Nee, sukkels, het is niet de islam

Frankrijk blijft een belangrijk doelwit zolang het mee blijft doen aan het bombarderen van ISIS, verklaart ISIS zelf in een persbericht naar aanleiding van de aanslagen in Parijs. “Dit is voor Syrië“, hebben de terroristen in het Bataclan-theater geroepen.

“Het is de islam”, roepen de betweters, de zelfbenoemde islamdeskundigen hier in koor. “Je kunt niet ontkennen dat de islam ermee te maken heeft”; “Islamieten moet hun religie terugpakken van de islamisten”; “De islam hoort niet bij onze cultuur.” 

Religieuze taal

Nee, het is niet de islam. Het is de westerse buitenlandse politiek en de marginalisering, de criminalisering van moslims in het Westen. Dat blijkt overal uit. Uit de verklaringen van ISIS, uit interviews met gevangen ISIS-strijders, uit verkenningen in de Franse banlieues, waar veel ISIS-recruten vandaan komen. Nee, ze vallen onze manier van leven niet aan, wij hebben hún manier van leven aangevallen, en we doen dat nog steeds, al honderdvijftig jaar lang.

Ja maar ze roepen Allah is groot, en dat we hun profeet bespotten. So what? Als het boeddhisten waren geweest, hadden ze hun verklaring volgestopt met boeddhistische mumbo jumbo. Denkt iemand echt dat de politiek van Bush, die zijn opdrachten rechtstreeks van de Here God beweerde te krijgen, een christelijk probleem is? Nee, die religieuze taal is maar een vehikel, een procrusteaans bed waarin de boodschap wordt gewrongen die precies hetzelfde zou zijn geweest als Bush een zoroastriër was geweest, of een shintoist. 

Meedogenloosheid tegen de vijand

Infatti, de militaire machthebbers die Japan in de Tweede Wereldoorlog stortten, gebruikten precies het shintoïsme, een religie waarin de harmonie van de mens met zijn omgeving centraal staat, als rechtvaardiging voor de meedogenloosheid tegen de vijand. En ook toen kreeg Amerika het op eigen bodem voor de kiezen omdat het niet kon laten zich elders in anderlands binnenlandse aangelegenheden te mengen. 

Zij bombarderen hier omdat wij het daar doen. Daarbij houden we ISIS sterk door Saoedi-Arabië te steunen en het de Golfstaten naar de zin te maken, twee belangrijke leveranciers van geld en wapens aan ISIS. Onze rol in de wereldwijde wapenhandel is sowieso onsmakelijk en doet denken aan de opiumoorlogen die de Britten in de negentiende eeuw in China voerden, waar de Chinezen verplicht werden opium te produceren en te consumeren, terwijl die in eigen land verboden was.

Surveillance state

En guess what, door met onze vingers in de oren te blijven roepen dat het de islam is, kunnen we op deze weg blijven doorgaan, mét steun van de bevolking. Af en toe een bloedige aanslag op eigen bodem is afschuwelijk voor de direct betrokkenen, maar het komt de machthebbers helemaal niet verkeerd uit. Die kunnen delirisch roepen dat ze genadeloos zullen terugslaan en dat ISIS moet worden uitgeroeid, in de volle wetenschap dat ISIS is ontstaan door de oorlog tegen Irak, waar we door Amerika en de Britten werden ingerommeld. Meer budget voor de geheime diensten en, belangrijker, meer bevoegdheden. De surveillance state komt tot vol wasdom, en helemaal op democratische wijze. 

En ISIS gaat helemaal never nooit worden uitgeroeid. Dat zou namelijk een ramp zijn voor onze overheid. ISIS zal altijd worden blijven gevoed. Willens en wetens.