DimanaMoetBlijven

 Lieve mensen, ik zou graag mijn verhaal delen .
Al 7 jaar lang mag ik mezelf trotse Mama noemen van een prachtige dochter!
Echter is het bij ons niet altijd rozengeur en maneschijn geweest, ik heb altijd gedaan wat ik dacht dat goed was voor mijn dochter en er altijd voor gezorgd dat zij niets te kort zou komen, wat tot de dag van vandaag het geval is.
Ik heb het geluk dat ik iemand heb leren kennen , Seppe van Beuren die jullie kennen als een zeer goede Sommelier en als Sommelier of the year Vlaams-Brabant 2016, een hard van goud, en mijn dochter is zijn (stief) dochter.
De twee zijn sinds haar 2 jaar als twee handen op een buik, een klik van eerste zicht!
Wij hebben samen heel lang moeten vechten om ons klein engeltje naar hier te kunnen halen, en anderhalf jaar geleden was het zover, het was een droom waarvan wij niet wakker werden.
"Wauw het is zover ,ze is eindelijk veilig"
Voor velen die mij kennen probeer ik zoveel mogelijk goeds te doen en als ik kan helpen help ik met plezier, maar kinderen zijn iets heilig, ze zijn kwetsbaar van sinds hun geboorte  tot het moment dat ze zelf volwassen worden ,en wij ouders nemen het graag op ons om onze engeltjes te beschermen voor een lach of  knuffel in de plaats.

Echter ben ik verbouwereerd over het feit dat de Belgische staat een kind van 7 jaar die de Belgische Nationaliteit heeft, terug stuurt naar haar land van herkomst ( Bulgarije ).
Wij hebben 4 jaar moeten vechten in rechtszaken om mijn dochter naar België te kunnen brengen.
Om haar een veilig en liefdevol omgeving/opvoeding te kunnen geven.
Ik vermeld nogmaals het woord VEILIG.
Want haar biologische vader  is gewelddadig en gevaarlijk omdat hij geweldpleging niet schuwt en tot en met nu hebben wij haar kunnen beschermen van hem.
Via het verdrag van s'Gravenhage heeft de Biologische vader de Belgische staat zover kunnen krijgen dat mijn dochter uit haar comfortzone zal worden weggehaald.
(Want dat verdrag zegt dat het kind terug moet naar haar geboorteland maar wat er daarna gebeurt met het kind dat zijn onze zorgen niet!) .
Nochtans heeft de Belgische staat in de grondwet (artikel 22 bis) ingeschreven dat het welzijn van kinderen steeds primeert.
“ het belang van het kind is de eerste overweging bij elke beslissing die het kind aangaat”.
Zij heeft de Belgische Nationaliteit, zij kan perfect nederlands praten.
Voor haar hobby's gaat zij naar de muziekschool, tekenacademie en volgt ze ook balletles.
Hier heeft zij een toekomst die wij als ouders kunnen garanderen.
In Bulgarije zijn de levensomstandigheden anders, vergeet niet dat ondanks dat Bulgarije een mooi land is het ook een van de armste landen  van Europa is.
Ik heb daar de miserie gezien hoe dat vele kinderen in armoede moeten leven en ik als moeder kan een verschil uitmaken en toch minstens mijn eigen kind kan beschermen en een goed leven geven zoals eigenlijk alle kinderen in de hele wereld verdienen.

Hoeveel keer geven wij niet geld aan goede doelen en weten we eigenlijk nooit waar en wat zij met ons gedoneerd geld doen of hebben gedaan.
Hier heb ik als moeder een zekerheid dat tenminste mijn dochter de liefde en warmte kan krijgen van haar familie , vrienden, schoolkameraadjes.
Hier heeft zij zelfs een bescherming via CM verzekering en een hospitalisatie verzekering dat zij in Bulgarije niet gaat hebben. Alles valt in duigen omdat het verdrag van s'Gravenhage zich niet bekommert om het welzijn van een kind!
Ik persoonlijk had hiervan nog nooit gehoord dat een verdrag zich bezig houdt met kinderen terug te sturen naar een onzekere toekomst!
Alsook  gezinnen emotioneel kan ruineren en een kinderlevenomgooien wat niet alleen gevolgen heeft voor het welzijn van het kind maar ook voor het psychisch welzijn van het kind .
Want wat is belangrijker voor een kind dan zich veilig voelen ?
en niet altijd moeten rondkijken of iemand een poging tot ontvoering zal proberen .

Wij hebben vandaag een vonnis gekregen van de rechtbank en zij moet het land verlaten binnen 30 dagen!
Deze wet is in de tijd geschreven voor ouders die hun kinderen ontvoerden en geen zorg gaven aan hun kinderen , maar deze wet is niet meer van toepassing in de dag van vandaag waar meer en meer mensen  slachtoffers zijn van huiselijk geweld die letterlijk verhuizen en alles achterlaten om te kunnen vluchten van het geweld.

Bij deze zou ik willen vragen om mij en ons gezin te steunen en ervoor te zorgen dat mijn dochter hier in België kan blijven wonen en een toekomst heeft.

Hoogachtend , Diana Dimitrova Liefhebbende Moeder,verloofde,schoondochter,dochter,schoonzus,vriendin. gelieve deze petitie zoveel mogelijk te delen en te verspreiden   https://www.petities24.com/dimanamoetblijven