Nederlands Vanzelf Sprekend

In de wetenschap dat talen altijd evolueren en daardoor in geen geval versimpelen of 'verloederd' raken, wil ik niet de huidige staat van het (Vlaamse) Nederlands veroordelen. In tegendeel, de taal wordt door de maatschappelijke veranderingen en toevoer van anderstalige concepten rijker in alle Nederlandse taalgebieden, ook al betekent dit dat er dan weer andere woorden, uitdrukkingen en grammaticale normen hun oorspronkelijke betekenis en sprekers verliezen. 

Wat ik echter niet zo fijn vind, is dat, nu Vlaanderen sinds enkele decennia met zijn eigen variant naar buiten durft te komen, de vele taalregels steeds meer uiteenlopen en dat ze dan ook nog eens afhangen van het taalgebied of de persoonlijke voorkeuren van leerkrachten en 'taalexperts'. Voor Vlaamse vertalers is dit een obstakel, want in het buitenland wordt er steeds vaker van uitgegaan dat Vlaams een aparte taal is en dat er voor een kwaliteitstekst een "Nederlandse" spreker nodig is. Ik ben benieuwd of dit ook voor Vlaamse uitgevers geldt.

De Vlaamse media doen intussen lekker voort met het verspreiden én (steeds minder standaardtalig) ondertitelen van een tussentaal, die ik als geboren Algemeen Nederlandsspreker niet eens altijd kan verstaan. Het doel hiervan is er misschien een voor de lange termijn, om stilaan een uniformere en sterkere Vlaamse taal te ontwikkelen, wat ik dan zie als een manier om de o zo aparte Vlaamse identiteit te bevestigen. Zoals ik al zei, is evolutie en daarom ook vertakking en afsplitsing van talen een natuurlijk proces, maar zijn we nu niet onze taal meer dan ooit via flamingante media aan het manipuleren? En wie in Vlaanderen, buiten de VRT-dienst, houdt in het oog welke uniformiteiten als normen kunnen dienen? Taaladvies.net is niet eens normatief; de Grote Nederlandse ANS wel, maar die is toch een tikkeltje bevooroordeeld…

We hoeven ons niet van Nederland weg te draaien, en Nederland moet ook niet op z'n eentje alle regels maken. Mensen hebben nog zo veel met elkaar gemeen, en dan vooral met hun buren die dezelfde taal spreken, is dat niet fantastisch? En ja, die al bestaande verschillen in onze cultuur en taal zorgen voor leuke variatie en gesprekstof (kijk maar naar het Engels als groot voorbeeld), maar zich cultureel afzonderen met de bijbehorende labels (regionaal = "alleen in België") maakt van Vlaanderen toch een zuur peertje dat liever een eigen dialectische moes wil terwijl een enthousiaste taalgenoot aan z'n poorten iets verstaanbaars staat te jubelen. Zet even de Nederlandse televisie op en je weet vast weer waar het echt op aankomt: elkaar willen en kùnnen verstaan en dat zonder (taal)grenzen!