Goed zo dat je me Neanderthaler benoemt om mijn gebrekkige Nederlands. Ik ben hier niet geboren, heb dit land gekozen omdat hij altijd voor vrijheid, verdraagzamheid, tolerantie stond. 

Ik werk en betaal belasting, ik ben geinteressert in de samenleving en treed op voor mijn medeburgers, ongeacht wie ze zijn.

Mijn voordeel is dat ik hier niet hoef dood te gaan. Wanneer de idealen waarvoor ik dit land heb gekozen wegvallen, ben ik weg. Ik zoek een land op die mijn idealen wel ophoudt.

Misschien moet ik Hebreuws gaan leren?...wie weet.

#7992: -  

 Klopt mijn vermoeden - omdat je schrijft dat je voor Nederland hebt gekozen omdat je hier vrijheid, verdraagzaamheid en tolerantie vond - dat je uit een land afkomstig bent waar dat niet zo is, of waar misschien wel (burger)oorlog is?

Je leeft hier in een land waar nagenoeg niemand zich nog herinnert wat oorlog of extreem geweld op grote schaal is. Geboren en hier opgegroeide Nederlanders na ongeveer 1970 weten zelfs via hun ouders niet of nauwelijks meer wat deze gruwel (oorlog) werkelijk betekent.

Mijn pa had de tweede wereldoorlog meegemaakt, voor een deel opgesloten in een Duits concentratiekamp en heeft mij veel (en dat als kind al) verteld over de onmenselijkheid die oorlog en strijd inhoudt. Maar ook vertelde hij mij - ik ben inmiddels 57 jaar - dat het kwaad dat hem en andere medegevangenen werd aangedaan zo afzichtelijk en intens was dat niemand geloofde dat dit door praten met de usurpator (de overweldiger: de Duitse overheid) opgelost zou worden.
De rest is geschiedenis en bewijst dat mijn pa - een oorlogsslachtoffer - gelijk had.

Door deze geweldloze periode die nu al bijna 70 jaar duurt is er in Nederland een meerderheid aan mensen die denken dat het altijd lukt om intens kwaad te stoppen door overleg. Maar onze geschiedenis leert al zolang wij elkaar om de haverklap collectief de hersens gaan in slaan (oorlog) dat het een illusie is. Strijd stopt pas als een of een meerderheid van de/alle partijen 'oorlogsmoe' zijn.
Daarom ook is er geen oorlogsveteraan die maar een splinter gelooft van wat goedbedoelende pacifisten altijd maar weer trachten aan strijdende partijen op te dringen: "Ga nu eens aan tafel zitten en praaaaaaat over jullie conflict". Pacifisten begrijpen ook niet dat je dergelijke dramatische conflicten niet meer kunt stilzetten als de verwoestende raderen van geweld eenmaal draaien. Oorlog en daarmee gepaard geweld is een in zichzelf verstard stadium van doden of gedood worden en waar, zolang van een of de meerderheid van de deelnemende partijen de lust en de middelen tot dat doden aanwezig is, dit blijft voortduren tot, zoals ik al schreef, oorlogsmoeheid optreedt.   

En dat is mijn punt: Ik vermoed dat iedereen die hier opponeert tégen een gewelddadige bestrijding van zo'n moorddadige bende criminelen als IS, niet begrijpt wat het A: betekent om moorddadige monsters tegenover je te hebben staan die helemaal voldoen aan de hiervoor beschreven voorwaarden.
B: Maar blijven veronderstellen dat een collectief ondersteunde drang tot doden gestopt kan worden door over die doodsdrift te praten.

Jij bent waarschijnlijk dus al eens moeten vluchten om je leven te redden? Want je schrijft: ...Mijn voordeel is dat ik hier niet hoef dood te gaan...
De Nederlanders waarover ik hier spreek en die jouw uitschelden voor 'Neanderthaler' weten/snappen dus niet wat het betekent om in een extreem bedreigende situatie die misschien wel jaren kan duren te moeten overleven  Bij mij ontbreekt dat inzicht ook maar ik meen door de verhalen van mijn pa meer begrip te hebben voor zo'n situatie.

Ik hoop voor je dat je nooit het gevoel krijgt dat je Nederland moet uitvluchten. Meer kan ik je niet meegeven. Sterkte!