken
op basis van hun (elkaar aanvullende)
verschillen
niet op basis van het gelijke.
Het gelijke
bevestigt alléén,
- ook deze bewering -
en maakt daardoor die verschillen tot
waarheid.

Alléén degelijk onderwijs vanuit deze opstelling inclusief daadwerkelijke beleving ervan vanaf de prilste jeugd, kan de wereld nog redden en zal ons behoeden voor zowel extremisme als totalitarisme.