Zorg over de (jeugd-ggz) Zorg

Het filmpje brengt duidelijk in beeld hoe de overheid en de daar werkende beleidsmakers weinig inzicht hebben in de waarde van de persoonlijke relatie die een huisarts opbouwt met een gezin en alle gezinsleden. Ik hoor het woord 'caseload' al uitgesproken worden door een leidinggevende van de 1 regisseur (overigens door wie worden die dan aangestuurd? Door een specialist?).

De zogenaamde 1 gezinsregisseur moet dan zonder enige achtergrondkennis van psychische of psychiatrische problematiek een inschatting gaan maken van wat er speelt bij een kind. (of misschien krijgt de persoon die de functie moet gaan uitoefenen een uitgebreide training) Iedereen die iets weet van dergelijke problematiek begrijpt waarom er jarenlange opleidingen en ervaring nodig is om goede inschattingen te maken zeker als het om kinderen gaat.

Hoeveel gezinnen heb jij in je caseload en hoeveel gezinnen ga je dit jaar helpen zijn dan onderwerpen die in een doelstellingen gesprek worden gevoerd en daar worden targets aan gesteld want hoe kun je anders de voortgang en de kwaliteit waarborgen. (Ik weet dit klinkt cynisch) Maar is het niet cynisch wat er hier gebeurd? Is het niet heel erg treurig dat wij het allerbelangrijkste op deze hele aardbol, onze eigen kinderen, niet de allerbeste zorg bieden?

Onze kinderen zijn de toekomst en dat gezegde heeft volgens mij nog steeds dezelfde waarde als dat altijd al had. Als er iets aan de hand is met een kind ofwel psychisch of lichamelijk dan hoort een kind door een specialist gezien te worden en de eerste zorg daarin hoort geboden te worden door een huisarts.

Bovendien hoe verhoudt zich deze werkwijze tot het medisch geheim, in dit geval van een kind, dat ook zelfbeschikkingsrecht heeft. Hoe kan het zo zijn dat ons parlement een dergelijk wetsvoorstel steunt? Bizar? Overigens het argument dat ouders zich beter van hun opvoedingstaken moeten kwijten, heeft weinig te maken met serieuze problematiek die bij kinderen ook op psychisch of psychiatrisch vlak kan spelen. En zou het blootleggen van allerlei privacy gevoelige informatie ertoe moeten leiden dat daarmee de situatie van het kind zal verbeteren. Nee eerst zal een regisseur er weken over doen om het 'dossier' compleet te maken.

Dus een ouder belt vervolgens naar de gemeente om te vragen wat de 1 gezinsregisseur heeft besloten nadat het inloggen op de website geen nieuwe informatie heeft opgeleverd en er toch wel echt noodzakelijke zorg geboden moet worden.
Nadat hij of zij vriendelijk te woord wordt gestaan door een receptioniste die hen vriendelijk doorverwijst naar de 1 gezinsregisseur die hen vervolgens vertelt dat zij nog binnen de doorlooptijd is gebleven. De doorlooptijd is namelijk vastgelegd in een procesgang. En dus betekent dat de ouders en kind nog even moeten wachten tot het dossier compleet is en vervolgens kan worden afgehandeld. Ik heb weinig fantasie nodig om te kunnen voorspellen hoe dit in de praktijk zijn uitwerking kan krijgen.

Straks blijkt na onderzoek dat alle problemen die we waarnemen bij kinderen uiteindelijk opvoedingsproblemen zijn en dat Nederland statistisch vergeleken met ander EU landen de grootste opvoedingsproblemen hebben maar dat we relatief laag scoren op psychosociale problematiek.

Een reactie van een van de vorige schrijver had het over demedicaliseren van de problematiek van kinderen. Dit gaat wel ver hoor. !!