Het is 06.00 wanneer de wekker mij duidelijk maakt dat er geld verdiend moet worden. Na een verfrissende douche stap ik mijn auto in, weer komt de gedachte die mij en heel veel mensen in onze samenleving niet los laat op. Wat gaat er vandaag weer gebeuren, de reeks aanslagen volgen zich in een rap tempo op. De wereld ligt in puin! Waar zullen we dit jaar eens heen gaan met de vakantie, de gedachte om naar Turkije te gaan hebben we al laten varen, jammer want het is er heerlijk. Durven we wel weg naar een ander land, we zijn immers westerlingen en een potentieel doelwit voor jihadisten. Dan maar in eigen land weg, maar is dat wel veilig. Verkrachtingen zijn de orde van de dag, en wanneer zijn wij aan de beurt?? de kopzorgen laten me niet los, wij zijn in de ban van angst, het is ze gelukt. Natuurlijk gaan we door met ons leven en proberen we er wat van te maken, maar je denkt wel twee keer na bij het bezoeken van bijvoorbeeld een concert etc etc. Klokslag 10.00 BOEM!!! JAKARTA, en weer is het raak. Onschuldige mensen dood en wederom ellende in de wereld, de plaatjes van kaarsjes en de hele rambam gaat weer over het internet. Weer staan we met beidde benen op aarde, wanneer stopt het. Waarom slaan we niet terug en verenigen we onszelf als navo en gaan we daar eens echt naar binnen. Waarom sluiten we onze grenzen niet en laten we het allemaal maar toe. Zucht en nog eens zucht....Beste gemeente van Spijkenisse, sluit uw ogen niet voor de waarheid, u haalt het kwaad naar binnen!! Of ik nu iedereen aan het stigmatiseren ben, JA HELAAS WEL...Maar is dit mijn schuld??????????

#336: Gast - Gewoon weer een nieuwe dag... 

 Nee, het is niet jouw schuld, maar ook niet die van de asielzoekers. Je eigen blazoen wil je graag schoon houden, maar dat van een ander wil je maar al te graag besmeuren met je idiote insinuaties.