Nederlands Vanzelf Sprekend

Het Nederlands werd in Belgie formeel toegelaten,  gedeeltelijk afgewongen, gedeeltelijk gewenst als onderdeel van Belgisch nationalisme, maar met een draai, een Vlaamse variant, omdat deze 1/ de afstand tussen Vlaanderen en Nederland zou vergroten; 2/ het katholicisme zou bestendigen door een dam tegen protestantse ideeen op te werpen; en 3/ de ondergeschiktheid aan de Franse voertaal zou bestendigen.

Deze fragmentatie van Nederlands is nadelig voor Vlamingen. Eén der hoofdredenen van de persistentie van lokale dialecten en gebrek aan eenheidstaal, is dat het niet in de interesse van Belgie was om een Nederlandse eenheidstaal in Belgie te hebben, vooral niet indien dit dezelfde taal zou zijn als in Nederland. Ook de Nederlandse taal was indertijd gefragmenteerd in Nederland, maar werd gestandaardiseerd onder de nieuwe staat en onder invloed van bijbellezingen (=protestants kenmerk).

In Belgie was de taalstandardisering enkel gericht op de invoering van Frans en behoud van Frans-talige dominantie.