Gisteren heb ik, als initiatiefnemer van deze petitie, in de Deventer gemeenteraad mogen inspreken over Zwarte Piet.
Dit is wat ik heb gezegd:
Bedankt dat ik hier vanavond mocht inspreken.
Ik wil graag beginnen met zeggen dat ik hier vanavond niet alleen namens mezelf sta, maar ook namens alle Deventenaren die graag een inclusief Sinterklaasfeest zien, zonder Zwarte Piet.
In slechts twee dagen tijd tekenden ruim 350 mensen de petitie ‘Wij willen roetveegpieten in Deventer’.
Onder hen Janine uit Deventer, die schreef: “ik teken omdat alle kinderen van het feest moeten genieten zonder dat het discriminerend is naar donkere mensen. Zoals ik, mijn man en mijn kind, en andere mensen met een donkere kleur.”
Onder hen ook Joost uit Deventer, die zei: “We kunnen best een beetje rekening met elkaar houden zodat het een feest voor iedereen is. De kinderen gaan echt niet wakker liggen van een roetveegpiet, dus liever een kinderfeest voor iedereen, zonder uitsluiting.”
En Pascal uit Diepenveen, die zei: “Voor mij symboliseert de roetveegpiet precies waar het over gaat: een kleine aanpassing van een mooie Nederlandse traditie. En... Piet komt toch ook door de schoorsteen, dus perfecte oplossing.”
Het is alweer vier jaar geleden dat een comité van de Verenigde Naties concludeerde dat de manier waarop we Zwarte Piet uitbeelden ‘naar negatieve stereotypes van mensen van Afrikaanse afkomst verwijst’. Al wisten we natuurlijk allang dat Zwarte Piet een racistische karikatuur is. Hij zou zwart zijn van het roet van de schoorsteen, maar ik denk dat iedereen weet dat in schoorstenen geen afropruiken, rode lippenstiften en gouden oorringen verstopt zitten.
Drie jaar geleden stelde de Kinderombudsman vast dat kinderen van kleur echt lijden onder Zwarte Piet. In het rapport staat het verhaal van een jongen van 13, die vertelt dat er met pepernoten naar hem is gegooid en dat hij zwarte aap en Zwarte Piet is genoemd. De kinderombudsman schreef: ‘Veel gekleurde kinderen met wie is gesproken, ervaren discriminatie in hun dagelijks leven en vertellen dat dit rond Sinterklaastijd erger wordt. Ze wijten dat aan een aantal typische kenmerken en gedragingen van Zwarte Piet.’
In de afgelopen jaren hebben vele dappere activisten onvermoeibaar gestreden tegen Zwarte Piet. En nu eindelijk mogen we een landelijke intocht en Sinterklaasjournaal meemaken zonder racisme. De tijd van verandering is hier. En nu is aan ons, de volwassenen van Deventer, om te zorgen dat Sinterklaas ook hier voor ieder kind een veilig en leuk feest is.
Dit kan alleen als we het voortaan helemaal zonder Zwarte Piet doen. Dus een Piet ontdaan van alle racistische kenmerken; ook geen Zwarte Piet-light, geen compromispiet, geen zwarte krulpruik, geen rode lippen. Alleen roetveegjes.
En dat kan zo gemakkelijk. Op enkele scholen in Deventer-Oost, bijvoorbeeld, vieren ze nu al een paar jaar Sinterklaas zonder Zwarte Piet maar met roetveegpieten. De kinderen zijn net zo blij en vrolijk als altijd, en ook de ouders zingen en klappen als de Pieten aankomen op school. Zelfs de ouders die eigenlijk liever hadden gezien dat Piet zwart was gebleven.
Als je zo gemakkelijk iets goeds kunt doen, mag je dat niet nalaten.
De vraag is: wat voor stad willen we zijn? Een stad die in het verleden blijft hangen, waar we krampachtig vasthouden aan een racistische traditie, zelfs als de tijd van verandering daar is? Of willen we een empathische stad zijn, een solidaire stad; een stad die naar de toekomst kijkt, en waarin we samen staan voor een inclusief feest, zonder racisme, dat leuk is voor álle kinderen?
Ik hoop dat laatste.