Roma, Sinti (woonwagenbewoners) aangiften tegen de Trias Politica instellingen
Mensenrechtenschendingen: Artikel 8 EVRM en 7a AWGB EHRM schendingen.
Artikel 137g lid één en twee
Artikel 429quater lid één en twee
Aangifte tegen: Minister Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) de Minister van Justitie, en tegen de Raad voor de Rechtspraak leden.
Oplossing: Maak vanuit de EHRM verorderningen wetgeving dat alsnog ervoor zorgd dat het Woonwagencultuur gefaciliteerd en beschermd word.
Deze aangifte word middels een petitie gedaan en straks aangeboden bij het politie bureau. Deze zijn gericht tegen elf personen: De huidige minister van BZK, Hanke Bruins Slot (CDA). Er is ook een minister voor volkshuisvesting en ruimtelijke ordening, Hugo de Jonge en een staatssecretaris, Alexandra van Huffelen (D66).. De secretaris-generaal, Maarten Schurink, heeft de ambtelijke leiding over het ministerie van BZK.
En dan tegen de Minister van Justitie: Dilan Yeşilgöz-Zegerius, Staatssecretaris: Eric van der Burg en Secretaris-generaal: Dick Schoof en tegen de leden Raad voor de Rechtspraak: Drs. P. Arnoldus, Mr. A.A.E. Dorsman, Mr. H.C. Naves, Mr. H. Rappa-Velt.
Kortom tegen de Trias Politica instellingen (de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechtsprekende macht)
Inleiding: De Sinti en Roma's of ook wel 'Woonwagenbewoners', (voor nu Woonwagenbewoners) Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft in 2013 geoordeeld dat de
woonwagencultuur en identiteit beschermd en gefaciliteerd dient te worden.
art. 8 en 14 EVRM, art. 1 EP EVRM, art. 17 IVBPR, art. 11 lid 1 IVESCR, art. 31 lid 1 Herziene ESH, art. 7a Algemene Wet Gelijke Behandeling, Richtlijn gelijke behandeling ongeacht ras of etnische afstamming.
De jaren die hierop volgde is er steeds meer aandacht gekomen voor een woonwagenbeleid in Nederland, maar helaas is dit NIET gericht om het cultuur te faciliteren en te beschermen zoals het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft uitgesproken, Integendeel.
Zo heeft het College voor de Rechten van de Mens (CRM) het er maar druk mee omdat gemeenten maar ook de autoriteiten in Nederland het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) dat Juridisch Bindend is voor alle lidstaten waaronder Nederland, het verdrag constant schenden. En dan specifiek inzake mensenrechten van de Woonwagenbewoners en hun cultuur.
Het CRM is een onafhankelijke toezichthouder van de mensenrechten in Nederland. Het instituut is bij wet ingesteld en beschermt, bevordert, bewaakt en belicht mensenrechten door middel van onderzoek, advies en voorlichting.
De instantie ziet ook toe op de naleving van de gelijkebehandelingswetgeving.
In mei 2014 is aan het CRM de A-status toegekend. De accreditatie met de A-status komt van het internationale netwerk van mensenrechteninstituten (ICC) en geeft de mogelijkheid tot schriftelijke en mondelinge inbreng bij vergaderingen van toezichthouders in VN-verband.
Het betekent ook dat het College internationale erkenning heeft gekregen dat het de Beginselen van Parijs naleeft. De Paris Principles zijn in 1993 door de leden van de VN aangenomen. Het zijn de kwaliteitseisen waaraan nationale mensenrechteninstituten wereldwijd moeten voldoen. Instituten geaccrediteerd met de A-status hebben een breed mandaat om mensenrechten te beschermen, zijn onafhankelijk van de overheid, hebben een diverse en pluriforme samenstelling en voldoende middelen en onderzoeksbevoegdheden.
Met deze A-status heeft het College voor de Rechten van de Mens het volwaardig lidmaatschap gekregen van ICC, spreekrecht in vergaderingen van de VN Mensenrechtenraad en een grotere inbreng in ruimer VN-verband. Dat alles komt weer ten goede aan de toezichthoudende taak op de mensenrechten in Nederland.
Er zijn dan ook vele gemeenten in Nederland al veroordeeld inzake discriminatie richting de Woonwagenbewoners met als basis het (internationale) Artikel 8 EVRM en (Nationale) Artikel 7a AWGB. Echter is er in Nederland De Trias Politica (de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechtsprekende macht) Om hier niet al teveel op in te gaan betekend dit dat de rechtsprekende macht (denk dan aan: rechtbanken, gerechtshoven en de Hoge Raad. ) het Nationale instelling genaamd het College voor de Rechten van de Mens (CRM) met hun A-Status en hun veroordelingen NIET zien als Juridisch Bindend! Wel Gezaghebbend maar dit zegd vrij weinig tot helemaal NIETS om een cultuur te kunnen beschermen.
Dit betekend dus ook dat het CRM ook al is een gemeente (vaak) veroordeeld op Artikel 8 EVRM dat weer een Juridisch Bindend Verdrag is, gewoon naast hem neer kan gaan leggen en vrolijk door kan gaan met discrimineren.
Echter MOET de desbetreffende rechterlijke macht alle wetgeving en bestuur direct aan het EVRM toetsen (Art. 94 Grondwet) Maar door mijn persoonlijke ervaring komt dit bijna NIET voor omdat rechtbanken, gerechtshoven en de Hoge Raad vind dat zij een soort van beweginsvrijheid toekomt hierin wat natuurlijk niet het geval is.
Vergist u zich NIET dat dit ook een internationaal mensenrechten schending is onder Artikel 8 EVRM, maar ook op Nationaal niveau is dit het geval. Artikel 7a AWGB En is strafbaar gesteld in het Wetboek van strafrecht onder:
Artikel 137g lid één en twee
Artikel 429quater lid één en twee.
Echter om voor iemand hiervan aangifte of een klacht te doen bij de betreffende autoriteiten word niet in dank afgenomen en word het gebagatelliseerd en van tafel geschoven. Er is hier dus sprake van ernstige stigmatisering, etnisch profileren en institutionele racisme, waardoor juist de Woonwagenbewoners beschemd zijn door het EHRM onder Artikel 8 EVRM.
Wat weer feitelijk betekend dat Nationaal gezien in Nederland de Woonwagenbewoners NIET veilig zijn onder het uitvoerende en de rechtsprekende macht. Dit is zeker ook aan de orde op lokaal niveau, inzake gemeentelijke woonwagenbeleid. Een gemeente maakt namelijk een woonwagenbeleid die vaak gericht is op het inkrimpen en handhaven dan op het faciliteren en beschermen. Een burgermeester is ook belast met openbare orde en veiligheid, waardoor feitelijk de politie op lokaal niveau misbruikt word en hun orders MOETEN uitvoeren tegen een minderheidsgroep zoals de woonwagenbewoners omdat dit in een woonwagenbeleid is opgenomen. Ook als dit aantoonbaar in strijd is met de mensenrechten, kiezen de handhavers er vaak voor om alsnog te handhaven waar dit niet nodig is.
Aangiften word niet aangenomen of er word geprobeerd het af te houden. De besluiten van de politie, of het Openbare Ministerie om niet te vervolgen is dan ook vaak aan de orde, ook al is er sprake van strafrechtelijke mensenrechten overtredingen vinden zij dat strafvervolging niet op zijn plaats is als de kwestie tot huisvesting en bestuursrecht behoort.
Nu ik dit kort samengevat heeft dat de uitvoerende en de rechtsprekende macht de internationale als mede nationale wetgeving schenden, MOET zij hier ook verandwoordelijke voor gehouden worden. Vandaar dat ik ook aangifte wil gaan doen tegen de Minister van Justitie.
Maar! we zijn er nog niet. Er is nog de wetgevende macht en de Uitvoerende macht Dit is samenvattend de Regering en de Ministers kortom de politiek die de wetgeving maken voor de uitvoerende en de rechtsprekende macht.
Dit is ook gebeurd voor de woonwagenbewoners, doordat Nederland het Verdrag (EVRM) heeft ondertekend. Sinds 1998 is het verdrag Juridisch Bindend voor alle lidstaten van de Raad van Europa. Ratificatie van de EVRM geldt als noodzakelijke voorwaarde om lid te kunnen worden van de Raad van Europa en overigens ook om lid te kunnen worden van de Europese Unie.
Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft in 2013 geoordeeld dat de woonwagencultuur en identiteit beschermd (onder Artikel 8 EVRM) en gefaciliteerd dient te worden. Nederland heeft niet zoveel haast gehad om het Woonwagencultuur te beschermen en ''hoopte waarschijnlijk'' dat het uitsterfbeleid dat door de Nederlandse regering in 2007 middels een advies aan gemeenten was gegeven, zijn functie gedaan zou hebben en dat de woonwagenbewoners uitgestorven zou zijn.
Dit was niet het geval, sterker nog er kwam verzet tegen het beleid (Uitsterfbeleid - Stand-Still) dat jarenlang onrechtmatig door is gegaan. Hierdoor heeft de Minister van BZK pas voor het eerst in 2018 een advies gevraagd over de uitspraken van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) aan het CRM. Uiteindelijk heeft het vijf jaar geduurd voordat er een Nederlandse Woonwagen Beleidskader is gemaakt. Dit diende niet als een wetgeving zoals het internationale Hof geoordeeld heeft, dat gemeente moeten volgen. Nee, integendeel het diende enkel en alleen als een inzage en richtlijn waarin een gemeente opnieuw de vrijheid heeft gekregen van het Rijk om een eigen woonwagenbeleid te gaan creëren. Zelfs wetende dat gemeente vaak de woonwagenbewoners raken middels eigen gemaakte woonwagenbeleid, dit word ook benoemd in één van de uitspraken van het EHRM.
Het faciliteren van het Woonwagencultuur is totaal geen sprake, terwijl door deze uitspraken van het EHRM er een verorderning ligt dat inmiddels negen jaar oud is waar NIET aan gehouden word. Nederland is VERPICHT om op Nationaal niveau hun wetgeving aan te passen naar de internationale EU maatstaven.
Daarom is er ook in 2021 een artikel geweest in de media met als titel, 'Nederland dreigt niet te voldoen aan uitspraak EU Hof door tekort woonwagenstandplaatsen'
Tot op heden weigerde de Minister van BZK op 15 Sep 2021 tijdens de Vaste Tweede Kamercommissie Binnenlandse Zaken over het standplaatsenbeleid woonwagenbewoners. in te grijpen en kwam met drogreden aanzetten die helemaal niet zo geformuleerd zijn door het EHRM. Waaronder dat er nog niets hoeft te gebeuren als er bijvoorbeeld geen behoefte onderzoek is gedaan, en wilde eerst de onderzoeks resultaten gaan afwachten om gemeenten een kans te geven.
Deze behoefte onderzoek, hoeft NIET leidend te zijn en mag dit zelfs niet zijn als dit betekend dat de Woonwagenbewoners en cultuur geschaad worden.
Het Rijk, is dus in verzuim en schenden opnieuw opzettelijk de woonwagenbewoners mensenrechten wie al gebukt gaan onder de ongelijke (discriminatie) behandelingen.
Aangifte doen is dus ook van cruciaal belang tegen de Minister van BZK.
Zelfs de Nationale Ombudsman heeft op 15 Sep 2021 betoogd tijdens de Vaste Tweede Kamercommissie Binnenlandse Zaken over het standplaatsenbeleid woonwagenbewoners. en ik citeer: 'In meerdere uitspraken maakt het Europese Hof voor de Rechten van de Mens duidelijk dat verdragstaten de verplichting hebben om de levenstijl van woonwagenbewoners te faciliteren' Einde citaat.
Helaas is aangifte doen noodzakelijk in de eerste stap om de Trias Politica in Nederland verantwoordelijk te houden voor hun mensenrechtenschendingen op Nationaal en hierna op internationaal niveau jegens de Sinti en Roma's (Woonwagenbewoners)
Ik hoop dan ook dat mensen deze aangifte petitie ondertekenen en deze hiermee willen ondersteunen.
Oplossing: Maak vanuit de bestaande EHRM verorderningen wetgeving dat ervoor zorgd dat het Woonwagencultuur gefaciliteerd en beschermd word, zoals dit al uitgesproken is.
Oproep: Ik ben op zoek en verzamel zoveel mogelijk onderbouwingen van gemeenten, rechtbanken, regering documenten om deze aangifte (en later bij het Europese Hof) te onderbouwen en te ondersteunen. AUB neem dan contact op!