Dergelijke architectuur zijn een stempel van cultuur en stijl, die bij hebben gedragen tot hedendaagse vooruitgang en een blik op het verleden waarin de mogelijkheden werden getart. Om ons daar nu van af te doen is in mijn ogen een regressie van de cultuur en staat tegen het principe van samenwerken waaraan we werken binnen de huidige gemeenschap. Om vooruit te gaan moet gedacht worden aan een bijdrage, die deze brutale stijl terug in volle eer brengt en dat door een slimme maar eenvoudige bijdrage !

#91: -  

Een zwemkom technisch verbouwen tot een realistische herbestemming is in wezen niet zo eenvoudig maar maakt deel uit van een grondige studie. Het gebouw telt immers drie bouwlagen. Het is evident dat het niveau +1 (niveau waterspiegel) kan voorzien worden als een polyvalente overdekte ‘open space’. Daarentegen , de invulling voor het ondergelegen niveau is functioneel en financieel niet eenvoudig gelet het groot aantal m².  

Uit recente krantartikels blijkt dat ook de politici van Stad Oostende de vele mogelijkheden voor herbestemming bijtreden. De stad geeft echter de prioriteit voor de bouw van een nieuw zwemkom én de renovatie voor het Thermael Hotel met gaanderijen.  

In die context is de kostenraming voor een herbestemming een primordiaal sleutelelement voor verdere samenwerking.  

Momenteel hebben een aantal architectuurdocenten de petitie tot herbestemming ondertekend. Nuttig ware indien architectuurscholen volgend jaar een aantal studententeams zouden (kunnen) aanduiden voor bv. een financieel haalbare renovatie’ tot culturele‘stadshal’ in relatie tot groenzones, gaanderijen én zeedijk.  

Een expositie met concrete plans, afbeeldingen zou ongetwijfeld zowel de politici als de Oostendse bevolking kunnen overtuigen van een herbestemming. Aan de hand van concrete ontwerpen zou bewezen worden dat de betonnen constructie een bijzonder cultureel potentieel aanreikt in tegenstelling tot het geplande ‘banaal’ groenplein.  

‘One picture is still more than thousand words’