Verdubbeling inschrijvingsgeld DKO: Nee! Brief aan Minister Smet

Spijtig is dat deze petitie grotendeels enkel over de schaamteloze verhoging van het inschrijvingsgeld gaat. De hele hervormingsgedachte is het gevolg van de zogenaamd wetenschappelijke studie over kunsteducatie bij ons van mevr. Anne Bamford, die trouwens werd gemaakt op aanvraag van onze politici. Hoewel het in werkelijkheid niet zo is, werd daaruit beslist dat ons deeltijds kunstonderwijs elitair en ouderwets is. Men ging er prat op dat iedereen uit het veld (zoals dat heet) werd geconsulteerd. Vanuit het dko waren er nauwelijks vertegenwoordigers en we kunnen ons afvragen of ze representatief waren. Het DKO was erg ontstemd met de conclusie van Bamford; nochtans was dit koren op de molen van de verenigingen van amateurskunsten, cultuurmanagers, CC's, fanfares, jeugdmuziekateliers enz. die niet nalieten om het dko eens goed door het slijk te halen en het allemaal beter wisten.
Het stond dus in de sterren geschreven dat het dko moest veranderen. VDB heeft de aanzet gegeven, Smet heeft het uitgewerkt. Zo wil men nu enerzijds een inhoudelijke vernieuwing, en anderzijds een betere samenwerking met het basisonderwijs, maar in een later stadium (dit zal in vele gemeenten problemen kunnen geven wegens het ontbreken van voldoende gebouwen en verschil van mentaliteit leerplicht versus dko).
Dat het DKO nu pas echt elitair zal worden is duidelijk door de drastische verhoging van het inschrijvingsgeld; zulke zaken durft men alleen maar toepassen bij de "onnozele" leerkrachten-kunstenaars. Ook zullen minder leerlingen de ganse cyclus tot het einde volhouden, aangezien de derde en vierde graad van de structuur het meest belastend zijn voor de leerlingen qua contacturen. De plannen om te rationaliseren en het aanbod geografisch te spreiden zal vele ouders ervan weerhouden om voor hun kinderen verder te moeten taxiën. Het verplicht meewerken aan interdisciplinaire activiteiten zal ook niet bij iedereen in de smaak vallen.
Er waren 2 zaken die de dko-lesgevers wel gevraagd hebben en die niet in de conceptnota zitten: mogelijkheid tot terugkommomenten na het beëindigen van het curriculum, en het echt kunnen kiezen voor een instrument vanaf 6 jaar. Terugkomen kan slechts gedurende 1 jaar als je over de ganse cyclus niet hebt overgezeten (wat in het nieuwe systeem maar 1 jaar kan), en op 6 jaar kan je niet voor een instrument kiezen; je moet proeven wat de markt biedt, ook al weet je wat je wil.
Ook de formule voor omkadering is nefast: volgens simulaties zullen vele academies zullen minder uren hebben. Wat met de gemiddelde groepsgrootte?De jonge leraars gaan op straat terecht komen en de ouderen gaan serieus mogen bijscholen. Bovendien zou de wedde in de hogere graad dalen met 10% (noemer 22!); dit heeft men bij muziek-woord-dans bij de vorige hervorming in 1990 ook al gedaan voor middelbare en lagere graad. Met goedkeuring van de vakbond overigens. Dit terwijl we weten dat enkele jaren geleden zonder slag of stoot kleuteronderwijzers en basisonderwijzers gelijksgesteld werden met regenten, en dus ook meer verdienden. Op het kabinet worden de diploma's voor DKO-lesgevers nog steeds niet naar waarde geschat en verloond, terwijl het over veel minder personeel gaat dan in het leerplichtonderwijs.
Dat het DKO succesvol is is niet door de inzichten van de minister, ook niet door de inspectie, maar door de dagelijkse inzet van de (meeste) enthousiaste leerkrachten, die maar weinig appreciatie krijgen voor hun werk. Getuige hiervan de conceptnota. Zoals vorige hervorming in 1990 van wijlen minister Coens de bijtitel "Het unieke behouden" meedroeg, past bij de conceptnota van minister Smet "Het unieke begraven".