Voor de afschaffing van de verblijfsplicht die opgelegd is aan begunstigden van de IGO

Verzoekschrift van Georges Brohez ter attentie van de Voorzitter van het Parlement.

Artikel 13 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens voorziet in het recht van elke persoon om vrijuit zijn land in en uit te gaan, wanneer hij dat nodig acht.

In België belemmert een wet deze vrijheid voor honderdduizend medeburgers. Het zijn ongeveer honderdduizen “oude” begunstigden van de IGO. Ze moeten “toestemming” vragen om het land te verlaten en deze uitstapjes zijn beperkt tot 29 dagen per jaar.

Deze Inkomens Garantie voor Ouderen is echter een mooie instelling; het begint met een prachtig principe. Personen van een pensioenleeftijd met een te laag inkomen krijgen een aanvulling van de staat (het is geen pensioen). Gefeliciteerd. Maar om van deze hulp te kunnen genieten, moet je aanvaarden om beperkt te zijn in jouw verplaatsingen. Dit is in tegenspraak met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 1948. De redenen die door de wetgever en bepaalde politici worden aangevoerd, zijn veelvuldig, maar voor mij ongegrond. Ik bekijk ze op de website die ik aan deze vraag heb gewijd.

Samenvatting van de argumenten tegen het schrappen van de ingezetenschapsverplichting.

Het meest gebruikte argument en toch degene die me de zwakste lijkt: deze hulp van de staat mag niet in het buitenland worden uitgegeven... Dit voorwendsel is op de site verslagen. Een druppel water in een oceaan van uitgaven van de overheid en van Belgische burgers in het buitenland!

Een ander argument: staatssteun mag niet worden gebruikt om in het buitenland te “leven”... Weinigen zouden begunstigden zijn van de IGO die in het buitenland zouden wonen. Mijn benadering is alleen voor diegenen die gewoon naar het buitenland willen reizen zonder toestemming te vragen aan iemand en zo vaak als ze willen.

Nogmaals: deze verordening zou niet in strijd met artikel 13 van de UVRM zijn, omdat de begunstigden het land kunnen verlaten... Maar de UDH spreekt van het recht om vrij te bewegen!

“Social shopping”... De hulp van de IGO staat ook open voor niet-Belgen. Sommige mensen, die pas tot de leeftijd van het pensioen in België niet hebben gewoond, maken gebruik van het meevallertje in extremis. We zullen later zien dat een nieuwe wet dit dwarsboomt.

Het metrostation "Voorplein" in Sint-Gillis stelt de tekst van de UVRM op de muren voor.

Nu drie argumenten voor het verwijderen van de verblijfsplicht.

Sommige politici rechtvaardigen de verplichting om in België te verblijven door het feit dat sommige begunstigden, waaronder niet-Belgen, niet in België wonen. Dit is bijvoorbeeld het geval voor Nederlanders. Het is echter een heel kleine minderheid. Is het nodig om alle anderen te “straffen”?

Om ervoor te zorgen dat de honderdduizend oude mensen die gedwongen worden om in het land te blijven daar echt blijven, heeft de staat controleprocedures ingesteld die duur zijn, zowel in termen van uitgaven als arbeid. De besparingen die zouden worden behaald door deze controles uit te schakelen, zouden goed geschikt zijn voor andere functies.

Ten slotte, en ik leg nu het belangrijkste argument voor de verwijdering van de ingezetenschapsverplichting en het is de staat zelf die het heeft gecreëerd! In 2017 is een nieuwe regel gecreëerd die vereist dat IGO-aanvragers minimaal tien jaar in België moeten hebben gewoond. Dus, de misstanden worden in compote gestopt! Het is zelfs minder nodig om begunstigden te dwingen om als tweederangsburgers te leven!

Om precies te begrijpen wat er nodig is, is een vrij moeilijke analyse vereist. Daarom raad ik aan om de site te lezen die ik aan de vraag heb gewijd. Zelfs politici zijn niet goed op de hoogte. En nog belangrijker, denk ik dat ze zich niet realiseren dat ze door het rechtvaardigen van deze regel (misschien onconstitutioneel) mensen pijnigen die zoveel mogelijk zouden beschermd moeten worden, omdat ze oud en arm zijn en dat we in België wonen en niet aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Het is niet door hun waardigheid te onderdrukken dat hun laatste jaren in België zachter zullen worden gemaakt.

Ik heb het hier over onze meest geminachte landgenoten, degenen die er niet in geslaagd zijn een goed pensioen te krijgen of helemaal geen pensioen hebben. Wanneer iemand een normaal leven leidt van een rijke burger of een rijke politicus, is het moeilijk om zichzelf te plaatsen op het niveau van mensen die “verknoeid” zijn in hun bestaan, om goede of slechte redenen. En ik denk echt dat het onderwerpen van een goede actie – financiële hulp – aan een belachelijke en bovenal vernederende verplichting op geen enkele manier een bewijs is van de menselijkheid voor onze samenleving. En ik denk ook dat al onze politieke partijen dit zouden moeten begrijpen.

Ik zou het pas vergeten: we kunnen een beetje lachen …

Georges Brohez    Neem contact op met de schrijver van de petitie