Zeg NEE tegen het nieuwe Gentse mobiliteitsplan

1/Door de stad te compartimenteren in verschillende afzonderlijke zones zal er nl.

- Veel méér kilometers (emissie uitstoot!) moeten afgelegd voor de dagdagelijks werking van de stad bv.
o IVAGO (185 camions)
o Dokters tijdens hun rondrit naar de patiënt
o Wit-Geel kruis/Bond Moyson/zorgverleners allerlei
o Schoonmaakbedrijven/ruitenwassers…
o Leveranciers/politie diensten/ ambulanciers/ziekenwagens
o ….

Om van de éne volle parking naar de andere over te gaan zal men terug naar de stadring moeten om dan tot de volgende hopelijk niet volle aan te komen. Met het gevolg te laat aan te komen op professionele afspraken, tentoonstellingen allerlei, restaurantbezoeken enz…wat een vermoeiing teweeg zal brengen met als resultaat het weren van de binnenstad.

Conclusie: veel méér nutteloze kilometers en verloren werkuren maakt een grotere werkingskost in een competitieve markt.

2/Het wonen in de stad wordt gepromoot, eveneens voor de zelfstandigen bv. boven hun zaak.

- Als ondernemers/zelfstandigen in de stad wonen, en hun kinderen in de buurt naar school laten gaan is dit super.
o Wat als deze ondernemer met zijn wagen zich moet verplaatsen naar zijn verschillende klanten, binnen en buiten de stad, een strak schema heeft af te werken en daardoor minder klanten kan bereiken?
o Wat als deze kost niet kan doorgerekend worden in deze huidige competitieve markt?
o Wat als deze handelszaken vermeden worden ten gevolge van de moeilijke bereikbaarheid?
o …

Conclusie: veel méér faillissementen en leegloop van handelszaken in de binnenstad.

3/ wegenwerken en randvoorwaarden, signalisatie, verkeer reglementering… communicatie alom:

Door simultaan en niet gecoördineerde wegenwerken te laten uitvoeren kan zelfs de Gentenaar niet meer volgen hoe hij zich met de wagen moet verplaatsen van a naar b. (zelfs met raadplegen v/d website)
- De ring rond Gent slibt nu al dagdagelijks vast, laat staan als het mobiliteitsplan ingevoerd zal worden.
- Naar mijn bescheiden mening is er eerst en vooral nood aan een stappenplan om deze ring/omloop vlot van buiten de stad te bereiken en het verkeer te laten circuleren.
• daarna stapsgewijs de binnenstad aanpakken in wederzijds overleg met alle betrokken partijen.
- De (bak-)fietser moet zich houden aan het verkeersreglement, dit gebeurt praktisch niet (slechts enkelen geven het voorbeeld)
• Geen lichten voor en achter
• Dwars over het kruispunt heen
• Voorrang nemen/afdwingen waar er geen is
• Niet afstappen op voetpaden
• Enz…
- Fietsen is ook een gevaar, tram en fietser kunnen veelal niet simultaan op de weg… de tram kan de fietser niet voorbij maar duwt(dwingt) deze fietser opzij met de irriterende trambel!
• De tramrails vormt eveneens een gevaar voor de fietser
• Geen wegmarkering/signalisatie van kruisende tramlijnen enz…alweer die irriterende trambel!
• …

Conclusie: enkel met een wederzijds respect en dialoog kan er samen een plan uitgewerkt worden met ‘tevredenheid’ van alle partijen.

Daar we in een snel veranderende wereld leven, kan een ideologische beleid geen rationele oplossing bieden voor dit thema.
O.a. de technologische vooruitgang biedt veel sneller innovatieve opportuniteiten aan dan enkel het faciliteren van een circulatieplan t.b.v. de (bak-)fiets, voetgangers en openbaar vervoer.

En zo veel meer….