Vind jij 19 fietsslachtoffers per week aanvaardbaar? Wij niet!

Dit verhaal stikt van de vragen en toevalligheden. Zo gebeurde er in september 2014 in Tilburg een ‘ongeval’ dat haast identiek was met dat wat Merel overkwam. Haast op het moment zelf dat Sofie aangereden werd, een half jaar later, verscheen op de Nederlandse teletekst het bericht dat de dader daarvan tot zes jaar cel veroordeeld was. Het is natuurlijk niet makkelijk, dit soort feiten en straffen te vergelijken, maar als je weet hoe terughoudend men in Nederland is met het uitspreken van lange celstraffen geeft dit dubbel te denken. Zo duurde het hier een jaar voor er enige beweging kwam in het dossier. Heel die tijd zaten de nabestaanden in spanning en kon de dader zich voorbereiden op zijn straf, o.m. door zijn firma’s failliet te laten verklaren. De openbare aanklager vroeg ook maar 3 jaar, waar 8 jaar mogelijk was. De rechter sprak een zwaardere straf uit, wat op zich al opmerkelijk is,  maar niet de maximumstraf. Tegen die uitspraak gaat de dader natuurlijk in beroep, en zo zijn we weer voor een tijdje vertrokken...

Er zijn nog meer toevalligheden. Zo ligt er tussen Vilvoorde en Mechelen al enige jaren een mooi fietspad langs de Brusselsesteenweg, netjes gescheiden van de rijbaan. Op de plaats waar Sofie aangereden werd lijkt de infrastructuur best in orde, al zou men het kruispunt nu misschien anders aanleggen. Op een luchtfoto zie je dat fietsers wel erg dicht bij het autoverkeer op de Brusselsesteenweg moeten komen als ze de Damstraat willen oversteken. Aan de andere kant van de steenweg, waar er een kleinere straat aansluit op de steenweg, laat men de fietsers zelfs uitwijken richting autoverkeer. Beide situaties hadden voorkomen kunnen worden als men de oversteek voor fietsers wat verder in de zijstraat (Damstraat, Guldenboomlaan) gemaakt had: niet echt leuk voor jou als fietser omdat je snelheid gebroken wordt, maar wel een stuk veiliger.

Het veilige fietspad in roze beton loopt van Vilvoorde tot bijna in Mechelen. Er is echter één onderbreking: in de fusiegemeente Zemst ligt er wel roze beton in de deelgemeente Zemst, maar niet in de deelgemeente Eppegem: daar moeten de fietsers het doen met een strook asfalt die van de drukke rijbaan gescheiden wordt door een witte stippellijn. Met name ter hoogte van de beruchte S-bocht bij de dorpskern is die strook wel erg smal. Die plek is voor automobilisten sowieso al vrij onoverzichtelijk door een opeenstapeling aan zijstraten. Fietsers moeten niet alleen door het verkeerskluwen zien te laveren, maar zelfs als ze gewoon de steenweg volgen krijgen ze niet echt veel ruimte. De vraag lijkt hier niet of er ooit een ernstig ongeval zal gebeuren, maar wel wanneer.

Nog zo’n toevalligheid: er loopt tussen Vilvoorde en Mechelen ook een alternatief fiets- en wandelpad langs de gekanaliseerde Zenne: een deel van de fiets-o-strade F1 Brussel-Antwerpen. Zalig: grote afstanden kunnen fietsen langs mooie en verkeersluwe wegen... Alleen: op het grondgebied van Eppegem (alweer!) ontbreekt het segment tussen het station (de beruchte S-bocht) en de volgende brug (Nedergemlaan): een stukje van... één, twee kilometer? Tenzij ze de omgeving goed kennen zijn de fietsers daar dus verplicht de Brusselsesteenweg te volgen - die op die plaats extra gevaarlijk is. De volgende segmenten - op grondgebied Zemst - zijn al ettelijke jaren af. Opmerkelijk... Het gekke is nu dat er, luttele weken na het ongeval met Sofie, in Eppegem plots borden verschenen die aankondigden dat er gestart zou worden met de aanleg van het ontbrekende segment... Toeval??  
Het alternatieve pad in Zemst wordt overigens relatief weinig gebruikt: haast alle fietsers kiezen voor de Brusselsesteenweg. Naar het schijnt zouden ‘andere’ veiligheidsaspecten daarin meespelen. Het ligt natuurlijk wat afgelegen, buiten de gewone circulatie: aantrekkelijk voor mensen met minder eerbare bedoelingen. Anderzijds: hoe meer passage hoe veiliger... En als er dan ook nog wat extra aandacht besteed wordt aan toezicht...