#933: Krakeling - Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re:  

  De hysterische drammer hier die ben jij. Jij blijft volhouden dat volken naast elkaar kunnen leven ook al is het nog nooit in de geschiedenis voorgekomen. Geen inhoudelijke argumenten? Mij lijkt datt inhoudelijk genoeg, voorbeelden van honderdduizenden jaren menselijke geschiedenis die alleen maar geschreven is in oorlog. Waar is jouw inhoudelijk argument, waar zijn jouw voorbeelden? Er is toch altijd in de geschiedenis iemand geweest die vond dat hij aanspraak kon maken op het gebied van de buur, was het niet uit machtzucht dan voor "Lebensraum", afgunst op de delfstoffen van de ander of gewoon om de "wereldvrede" te bewaren. Heb jij nog nooit ook maar één les geschiedenis gehad? Ik garandeer je dat die precies daarover ging. En als jij dus met je botte kop blijft volhouden dat dat wel moet kunnen, dan bij de hysterische drammer. En verder heb ik hier helemaal niemand over open grenzen zien schrijven. Maak jij er weer van en dan meteen op de ander inhakken vanwege jouw eigen conclusie. Mafketel.

#940: - Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re: Re:  

Ik heb je zowaar tot een uiteenzetting weten te verleiden! :) (Is het trouwens te veel gevraagd om een 'pseudoniem' te bedenken? Ik moet elke keer maar raden of ik het tegen dezelfde persoon heb, of tegen iemand die toevallig reageert.)

Jij verwijt mij vast te willen houden aan iets dat niet zou werken, en claimt en passant dat dat al honderdduizend jaar geprobeerd is, terwijl het concept van het volk-met-zelfbestuur nog maar enkele eeuwen oud is, en de (inderdaad, grote!) problemen die dat concept met zich mee heeft meegebracht, verklaard en verholpen kunnen worden als kinderziekten. Je stelt echter zelf iets voor dat sowieso geen realistische lange-termijn kans van slagen heeft.

Want, hoe kom jij erbij dat het laten samenleven van meerdere etnische groepen in één gebied, een garantie voor vrede zou zijn?! In de meeste landen met meerdere ethnische groepen is de situatie op z'n minst gespannen (zie de VS).  Als die spanningen escaleren, zal dat leiden tot etnisch geweld, en dat kan zich dan uiten zoals we in voormalig Joegoslavië hebben kunnen zien, nadat Tito er niet meer was om de boel bij elkaar te houden. 

De gewapende conflicten die de wereld momenteel teisteren, zijn juist helemaal niet tussen volkeren, maar ondernemingen van religieus geïnspireerde (althans, zichzelf op die manier legitimerende) junta's (IS/Daesh, Boko Haram, Joseph Kony's 'Verzetsleger van de Heer'), gericht tegen het Westen of de lokale bondgenoten van het Westen. Verder vinden er in Mexico en andere latijns-Amerikaanse staten bende-oorlogen voor die qua slachtoffers en gebruikt materieel in niets onder doen voor conventionele oorlogen. 

Een voorbeeld voor duurzame vrede is juist West-Europa van na 1945: een verzameling van volkeren-met-zelfbestuur. Geen gemakkelijke vrede (blijkbaar wel aantrekkelijk genoeg voor vluchtelingen wereldwijd om uitgerekend hier naartoe te willen vluchten) maar wel het meest realistisch haalbare: een vrede tussen naast elkaar levende volkeren (overigens zal de dynamiek van de Koude Oorlog hebben bijgedragen aan de stabiliteit van die vrede, maar dat onderstreept mijn argument alleen maar). Het is hier nog steeds vrede, en het is een vergissing om dat concept los te willen laten en te denken dat het dan nóg beter wordt.