Zeg NEE tegen asielzoekers in Albrandswaard!

#401: - Re: Re: Re: Re: Re:  

Dat ik graag het verschil wil erkennen, is enkel een manier om vanuit dat punt een betrokken relatie op te kunnen bouwen met de vreemdeling. Het verschil is nodig om jezelf en je gemeenschap te definiëren. Als ik enkel de overeenkomsten ga benadrukken, lijkt ik het verschil te willen negeren. Dat ik deel uitmaak van een bepaalde cultuur zet ik tussen haakjes, waardoor ik een uniek liberaal standpunt kan innemen. In dit standpunt kan ik stellen dat alle culturen evenveel van elkaar verschillen en daarvoor iedereen gelijk-is. Het is echter een niet bestaand standpunt, je kan jouw culturele achtergrond niet opzijzetten.  

            De definitie van onze fundamentele waarden ligt in de Nederlandse kunst, religie en wetgeving. Ik vind het zelf onzinnig om te doen of de gemeenschap louter bestaat uit atomaire individuen. Onze behoeftes en verlangens zijn een uiting van de gemeenschap waarin we leven, de behoefte om bijvoorbeeld deel te nemen aan een democratisch debat, is iets dat voortkomt uit de gemeenschap. Als ik opgegroeid was in een andere gemeenschap had ik andere behoeftes gehad. De fundamentele waarden die mijn behoeftes en verlangens sturen, zijn in overeenstemming met de Nederlandse/Europese cultuur (kunst, religie, wetgeving), waardoor ik mijn deel voel uitmaken van de gemeenschap, zoals mijn arm deel uitmaakt van mijn lichaam. Xenofobie is iets dat gecreëerd wordt door de gemeenschap waar we in opgroeien en komt tot stand doordat we lange tijd geen debat meer voeren over "het goede leven", maar enkel over het legale. Zonder nadruk op de gemeenschappelijke cultuur en beteknissen van termen in onze cultuur, leidt ertoe dat we overal illegale activiteiten zien. Obesitaspatiënten voelen zich geschaad door een campagne tegen obesitas, mensen met een donkere huidskleur voelen zich geschaad door de vroegere slavenhandel en longkankerpatiënten voelen zich gestigmatiseerd door bilboards langs de weg tegen het roken. De afwezigheid van morele normen in het liberale discours leidt ertoe dat men overal potentiele schade, en daarmee gevaren en risico’s, ziet. Vreemdelingen worden binnen het discours niet gezien als meerwaarde, maar als een potentieel gevaar voor het welzijn, mensen die schade toebrengen. De vreemdeling schaadt mij doordat hij een concurrent wordt in de arbeidsmarkt, de sociale voorzieningen gedeeld moet worden met hem en hij zorgt voor meer vraag in de marktplaats waardoor de prijzen stijgen. Zodra wij het liberale discours aannemen en proberen om onze morele normen los te laten, zien we overal gevaren en risico’s. Ik hoop dat er een debat ontstaat over hetgeen dat het "goede leven" is, waardoor beslissingen niet enkel genomen worden op het rekend denken in termen als: efficincy, procedures of besparingen.