Verdubbeling inschrijvingsgeld DKO: Nee! Brief aan Minister Smet

#1: jos - n,

Ben het helemaal niet met je mening eens, Jos. En of kunst al dan niet luxe is, is in deze ook niet echt een relevante vraag/bedenking.

Het gaat hier over het belang van cultuureducatie. Ben je van mening dat het van wezenlijk belang is dat kinderen en jongeren naast wiskunde, taal, wereldbeschouwing, etc. ook een artistieke opleiding krijgen? Ik alvast wel, en studies hebben ook het belang daarvan aangetoond. Als je een andere mening toebedeeld bent stopt hier de discussie. Indien je het belang ervan onderschrijft volgt de volgende vraag:

Is het aan de overheid om te verzekeren dat elk kind toegang krijgt tot cultuureducatie? De overtuiging van het ministerie dat dat zo is, en dat een aantal doelgroepen in het huidig systeem nog al te vaak de boot missen, was 1 van de aanzetten van deze hervorming. Waarom dan zoveel ongenoegen, en deze petitie? Omdat het ministerie een bocht lijkt gemaakt te hebben, en (uiteraard zonder dat ook met zoveel woorden toe te geven, maar de tekst spreekt voor zich), vooral een besparingsronde wil doorvoeren. Wat zeg nu zelf, als het op vandaag zo is dat we vooral de blanke middenklasse aanspreken, breng je daar dan verandering in door het inschrijvingsgeld te verdubbelen?

Slechts een klein deel van ons publiek droomt er overigens van zijn brood te verdienen door op een gitaar te tokkelen. En als wij (mensen die les geven in het DKO) bij die dromers talent en werkkracht zien om het ook waar te maken, dan steunen wij dat op alle mogelijke manieren. Maar ook de overgrote meerderheid die bakker, verpleger, dokter, advocaat, leraar, ... wordt houdt iets over aan zijn DKO opleiding. Hij heeft geleerd op een andere dan de meest voor de hand liggende manier naar iets te kijken. Hij heeft op een podium gestaan, heeft geleerd en ondervonden dat hij sterktes en zwaktes heeft. Heeft geleerd dat er veel tijd en energie in kruipt om zijn beperkingen bij te schaven, maar heeft ook geleerd wat hij allemaal kan doen met zijn sterktes. Hij heeft ondervonden hoe het voelt om een publiek te beklijven en te beroeren.

Ik vind het wat pijnlijk telkens weer dezelfde veralgemeningen te lezen (gaat dan niet over de DKO hervorming, maar toch actueel naar aanleiding van de verhoogde heffing op inkomsten uit auteursrechten). De artiesten die te lui zijn om echt te werken en aan de subsidiebaxter liggen. Ik denk te mogen aannemen dat je er weinig persoonlijk kent. De artiest die ik ken is in het merendeel van de gevallen een moderne ondernemer, die creëert, realiseert, investeert, promotie voert, administratie voert, etc. Hij beseft ook maar al te goed dat de keuze voor zijn passie niet de gemakkelijkste keuze is, minder zekerheid zal bieden dan mocht hij bankbediende of buschauffeur geworden zijn. Dat mensen durven te kiezen voor hun passie vind ik bewonderenswaardig. Daar neerbuigend over doen komt op mij vaak over als een uiting van frustratie omdat iemand zelf niet de moed heeft gehad. Misschien hebt u ooit de Stanford speech van Steve Jobs gehoord. Indien niet: zeker eens kijken op youtube. Hij verwoordt het zoveel beter dan ik.

Stay hungry, stay foolish!!