wij willen geen verkaveling in mol-sluis (galbergen)

Dit is mijn straat.
Als het aan de heren projectontwikkelaars ligt is dit een beeld dat , voorgoed , tot het verleden behoort . Ze willen er huizen bouwen , zo'n 80 in totaal . Allemaal zo dicht mogelijk tegen elkaar want dat brengt op natuurlijk .
Dat er weeral zoveel groen moet sneuvelen , er weer naar hartenlust gebetonneerd kan worden zodat de huidig bewoners vrezen voor wateroverlast ,verkeersoverlast... 't zal hun een zorg wezen .
Langs alle kanten wordt er geknabbeld aan de Galbergen . Ik begrijp het gemeentebestuur niet , recht tegen de stroom in blijven ze volharden in hun bouw_en betonneringsdrang .En al worden de Galbergen door datzelfde gemeentebestuur verwaarloosd en vergeten wanneer er geen geld mee gemoeid is, to zie ik dagelijks veel mensen genieten van deze groen omgeving. Al joggend , wandelend , fietsend ...Een groene long vlakbij het centrum , zo broodnodig . Maar dat telt blijkbaar allemaal niet . Wie wordt er nu lyrisch van de bloeiende heide of een groene specht wat verderop in een boom . Ja , misschien hier en daar een wat wereldvreemde vrouw die dacht dat ze tot het einde van haar dagen in het groen kon wonen .Er was haar immers streng op het hart gedrukt dat alleen " in stand houdingswerken mochten . Van haar , toch al beperkte budget , investeerde ze in sceptische en andere putten . Met plezier want het was er heerlijk wonen .
En met een pennenstreek veranderde het bestemmingsplan , de aasgieren roken geld en ik zit met de gebakken peren .
Sluw als de heren projectontwikkelaars zijn hebben ze het juiste moment afgewacht .Het begin van de grote vakantie als bijna iedereen met verlof gaat .En op 1 augustus moeten alle bezwaren binnen dus veel tijd hebben we niet .
Aan mij zal't niet liggen , samen met nog enkele gemotiveerden zullen we ons roeren als duivels in een wijwatervat .
We kunnen alle hulp gebruiken bij deze strijd van David tegen Goliath .Maar David kwam tenslotte ook als overwinnaar uit de strijd .